ชีวิตต้องเบิกบานด้วยตัวของเราเอง
นี่เป็นเรื่องที่สำคัญและสูงส่งมาก
ถือว่า...สมหวังในชีวิต
เพราะเราไม่ต้องไปพึ่งพาสิ่งใดๆ ภายนอก
ต้องเป็นสุขได้ด้วยตัวของเราเอง
แม้อยู่เพียงลำพังที่ไหนก็แล้วแต่
พอหลับตาปุ๊บ...ก็หาความสุขได้
หลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน
หาความสุขจากภายในได้
ความสุขที่ไม่มีขอบเขตจำกัด
หาได้อย่างง่าย ๆ
อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า
ชีวิตที่ “สัมบูรณ์”
คุณครูไม่ใหญ่
11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
วันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2559
Related Posts
ค้นหาตัวเองให้เจอ หลวงพ่ออยากให้วัดของเรา มีบรรยากาศเหมือนสมัยพุทธกาล ที่ทุกรูปตั้งใจประพฤติปฏิบัต
ความสำคัญของ ฐานที่ ๗
ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นที่เกิด ที่ดับ ที่หลับ
ที่ตื่นของเรา มาเกิดกระทั่งไปเกิดหรือตาย
ทั้งหลับทั้งตื่นก็
นึกถึงพระทุกครั้ง ใจสูงขึ้นทุกครั้ง
การนึกถึงภาพองค์พระครั้งหนึ่ง จิตสำนึกของเราก็จะเปลี่ยนแปลงขึ้น สูงขึ้น บริสุทธิ์ขึ้นทุกครั้งที่เรานึกถึงพระ
แม
เทคนิคการบริหารเวลา คุณยายท่านเคยเตือน ตอนที่หลวงพ่อยังแข็งแรงอยู่
หลวงพ่อไปอ่านบันทึกดู ถ้าจำไม่ผ
ทำให้ถูกหลักวิชชา
ตั้งใจปฏิบัติธรรมกันให้ดี ทำให้ถูกหลักวิชชา อย่าให้ตึงเกินไ
ช่วยกันสร้างบรรยากาศแห่งการประพฤติธรรม อย่าให้วันเวลาผ่านไปเปล่าๆ
นะลูกนะ ให้ผ่านไปพร้อมก
พระเป็น
ในช่วงที่แข็งแรง ตั้งใจฝึกตัวของเราให้ดีนะ
ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระภายในให้ได้ แม้ภายนอกเราจะบวชแบบธรรมทายาทชาย
อย่าให้โอกาสเป็นวิกฤติ จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้
คือ ฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้อยู่ที่
คิดถึงตลอดเวลา
ตอนนี้เรากำลังฝึกหยุดนิ่ง อย่าท้อ ถ้ารักวิชชาธรรมกาย ต้องไม่ท้อ
ไม่กลัวอุปสรรค ต้องหมั่นสังเกตว่า ทำอย่างไรถึงจ
นั่งเครียดไปทำไม ใครพอเริ่มนั่งก็เครียดแล้ว
ไม่สบาย แสดงว่าทำไม่ถูกวิธีนะ อย่าฝืนทำต่อ &nb
