เราชาวพุทธ
จะต้องรักพระพุทธศาสนา
รักพระพุทธเจ้า
พระธรรม พระสงฆ์
แล้วก็ต้องปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
โดยเริ่มง่าย
ๆ ตั้งแต้ง่าย ๆ คือ รักษาศีล ๕ (ไม่ฆ่าสัตว์
ไม่ลักทรัพย์
ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่พูดปด ไม่ดื่มสุราเมรัย) ซึ่งง่ายมาก ประหยัดสุด ประโยชน์สูง
การรักษาศีล
๕ ประหยัดกว่าการไม่รักษาศีล ๕ อีกนะ
ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ
เราต้องรักพระรัตนตรัย ต้องหวงแหนพระรัตนตรัยเอาไว้ให้ดี ต้องช่วยกันรักษา อย่าให้หมดไปจากประเทศของเราได้
เพราะพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่มีประโยชน์ต่อมวลมนุษย์ชาติทุกคน
ไม่จำกัดเชื้อชาติ ศาสนา และเผ่าพันธุ์ใด
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเครื่องบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้แก่มนุษย์และเทวดาทั้งหลาย เพราะพระธรรมคำสอนนี้กลั่นออกมาจากใจที่บริสุทธิ์หลุดพ้นแล้วจากกิเลสอาสวะแล้วของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เมื่อท่านบริสุทธิ์จากกิเลสอาสวะ เพราะฉะนั้นสิ่งที่พระองค์เห็นแจ้งรู้แจ้งจึงเป็นเรื่องจริงแท้ของชีวิต หากใครได้ศึกษา ได้ปฏิบัติ
ได้เข้าถึง ก็จะได้รับประโยชน์อย่างยิ่งจากคำสอนนี้
คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ไม่ใช่พระองค์ทรงนึกคิดจินตนาการ โดยอาศัยเหตุผลตรรกะแบบธรรมดา แล้วนำมาตั้งเป็นคำสอนก็ไม่ใช่
หากแต่เป็นความรู้อันบริสุทธิ์ที่มีอยู่แล้ว
มีมาก่อนที่พระองค์จะบังเกิดขึ้นด้วยซ้ำ
แล้วพระองค์ทรงค้นพบด้วยตัวเอง ปฏิบัติตามสิ่งที่ค้นพบ
จนกระทั่งบรรลุผลอันสูงสุดคือได้บรรลุอนุตรสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วทรงมีมหากรุณานำมาเปิดเผย นำมาสั่งสอนทั้งมนุษย์และเทวดา เพราะฉะนั้นเราต้องหวงแหนเอาไว้
รักษาเอาไว้ยิ่งชีวิต
อย่าลืมคำขวัญที่เราพูดบ่อย
ๆ
“ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัว
ให้วางอุเบกขา แต่ถ้าเป็นเรื่องพระศาสนา ต้องเอาอุเบกขาวางไว้ แล้วลุยไปเลย”
ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัว
ใครว่าอะไรเรา เราวางอุเบกขาได้ ไม่ถือสา เฉย ๆ ไป แต่ถ้าเป็นเรื่องพระศาสนา เรื่องของส่วนรวม ต้องเอาอุเบกขาวาง
แล้วลุยเลย อย่างถูกหลักวิชชาด้วย ไม่ใช่ไปตะลุมบอนกับเขานะ
คุณครูไม่ใหญ่
๑๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๖
วันพฤหัสบดีที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2563
