ธรรมทายาทหญิง
: เวลานั่งสมาธิ พอมองไปที่ศูนย์กลางกาย ก็เห็นดวงสว่าง กลมใสสว่างผุดขึ้นมา มีความสุขมาก
และความสว่างแผ่ไปทั่วตัว แต่ว่าดวงนี้อยู่ได้ไม่ค่อยนาน อยู่ได้เดี๋ยวเดียวก็หายไป แล้วความสุขก็จะหายไปพร้อมกับดวงนี้ เกิดเป็นอารมณ์เฉย ๆ แทน แต่พอใจนิ่งไปเรื่อย ๆ ก็เห็นดวงนี้ขึ้นมาใหม่ แล้วมีความสุขขึ้นมาเหมือนเดิม แต่ไม่นานดวงนี้ก็หายไปอีก ทำอย่างไรจึงจะให้เห็นดวงสว่างอยู่ตลอดเวลาคะ
คุณครูไม่ใหญ่
:
ที่จริงดวงไม่ได้หายไปไหน ความสุขก็ไม่ได้หายไปไหน ความสุขยังมีอยู่ ดวงก็ยังมีอยู่ แต่ใจเราถอนจากจุดนั้นขึ้นมาเพราะความอยาก โดยการลุ้นก็ดี หรือใจหลุดจากตรงนั้นเพราะมีความฟุ้งเข้ามาอย่างใดอย่างหนึ่ง ให้สังเกตดูว่าเป็นประเด็นไหน
ไม่ว่าจะประเด็นไหนก็ตาม วิธีแก้คือ ถ้ามันถอนขึ้นมาก็ช่างมัน เพราะมันยังไม่มั่นคง เรายังเป็นผู้ฝึกใหม่ เพิ่งเข้าไปถึงใหม่ ๆ ก็เริ่มต้นหยุดนิ่งใหม่ ทำอย่างนั้นแหละ ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งใจมันค่อย ๆ
คุ้นกับศูนย์กลางกาย คุ้นกับการหยุดการนิ่ง พอเรามีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง
ชั่วโมงกลางมากเข้า เดี๋ยวเราก็จะมีความสุขได้นานขึ้น เห็นภาพดวงธรรมภายในได้นานขึ้น ตรงนี้ต้องอาศัยการมีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางมาก ๆ นะ
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่
วันศุกร์ที่ ๙
พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐
ผู้ฟัง : ธรรมทายาทหญิง
สถานที่ : สวนพนาวัฒน์ อ.ฮอด จ.เชียงใหม่
วันจันทร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563
