วิธีฝึกใจให้ธรรมะก้าวหน้า

 ผู้นำบุญ    :    ลูกมีปัญหาเรื่องหนักเกินไป กับเบาเกินไปครับ เมื่อเช้ารู้สึกว่านั่งเพลิน ๆ ได้ตลอด รู้สึกมีแสงสว่างกระจาย ๆ ในท้อง แต่การก้าวหน้าค่อนข้างไปได้ช้า แล้วก็มีดวงนิดหน่อย แต่ระยะเวลาสั้น ๆ บางทีก็รู้สึกหนัก เกิดอาการตึงครับ

หลวงพ่อ   :    อย่ากังวลกับการเห็นภาพมากเกินไป พอเราอยากเห็น อยากให้มันชัดขึ้น อยากให้ใจสงบ พอความอยากเหล่านี้เกิดขึ้น ความตั้งใจก็จะตามมา แล้วจะไปบีบ ไปเค้น อย่าไปกังวลเรื่องนี้นะ

                   แสงสว่าง ดวงธรรม กายภายใน หรือองค์พระก็ดี มีอยู่แล้วในตัวของเรา ยังไงเราต้องได้เห็นแน่ แต่ว่ามันเป็นของละเอียดเท่านั้นเอง หน้าที่ของเราคือ ทำใจของเราให้ละเอียดเท่ากับของที่มีอยู่

                   วิธีทำใจให้หยุดให้นิ่งสบาย ๆ จะใช้วิธีกำหนดนิมิตก็ได้ หรือวางใจเฉย ๆ ก็ได้ ทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ อย่างสบาย ๆ ใจเย็น ๆ รักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่อง จะมีจุด ๆ หนึ่งที่ใจมันหยุดกึ๊ก หยุดแล้วจึงเห็น ถ้าไม่หยุดไม่เห็นหรอก จะไปเค้นเท่าไรก็ไม่เห็น ใจต้องหยุด ต้องนิ่ง ถ้าคิดอย่างที่หลวงพ่อว่าอย่างนี้ อาการตึงเกินไป หย่อนเกินไปจะไม่เกิดขึ้นเลย

                   ให้มีความมั่นใจว่า สักวันหนึ่งเราต้องเข้าถึง ขอแค่เรามีความเพียร และทำให้ถูกวิธี เพราะสิ่งนี้มีอยู่แล้วในตัวของเรา แล้วทำอย่างสบาย ๆ ไปเถิด

                  รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์แจ่มใส ให้ใจเป็นกุศลตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา สิ่งนี้จะช่วยให้เราเข้าถึงจุดนั้นได้เร็วเข้า

                   ฝึกเป็นผู้ให้ ทำความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ ถ้าเมื่อไร มีความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ได้ และเป็นผู้ให้จริง ๆ ตลอด ๒๔ น. อย่างนั้น ไม่กี่วัน เดี๋ยวเข้าถึงได้ เราสามารถให้อะไรได้บ้าง

                   ให้ความรัก ให้ความปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่อทุกคนด้วยใจจริง

                   ให้รอยยิ้มกับทุก ๆ คน

                   ให้อภัยกับคนที่ล่วงเกินเราจนกระทั่งใจเราสบาย

                   ให้วิทยาทาน ให้ความรู้ ให้คำแนะนำ

                   ให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังกาย กำลังใจ

                   จนกระทั่งให้อาหาร ให้ข้าว ให้น้ำ ให้ทุกสิ่งที่เป็นวัตถุ

                   จนกระทั่งก้าวไปถึงให้ความปลอดภัยในชีวิตทุกชีวิต ให้เขามีสิทธิ์เลือกการตายด้วยตัวเขาเองได้ ก็คือ ศีลข้อที่ ๑ นั่นเอง

                   ให้ความปลอดภัยในทรัพย์สิน ให้ศีลข้อที่ ๒

                   ให้ความปลอดภัยในครอบครัวเขา ศีลข้อที่ ๓

                   ให้ความจริง (ศีลข้อ ๔)

                   ให้ความมีสติ (ศีลข้อ ๕)

                   ให้ไปเรื่อย ๆ เลย

                   ให้โอกาสตัวเราเองปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมอ

                   ถ้าทุกคนฝึกเป็นผู้ให้ไปเรื่อย ๆ ให้ทุกวันๆ ใจจะใส ใจจะสบาย เดี๋ยวจะเข้าถึงธรรมได้อย่างง่าย ๆ เลย

                   สวดมนต์จากกลาง เวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น ท่องให้คล่องปากขึ้นใจ แล้วสวดออกมาจากตรงกลางบ่อย ๆ เดี๋ยวเราจะเห็นแสงสว่าง เดี๋ยวจะเห็นดวงธรรม เดี๋ยวจะเห็นกายภายใน เดี๋ยวจะเห็นองค์พระ เห็นไปเองเลย

                   เพราะฉะนั้น อย่าไปกังวล กลัวว่าจะไม่ได้ ถ้าเรากลัว เราก็จะไปเร่งมันมากเข้า อย่ากลัวว่าเราจะเห็นช้า ไม่ทันใจ ไม่ทันใช้ ไม่ทันเพื่อนสหธรรมมิก ไม่ต้องไปคิดเรื่องนี้เลย ทำไปอย่างสบาย ๆ ใจเย็น ๆ เดี๋ยวจะต้องถึงอย่างแน่นอน เราทำอย่างนี้ แล้วอาการตึงเกินไปก็ตาม หย่อนเกินไปก็ตามจะไม่เกิดขึ้นเลย สบาย ๆ เอาใหม่นะ

อาทิตย์ที่ ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑

คุณครูไม่ใหญ่

                                                                                                                                       ปฏิบัติธรรมผู้นำบุญ 

คำตอบคุณครูไม่ใหญ่, วิธีปฏิบัติธรรม, สมาธิ

วันเสาร์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

• Share

Related Posts