การเจริญพุทธานุสติ คือ
การระลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์
เป็นสิ่งที่มีอานิสงส์ใหญ่
จะปิดประตูอบายภูมิ
ทำให้ไม่ต้องไปเกิดในนรก
ไม่ต้องไปเป็นเปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน
แม้ในปัจจุบัน
ถ้าเข้าถึงได้
หรือเพียงแต่นึกได้ตลอดเวลา
ก็ทำให้เรามีความสุข สดชื่น เบิกบานทันทีที่ระลึกถึง
เมื่อระลึกจนเป็นชีวิตจิตใจ ทุกลมหายใจเข้าออก
จนกระทั่งท่านมาปรากฏอยู่ในกลางใจเรา เห็นองค์พระได้ใสแจ่มตลอดเวลาแล้ว
ย่อมมีอานุภาพยิ่งใหญ่ไม่มีประมาณ ใจเราจะผ่องใสเกลี้ยงเกลาตลอดเวลา กระแสกรรมที่ทำมาในอดีตจะตามไม่ทัน แม้ยังไม่หมดก็ตาม
เหมือนเราขี่จรวดหรือนั่งเครื่องบินแต่กรรมนั้นขี่จักรยานหรือเดินด้วยเท้า เพราะเมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง
ก็มีสุคติเป็นที่ไป
หลังจากละโลกไปแล้ว
เราจะมีกายใหม่เป็นกายทิพย์ที่สวยงาม
มีรัศมีสว่างไสว
มีสมบัติอันเป็นทิพย์ มีวิมานและบริวารเกิดขึ้นมากมาย
กระแสบุญแห่งการระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้มิใช่สิ่งเล็กน้อย จะส่งต่อเนื่องกันไปเรื่อย ๆ
เหมือนระลอกคลื่นที่ส่งต่อกันไปลูกแล้วลูกเล่า
เราจะไปเป็นสหายแห่งเทวดาเป็นเวลายาวนาน
และเมื่อถึงคราวที่ต้องมาเกิดในมนุษย์
ก็จะเกิดในตระกูลที่ดี
มีโภคทรัพย์สมบัติเพียบพร้อม รอคอยให้เราได้ใช้สร้างบารมี และนำเราเข้าไปถึงกระแสธรรมได้ในที่สุด
ดังนั้น ให้ตั้งใจเจริญพุทธานุสติ นึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์
โดยนึกถึงพระแก้วขาวใสบริสุทธิ์เป็นสิ่งแทนตัวพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำใจให้ใสเยือกเย็น นิ่ง หยุด
ให้ถูกส่วน
ประสานใจของเรากับพระผู้มีพระภาคเจ้าให้เป็นหนึ่งเดียวกัน ให้ในใจเรามีแต่พระพุทธเจ้าตลอดเวลา
แล้วไม่นานสิ่งอัศจรรย์ก็จะเกิดขึ้นกับตัวของเรา .
คุณครูไม่ใหญ่
วันอาทิตย์
๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๐
วันศุกร์ที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2559