บวชแล้วต้องให้ได้อย่างนี้นะจ๊ะ
ให้เป็นประดุจพระอาทิตย์และพระจันทร์
รวมอยู่ในตัวของเรา
เป็นประดุจพระอาทิตย์พระจันทร์รวมอยู่ในตัวของเราเป็นอย่างไร ก็จากข้อวัตรปฏิบัติธรรมที่เราฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ ให้ความสว่างภายในแผ่ขยายมาถึงกายหยาบของเรา เราแผ่ออกไปจากตัวเราเป็นรัศมีธรรม
ลูกต้องฝึกให้ได้อย่างนี้นะ ให้ญาติโยม หรือใครๆ เขาดูเราแต่ไกลๆ นี่ เหมือนดวงอาทิตย์ในยามเที่ยงวัน คือ สว่างโจ้มาเลย แต่พอเขาเข้าใกล้มาคุยกับเราแล้ว ให้เขาเย็นฉ่ำเหมือนอยู่กับพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญอย่างนี้นะ
ลูกจะต้องเอาทั้งพระอาทิตย์ทั้งพระจันทร์รวมอยู่ในตัวของลูกทุกๆ รูป ดูแต่ไกลต้องให้สว่างโจ้พรึบเลยนะ ให้ดูเหมือนดวงอาทิตย์ แต่พอเข้าใกล้ๆ เออ ทำไมเย็นฉ่ำเหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
จะเป็นอย่างนี้ได้ ลูกก็ต้องเชื่อมใจของเราให้ไปติดที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ได้ โดยนึกถึงความปลื้มที่เราได้จากการมาบวชในคราวนี้ในทุกๆ เรื่อง ที่จะทำให้ใจเราปลื้มปีติจนกระทั่งทำให้ดวงธรรมในตัวปรากฏเกิดขึ้น องค์พระใสๆ เกิดขึ้นอย่างนี้นะ
๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔
๑๓.๓๐ - ๑๔.๓๐ น.
ห้องแก้วสารพัดนึก
ผู้ฟัง : พระนวกะ
วันจันทร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2565
