อย่าให้วันเวลาผ่านไปเปล่าๆ
นะลูกนะ ให้ผ่านไปพร้อมกับการทำหยุดทำนิ่งควบคู่กันไปด้วย
สิ่งที่จะช่วยให้ลูกทุกคนหยุดนิ่งได้สมบูรณ์ เราจะต้องมาช่วยกันสร้างบรรยากาศแห่งการประพฤติปฏิบัติธรรมกัน บรรยากาศอย่างนี้เราสามารถสร้างได้
เราไม่อาจจะเอาอากาศบนยอดดอยมาไว้ที่วัดได้
ไม่อาจที่จะเอาท้องทะเลมาไว้ใกล้วัด
ไม่อาจจะเอาทะเลสาบมาไว้ได้
แต่เราสร้างบรรยากาศแห่งการประพฤติธรรมได้
โดยมีสิ่งแวดล้อมที่เหมือนเดิมอย่างนี้แหละ
นั่นก็คือ ความรักและความปรารถนาดีซึ่งกันและกัน
ถ้าลูกทุกคนมีความรัก
มีความปรารถนาดีซึ่งกันและกัน
หลวงพ่อเชื่อว่าบรรยากาศแห่งการประพฤติธรรมจะเกิดขึ้น
บรรยากาศแห่งการสร้างบารมีจะเกิดขึ้น แม้เราจะมีภารกิจหยาบที่หนักหนาแค่ไหนก็ตาม ไม่ถึงกับสาหัสหรอก
แค่หนักหนาแต่มีความสุข เหนื่อยแต่มีความสุข ถ้าลูกทุกคนมีความรัก
มีความปรารถนาดีซึ่งกันและกัน
ช่วยสร้างบรรยากาศอย่างนี้ เมื่อพระสร้างบรรยากาศอย่างนี้
ก็จะถ่ายทอดไปถึงสามเณร
เมื่อสามเณรช่วยกันสร้างบรรยากาศ
ก็จะไปถึงอุบาสก อุบาสิกา
เมื่ออุบาสก
อุบาสิกาในองค์กรของเราช่วยกันสร้างบรรยากาศ ก็จะถึงสาธุชน
จากสาธุชนก็ถึงบ้าน
จากบ้านก็ถึงหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด
ในโรงเรียน
ในที่ทำงาน ตามถนนหนทาง ระหว่างทาง หรือทุกหนทุกแห่ง ก็จะเกิดขึ้นได้
เพราะฉะนั้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปให้ใช้วันเวลาให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมี
ให้สมกับที่ตั้งใจเข้ามาสู่เส้นทางธรรม ใกล้ชิดพระรัตนตรัยอย่างนี้ และให้สมกับที่ตั้งใจจะมาทำพระนิพพานให้แจ้ง
จะได้หมดห่วง หมดกังวล
คุณครูไม่ใหญ่
วันอาทิตย์ที่ ๑
พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๑
๑๙.๑๘ น. – ๑๙.๕๑ น.
กรานกฐิน ณ
อุโบสถวัดพระธรรมกาย
วันอังคารที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2565