วันนี้เป็นวันดี
ที่เราได้สร้างบุญใหญ่กันตั้งแต่เช้าจนกระทั่งถึงค่ำเลย ให้ลูกทุกคนทำใจให้บริสุทธิ์ให้ผ่องใสนะ ใจจะได้เหมาะสมที่จะรองรับบุญใหญ่ที่จะเกิดขึ้น ซึ่งจะเป็นผังสำเร็จติดตามตัวเราข้ามภพข้ามชาติไป
กระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม จะหนีผังสำเร็จนี้ไปไหนก็ไม่พ้น
สิ่งที่เราได้ทำไปแล้ว ก็เป็นของเราอย่างแท้จริง วิตามินทรัพย์ ยอดของบุญ ลูกๆ เอาไปแล้วนะ ส่วนกากของทรัพย์หยาบคือปัจจัย หลวงพ่อก็เอามาทำงานพระศาสนา เอามาเป็นอุปกรณ์ทุกๆ อย่าง ที่จะสนับสนุนการเผยแผ่ธรรมะ ขยายธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขยายความรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ให้มนุษย์ทุกๆ คนบนโลกได้รับทราบ
การให้ความรู้เรื่องความเป็นจริงของชีวิต
ถือว่าเป็นสุดยอดของการให้ ท่านเรียกว่า ธรรมทาน เราให้ข้าวให้น้ำ ให้เสื้อผ้า ยวดยานพาหนะ ถาวรวัตถุอันใด มันก็ยังดับทุกข์ไม่ได้ ต้องให้ความรู้อันประเสริฐ ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือวิธีการปฏิบัติเพื่อที่จะดับทุกข์ บอกให้เขารู้ว่า ในตัวของเรานั้นมีพระรัตนตรัย จะไปสู่อายตนนิพพานได้ ก็ต้องอาศัยพระรัตนตรัย การให้ธรรมทาน
จึงเป็นสุดยอดของการให้ทั้งมวล
สันติสุขจะเกิดขึ้นกับโลก ไม่ใช่จะเกิดจากการให้ข้าวให้น้ำ นั่นแค่บรรเทาความหิวกระหายชั่วคราว แต่การให้ธรรมทานต่างหาก ให้ความรู้เรื่องความจริงของชีวิตนั่นแหละ ที่จะทำให้เกิดสันติสุขแก่โลก เมื่อทุกคนได้เข้าใจเรื่องราวของชีวิต จนกระทั่งปฏิบัติแล้วได้พบพระรัตนตรัยในตัว พบความสุขที่แท้จริง มีความสุขสมหวัง กระทั่งไม่ปรารถนาสิ่งใดเลย สันติสุขของโลกจึงจะบังเกิดขึ้น
ทรัพย์ที่ทำมานี้
หลวงพ่อจะเอามาทำงานดังที่กล่าวมา ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อการนี้ เพราะฉะนั้น
ทุกบาททุกสตางค์ จะเอาไปใช้อย่างมีคุณค่า ถ้าพวกเราเอาไปทำกันเอง หลวงพ่อว่าคงลำบาก เพราะว่าเราไม่ค่อยจะมีเวลากัน เนื่องจากต้องใช้เวลาไปทำมาหากิน ประกอบสัมมาอาชีวะ เพราะฉะนั้น
หลวงพ่อก็มาทำหน้าที่ตรงนี้แทน เท่ากับว่า พวกเราทุกคนมีส่วนในการสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแก่โลก
เป็นผู้ให้แสงสว่างแก่โลก แก่มวลมนุษยชาติโดยทางอ้อม
ผ่านหลวงพ่อและหมู่คณะ ที่มีหน้าที่นี้โดยตรง
เพราะฉะนั้น ทรัพย์นี้จึงใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ เต็มเม็ดเต็มหน่วย บุญกุศลจึงเกิดขึ้นอย่างไม่มีประมาณ แล้วก็จะติดตามพวกเราไปทุกภพทุกชาติ ปิดประตูอบาย เปิดประตูสวรรค์ มีสมบัติอจินไตย สมบัติที่เหนือธรรมชาติ ที่ผู้มีบุญในกาลก่อนเขาได้ แต่ว่าทรัพย์ที่เขาได้นั้น เขายังเอามาทำงานให้เกิดประโยชน์ยังไม่เต็มที่ เท่าที่ได้ศึกษาดูแล้ว ส่วนใหญ่เขาได้ไว้ชื่นชมว่ามีสมบัติจักรพรรดิ เมื่อเบื่อหน่าย สมบัตินั้นก็อันตรธานไป ตัวก็ออกบวชเป็นพระอรหันต์ แต่ของเรานั้น
มีทรัพย์เพื่อเอามาใช้ขยายงานพระพุทธศาสนาไปทั่วโลก
ดังนั้น เราจะได้สมบัติที่เกิดขึ้นจากอานุภาพแห่งบุญ
ไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมเลย
และไม่สามารถจะหนีการมีทรัพย์สมบัติชนิดนี้ได้ แม้ว่าจะหนีไปบนสวรรค์ ก็ยังตามไปเป็นทิพยสมบัติ ลงมาเกิดในมนุษย์ ก็เป็นมนุษย์สมบัติ แล้วก็ส่งเสริมจนกระทั่งได้นิพพานสมบัติ คือเราทำถูกหลักวิชชา เพราะฉะนั้น
ทรัพย์ทุกบาททุกสตางค์ที่หามาด้วยความยากลำบาก บัดนี้ได้เปลี่ยนไปเป็นอริยทรัพย์
ติดเป็นดวงบุญที่อยู่ในศูนย์กลางของลูกๆ
ทุกคน ซึ่งใครจะมาแย่งมาชิงมาปล้นอะไรไปไม่ได้ทั้งนั้น
มันติดอยู่ในกลางตัว เป็นดวงบุญใสๆ เป็นที่พึ่งของเราอย่างแท้จริงในปรโลก ทั้งของตัวเราและหมู่ญาติด้วย
เพราะฉะนั้น ให้ปลื้มใจที่เราทำถูกทักขิไณยบุคคล ไม่ใช่พระธรรมกายเพียงองค์เดียว แต่นับพระองค์ไม่ถ้วน ยากที่ใครๆ
จะทำได้อย่างนี้ ที่ได้อย่างนี้ก็เพราะว่า
เรามีเป้าหมายไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
เพราะฉะนั้น พระนิพพานจึงสอดผังละเอียด ให้เราได้มีโอกาสได้ทำบุญใหญ่ขนาดนี้
ใหญ่ขนาดที่ทุกคนนึกไม่ถึง และเวลาบุญส่งผล เราจะนึกไม่ออกเลยว่า เราทำเพียงแค่นี้ แต่ทำไมผลถึงได้ขนาดนั้น
มันเกินควรเกินคาดทีเดียวนะ
(ทบทวนโอวาทหลวงพ่อธัมมชโย ๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๕)
วันอังคารที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568