สมมติว่า
เราไปเจอสิ่งที่กำลังทำให้อารมณ์ขุ่นมัว เราก็ต้องมีสติอยู่กับตัวของเรา
รักษาใจไว้ ดูใจของเรา รักษาใจให้ใส ๆ
หากอยู่บริเวณนั้น
โอกาสจะใสยาก ก็เปลี่ยนบริเวณ เปลี่ยนทิศ เปลี่ยนทาง เปลี่ยนสถานที่ แล้วก็นิ่ง ๆ เอาไว้
เพราะอารมณ์ที่ทำให้ขุ่นมัว มันจะอยู่กับเราไม่นาน พอเราไม่สนใจ มันก็ไม่ขุ่น
ใจจะเริ่มใส
และแทนที่จะนึกถึงภาพบุคคลนั้น
เรื่องราวเหล่านั้น เราก็มานึกถึงดวงใส ๆ องค์พระใส ๆ บุญใส ๆ
ที่เราได้กระทำผ่านมาด้วยความปีติ เบิกบาน ภาคภูมิใจ หรือนึกถึงคำภาวนา
สัมมาอะระหัง มาแทนที่ นับไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวใจก็จะใสเอง
ใจใสนี่แหละเหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับบุญใหญ่
และเหมาะสมที่จะเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน
คุณครูไม่ใหญ่
๑ พฤศจิกายน
พ.ศ. ๒๕๔๕
*******************
วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2559