เรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา
เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง
ต้องจำวาทธรรมนี้เอาไว้ให้ดี
เราจะได้ช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนาเอาไว้ให้เป็น
ที่พึ่งต่อชาวโลก
ลูกหลาน เหลน โหลนของเรา
เหมือนอย่างที่บรรพบุรุษของเราได้รักษา
สืบทอดกันมา
เพื่อตัวเรานี่แหละ
บรรพบุรุษของเราท่านปกป้องผองภัยพระพุทธศาสนาด้วยชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์ หรือบรรพชิตก็ตาม ซึ่งก็มีวิธีปกป้องพระพุทธศาสนาด้วยชีวิตที่แตกต่างกัน
ที่เป็นคฤหัสถ์ก็เอาชีวิตเป็นเดิมพันเลย
ที่เป็นบรรพชิตก็เอาชีวิตเป็นเดิมพัน คือ ตายในผ้าเหลือง เพราะถือว่า
การตายในผ้าเหลืองนี่ เป็นเกียรติยศอันสูงสุดของพระภิกษุ สามเณร เหมือนทหารที่เข้าสู่สมรภูมิ
ตายในสมรภูมิ กลับมาก็จะอัญเชิญมาอย่างสมเกียรติ จะมีธงชาติคลุมร่างกาย
ซึ่งมีเกียรติมีคุณค่าต่อการที่ได้รับการยกย่อง เทิดทูนไปทั้งประเทศ
นักรบกองทัพธรรมก็เหมือนกัน
โดยเฉพาะกำลังรบหลัก คือ ภิกษุ สามเณร ก็จะต้องตายในผ้าเหลือง
ความคิดแม้แต่ว่าจะสึก อย่าให้มีอยู่ในใจ จะต้องคิดอย่างเดียวว่า
ทำอย่างไรเราจะทำพระนิพพานให้แจ้ง
ทำอย่างไรเราจะเป็นเนื้อนาบุญ
ทำอย่างไรเราจะเป็นอายุพระศาสนา
ทำอย่างไรเราจะให้ความกระจ่างความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องความเป็นจริงของชีวิต
ให้ชาวโลกทั้งหลายได้รู้แจ้ง เห็นจริง จะได้ดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง
มีสุคติโลกสวรรค์ และนิพพานเป็นที่ไป นี่ก็เป็นสิ่งที่พุทธบุตรทุก ๆ ท่าน จะต้องนึกคิดอย่างนี้
คุณครูไม่ใหญ่
24 กุมภาพันธ์ พ.ศ.
2547
วันพฤหัสบดีที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2559
