สู้ด้วยบุญ

                 ให้ลูกทุกๆ คน อย่าท้อถอย อย่าวิตกกังวล  

บุญเป็นที่พึ่งของเรา

เราต้องนึกถึงบุญที่เราได้ทำมาทุกภพทุกชาติให้มาช่วยเราในปัจจุบัน  

ให้เดินตามแบบของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อท่านเจออุปสรรค เจอภัยจากพญามาร  ท่านไม่ได้ไปสู้รบปรบมือกับพญามารด้วยสิ่งใดเลย  ท่านนั่งนิ่งสงบอยู่ที่ใต้ต้นโพธิ์นึกถึงบุญบารมีของท่าน ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขาบารมี บารมี ๓๐ ทัศทั้งหมดมารวมกัน  นึกถึงแต่บุญ นึกถึงแต่ความดี  เอาชนะพญามารนั้นได้  

พวกเราทุกคนก็ตามในภาวะที่เกิดสถานการณ์เศรษฐกิจตกต่ำในยามนี้ เพราะกระแสบาปมันแรง  จะชนะได้ก็ต้องนึกถึงกระแสบุญ บุญพวกเราทำมาไม่น้อยเลย  นับภพนับชาติไม่ถ้วน เรียกมาสิจ๊ะ นึกถึงบ่อยๆ

วิธีนึกก็เอาใจหยุดนิ่งไปตรงกลางตรงนั้น  แล้วก็นึกเบาๆ ว่า

“อานุภาพแห่งบุญบารมี ๓๐ ทัศ ที่ข้าพเจ้าทำมากี่ภพกี่ชาติ  จะระลึกได้ก็ดี ระลึกมิได้ก็ดี  ภาวะของข้าพเจ้าในตอนนี้คับขันจริงๆ แล้ว  ขอให้บุญนี้ดลบันดาลพลิกผันสถานการณ์ให้ตรงกันข้าม จากมืดไปสว่าง  จากความทุกข์ไปความสุข  จากความหายนะเป็นความสำเร็จ  เป็นความเจริญรุ่งเรือง”  

นึกอย่างนี้ไปทุกวัน แล้วทำใจให้ชุ่ม ให้ใจหยุดนิ่งอยู่ในกลาง  เดินตามรอยแบบเดียวกับพระพุทธเจ้าอย่างนี้ไปเลย  ไม่ช้าก็จะเห็นผลเกิดขึ้นมา แต่ว่าปัจจุบันนี้ เราทำบ้างเป็นครั้งคราว  ผสมปนเปกับความวิตกกังวล  คือ ยังเชื่อมั่นไม่เต็มที่  มีความวิตกกังวลเข้าแทรก เพราะฉะนั้นบุญก็ไม่ได้ช่อง ไม่ได้โอกาส บาปมันได้ช่องมากกว่า วิบัติ บาปก็เข้าแทรก  

ดังนั้น หยุดเป็นตัวสำเร็จ ที่จะเชื่อมโยงบุญที่เราได้ทำมานับไม่ถ้วนจนกระทั่งบัดนี้ มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่เลวร้ายตอนนี้ให้พลิกกลับเป็นดีไปได้  

ถ้าพวกเรามีบุญน้อย ไม่มีโอกาสหรอกที่จะได้ยินได้ฟังเกี่ยวกับเรื่องธรรมกาย  เกี่ยวกับเรื่องวิชชาธรรมกาย  จะไม่มีโอกาสมารวมประชุมกันปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงธรรมกาย  เพราะฉะนั้นกำลังบุญของเรามีไม่น้อย  แต่ว่าเราไม่ได้เอามาใช้  เราเอาความวิตกกังวลมาใช้  เพราะฉะนั้นเมื่อเอาความวิตกกังวลมาใช้ก็ได้ความวิตกกังวล  ได้ความทุกข์ทรมานไป

ดังนั้น ให้เปลี่ยนทัศนคติใหม่ ตั้งแต่วันนี้ไปให้ใจมั่นแน่วแน่อยู่ในบุญ  ส่วนหยาบๆ ก็แก้ไขไปด้วยสติและปัญญา ให้ถอนใจออกจากความยินดีและยินร้ายทั้งหลาย  ให้ใจเป็นกลางๆวินิจฉัยเราจะได้ไม่ผิดพลาด  ให้ทำกันอย่างนี้

เด็ดเดี่ยวเหมือนเมณฑกเศรษฐี

 ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป จะต้องสั่งสมบุญของเราให้เต็มที่  ในขณะที่เงินบาทมันลดค่าลง  สิ่งที่เราควรจะทำคือ ฝากฝังทรัพย์ที่มีอยู่นี้ไว้ในพระพุทธศาสนา ให้มันเป็นบุญ เป็นกุศล ติดไปในภพเบื้องหน้าให้ยิ่งๆ ขึ้นไป

ให้ใจเด็ดเดี่ยวเหมือนท่านเมณฑกเศรษฐี  สมัยที่สร้างบารมีอยู่กว่าจะได้มาเป็นมหาเศรษฐี  ท่านลำบากทุกข์ยากยิ่งกว่าเราในยุคนี้  ท่านเกิดในยุคที่สถานการณ์เลวร้ายกว่านี้ ขนาดต้องเอาข้าวเปลือกที่คลุกกับโคลนฉาบทาผนัง เอามาล้างน้ำ เอามาตำ แล้วท่านก็เอามาทำบุญ  การทำบุญของท่านด้วยข้าวสุก ๑ มื้อนั้น แก่พระปัจเจกพุทธเจ้า  ท่านหวังไปเอาดีในภพเบื้องหน้า  เป็นคนที่ใจเด็ดทีเดียว เมื่อท่านทำในสิ่งที่ใครๆ ก็ทำได้ยากในโลก  เวลาบุญส่งผลให้มีสมบัติเต็มที่ก็มีสมบัติที่ยากๆ ที่ใครในโลกยากจะได้  ท่านได้สมบัติจักรพรรดิบังเกิดขึ้นมา เป็นมหาเศรษฐีตั้งหลายชาติ  

เราสถานการณ์ไม่เลวร้ายถึงขนาดนั้น  ให้ใจตั้งมั่นอยู่ในบุญกุศลให้เต็มที่ 

ปฏิบัติธรรม ก็ให้เต็มที่

ศีล ก็รักษาให้บริบูรณ์  ศีล ๕ ศีล ๘ แล้วแต่กำลังศรัทธาและความพร้อมของเรา

ทานบารมี ก็อย่าให้บกพร่อง

หากทำได้อย่างนี้ เราจะได้ยอดแห่งบุญสนองกลับคืนมาให้เรามีความสุขยิ่งกว่าใครๆ ที่ได้รับทั้งมวล  

คุณครูไม่ใหญ่

วันอาทิตย์ที่  ๗  กันยายน  พ.ศ.๒๕๔๐

 

Add Comment

นึกถึงบุญ

วันพุธที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts