บุญที่เกิดขึ้นจากการบูชาพระมหาธรรมกายเจดีย์
ไม่ใช่บุญเล็กบุญน้อยเลย
พระอรหันต์รูปหนึ่งเมื่อท่านบรรลุมรรคผลนิพพานแล้ว
ระลึกชาติไปดู บุญอันใดหนอที่ทำให้มาเป็นพระอรหันต์
ก็เห็นบุญที่ทำมาเรื่อย ๆ มากบ้าง น้อยบ้าง
แต่มีอยู่ชาติหนึ่ง พระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งมาตรัสรู้
ตัวเองก็อยู่ห่างไกล
จนกระทั่งท่านดับขันธปรินิพพานไปแล้ว มหาชนก็สร้างพระสถูปเจดีย์ขึ้นบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ท่านตอนนั้นยังเป็นชาวบ้าน เกิดกุศลศรัทธาก็นำเอาดอกบัวมาบูชาพระสถูปเจดีย์ ด้วยอานิสงส์นั้นเมื่อละจากภพนั้นไปเกิดเป็นเทพบุตรในเทวโลก มีกลิ่นกายหอมฟุ้งเหมือนดอกบัว มีรัศมีสว่างไสว ไปที่ไหนก็มีดอกบัวมารองรับ บนศีรษะก็มีดอกบัวกางกั้นเป็นเหมือนฉัตร ที่เท้าก็มีดอกบัวมารองรับ
ชาวสวรรค์ทั้งหลายต้องหันมามองเป็นตาเดียวกัน
ถามว่าไปทำบุญอะไรมา ท่านบอกว่า ด้วยบุญจากการบูชาพระมหาเจดีย์ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุด้วยจิตที่เลื่อมใสจึงเป็นเช่นนี้
เมื่อลงมาเกิดในมนุษยโลก
บุญบันดาลให้มีดอกบัวกางกั้นบนศีรษะ
กลิ่นปาก กลิ่นกายหอมฟุ้งเหมือนกลิ่นดอกบัว ไม่มีสิ่งที่เป็นปฏิกูลเลย ไปที่ไหนก็ได้รับความเคารพ นับถือ
ด้วยอานิสงส์เคารพบูชาพระมหาเจดีย์ และบูชาด้วยดอกบัว
แล้วบุญนั้นส่งผลให้กายและใจท่านประณีตขึ้น
ได้มาพบเนื้อนาบุญในยุคที่ไม่มีพระสัพพัญญูพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น
ก็ได้เจอพระปัจเจกพุทธเจ้า
สร้างบุญเรื่อยมา จนกระทั่งมาถึงพระพุทธเจ้าของเราพระองค์นี้
ท่านมาเกิดเป็นเศรษฐี มีกุศลศรัทธา มาฟังธรรม
ได้ออกบวช บำเพ็ญสมณธรรมจนบรรลุมรรคผลนิพพาน เพราะฉะนั้นบุญบูชาพระเจดีย์
มีอานิสงส์ใหญ่นะลูกนะ
หลวงพ่อธัมมชโย
๑๗
กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๕ (บ่าย)
วันอังคารที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2567