ทุกวันให้มีชั่วโมงหยุดชั่วโมงนิ่งให้มาก ๆ และสม่ำเสมอ
อานิสงส์ของการทำสม่ำเสมอ
จะทำให้การปฏิบัติธรรมของเราก้าวหน้า
พอนึกรวมใจ
ใจก็วูบขยายเลย
จนกระทั่งเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่จริงภายใน
นี่คืออานิสงส์ในการทำสม่ำเสมอ
แต่ถ้าเราทำไม่สม่ำเสมอ เวลาจะให้ใจหยุดนิ่ง ใจมักจะแวบไปแวบมา พอแวบไปแวบมา เดี๋ยวเราก็อดไปเค้นภาพไม่ได้ พอเค้นภาพ
มันก็จะตึงเครียด ทำให้เบื่อหน่ายต่อการปฏิบัติธรรม
เพราะว่าทำผิดวิธีการ และไม่ทำอย่างสม่ำเสมอ นี่คือโทษของการไม่ทำอย่างสม่ำเสมอ
ลูกทุกคนทั้งภายในและต่างประเทศล้วนเป็นผู้มีบุญทั้งนั้น บุญมากพอที่จะเข้าถึงธรรมภายในได้ ขึ้นอยู่กับว่าขยันหรือขี้เกียจเท่านั้น ถ้าขี้เกียจก็ช้า ถ้าขยันก็เร็ว สม่ำเสมอก็ชำนาญคล่องแคล่ว
มีหลุมหลบภัยอยู่ในกายนี้
จะมีแต่ความสุขสบาย ใจใสบริสุทธิ์ตลอดเวลา
นี่คือรางวัลสำหรับผู้ที่ตั้งใจจริง
เพราะของจริง...คู่กับคนจริง
ถ้าทำไม่จริง...ก็เข้าไม่ถึง
คุณครูไม่ใหญ่
๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๔
วันอังคารที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2559
