บางคนบอกว่า บุญมองไม่เห็น ก็ถูกของเขา
มองไม่เห็นด้วยตามนุษย์ แต่เห็นได้ด้วยตาธรรมกาย
บุญอยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จในชีวิต
เราปฏิเสธบุญ
ก็คือการปฏิเสธความสุขและความสำเร็จในชีวิต
ที่เราประสบทุกข์ในปัจจุบัน
มีชีวิตลำบาก ทำมาหากินฝืดเคือง มีครอบครัวก็แตกร้าว ไม่มีความผาสุก ประกอบธุรกิจการงานก็ไม่รุ่งเรื่อง
ก็เพราะขาดบุญ
เกิดในถิ่นทุรกันดาร
มีชีวิตลำเค็ญ ก็เพราะขาดบุญ
เหมือนผู้มีบุญในกาลก่อน เช่น ชฎิลเศรษฐี โชติกเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี
ปุณณเศรษฐี ที่มีปรากฏในพระไตรปิฎก
ล้วนแต่ได้ทรัพย์ที่บังเกิดขึ้นแบบอัศจรรย์ โดยไม่ต้องทำมาหากินเลย
ชฎิลเศรษฐี มีภูเขาทองผุดขึ้น
โชติกเศรษฐี มีปราสาทแก้ว ขุมทรัพย์ทั้งสี่เกิดขึ้น
เมณฑกเศรษฐี มีแพะทองคำผุดขึ้น
หรือ
ปุณณเศรษฐี ผู้ไถนาเป็นทอง เป็นต้น
มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ผู้มีบุญน้อยๆ ปัญญาน้อยๆ
ไม่เข้าใจ ไม่เชื่อว่า มีจริง หรือผู้เกิดในยุคเดียวกับท่านเหล่านั้นก็นึกไม่ออกว่า
เกิดขึ้นมาได้อย่างไร เพราะไม่เห็นท่านทำมาหากินอะไร แล้วก็ไม่ได้เป็นมรดกตกทอดมาด้วย
จู่ๆ ก็บังเกิดขึ้น อะไรเป็นสาเหตุให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น บุญที่สั่งสมมาข้ามชาตินั่นเอง
จึงทำให้สมบัติอัศจรรย์นี้บังเกิดขึ้น มีชีวิตที่ผาสุก
ส่วน มหาทุคตะ
คนจน แม้เสื้อผ้าก็มีเพียงผืนเดียว ต้องขอทานเขากิน เป็นมนุษย์เหมือนกันแต่มีความแตกต่างกัน
ก็เพราะว่าไม่ได้สั่งสมบุญมา เมื่อไม่ได้สั่งสมบุญมา บาปอกุศลก็เข้าสิงจิต ก็จะบดบังสมบัติ
ไปแสวงหาทรัพย์อย่างไรก็ไม่ค่อยได้ทรัพย์ หาทรัพย์ยาก เพราะขาดบุญ
มนุษย์เหมือนหุ่น ให้บุญและบาปเชิด มีเพียง
๒ อย่างแค่นี้
บุญจึงเป็นสิ่งสำคัญมาก ต้องทำความเข้าใจให้ดี แล้วก็ต้องสั่งสมเอาไว้ให้มากๆ
คุณครูไม่ใหญ่
วันอาทิตย์ที่ ๕ กุมภาพันธ์
พ.ศ.
๒๕๔๙ (เช้า)
วันพฤหัสบดีที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2565
