เรียนอย่างไรให้ได้ดี

เรียนอย่างไรให้ได้ดี
หนังสือพ่อสอนลูก

เรียนด้วยความกระหายใคร่รู้
             ลูกเณรอยู่ในสภาวะที่มีความพร้อมทุกอย่างเลยในการศึกษาพระธรรมวินัย เพราะมาทางลัด ได้มาบวชตั้งแต่เยาว์วัย แล้วได้เข้ามาสู่สถานที่ที่สมบูรณ์ไปด้วยปัจจัยสี่อันควรแก่สมณบริโภค ควรแก่นักบวชถ้าหลวงพ่อเป็นลูกเณร หลวงพ่อจะตั้งใจเรียนด้วยความกระหาย อยากจะรู้ว่า พระพุทธเจ้าสอนอะไร จะเรียนด้วยความเคารพ คือตระหนักถึงคุณค่าของคำสอนว่า จะมีข้อแนะนำที่ดี ๆ ที่เมื่อเราได้ประพฤติตามแล้ว จะเป็นอย่างพระพุทธเจ้า คือเป็นผู้สมบูรณ์ ด้วยวิชชาและจรณะ เข้าถึงวิชชา ๓ อภิญญา ๖ จรณะ ๑๕
(๒๑ เมษายน ๒๕๓๙)


เหมือนสามเณรราหุลกำเม็ดทราย
             ให้ทำเหมือนสามเณรราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วตั้งใจว่า จะต้องศึกษาพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ให้มากกว่าเม็ดทรายนี้ ลูกเณรต้องเรียนอย่างนี้นะจ๊ะ กระแสธารแห่งบุญจะได้บังเกิดขึ้นกลางกายกลางใจของลูกเณรทุกองค์ กาย วาจา ใจ ลูกเณรทุกองค์จะบริสุทธิ์ เพราะกระแสแห่งความบริสุทธิ์จะแผ่ซ่านออกมาจากการที่เราได้อ่านพระธรรมวินัยเป็นภาษาบาลี
             เพราะฉะนั้นให้เรียนรู้ด้วยความกระหาย อยากรู้อยากเห็น ว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไรบ้าง ทำอย่างไรพระองค์จึงได้เป็นบุคคลที่วิเศษกว่าใครๆ ทั้งหมด เหนือมนุษย์ เทวดา พรหม อรูปพรหม เหนือกว่าใครทั้งสิ้นในภพทั้งสามถ้าเรียนอย่างนี้แล้ว ลูกเณรจะเรียนด้วยความปีติ มีความสุข มีความเบิกบาน ชุ่มชื่นใจอยู่ตลอดเวลา
(๔ เมษายน ๒๕๓๙)


เรียนเพื่อความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ
            ทุกครั้งที่เราเรียนคำสอนของพระพุทธเจ้าซึ่งเก็บเอาไว้ในภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแปรผันเป็นภาษาที่ศักดิ์สิทธิ์ มีความบริสุทธิ์ของภาษาล้วนๆ ด้วยความเคารพ ใจที่คิดในคำสอนก็จะบริสุทธิ์ วาจาที่สาธยายท่องบ่นก็จะบริสุทธิ์ กายที่ทำการขีดเขียน ก็จะบริสุทธิ์ เพราะสิ่งที่บริสุทธิ์จะไหลผ่านทั้ง ใจ วาจา และกาย จะมีความบริสุทธิ์อยู่ตลอดเวลา บุญกุศลจะเกิดขึ้นทั้ง ๓ ทาง คือจะมีกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต บริสุทธิ์บริบูรณ์ล้วนๆ ด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้าที่จารึกไว้ในภาษาบาลี
(๒๑ เมษายน ๒๕๓๙)


บาลียังอยู่คู่ฟ้า                   เพียงใด
ลูกจะทุ่มหทัย                   เรียนไว้
เปล่งประกายแผ่ไป           ทั่วโลก
ขอเพียงสรรพสัตว์ได้         หลุดพ้นสุดธรรม

ลูกๆ สามเณร

บาลีจะอยู่คู่ฟ้า             อนันต์กาล
ไว้ส่องทางนิพพาน     พุทธเจ้า
ให้สัตว์จิตชื่นบาน     หลุดห้วง ทุกข์เฮย
หมั่นตรึกทุกค่ำเช้า     จักพ้นสงสาร

พระราชภาวนาวิสุทธิ์
(๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๑)


เรียนให้รู้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า
             หากลูกเณรคิดเพียงแค่จะเรียนให้สอบได้เป็นมหาเปรียญ จะได้มีหน้ามีตา อย่างนี้เขาเรียกว่าคิดแบบเด็กๆ แม้ลูกเณรจะเป็นเด็กแต่ต้องมีหัวใจเป็นผู้ใหญ่นะลูกนะ เราเด็กแต่ร่างกาย แต่ใจของเราต้องเป็นผู้ใหญ่ไม่ใช่คิดเพียงแค่ให้สอบได้ เพื่อมีวิทยฐานะเทียมหน้าเทียมตาเขา เราจะไม่หวังเพียงแค่นั้น แต่ต้องหวังว่าเราจะเรียนรู้ให้ทั่วถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่เก็บไว้ในภาษาบาลี คล้ายกับพระราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วมีความปรารถนาที่จะเรียนรู้คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าให้ได้เท่ากับปริมาณของเม็ดทรายที่อยู่ในกำมือทุกวัน
การคิดอย่างนี้ จะทำให้เรามีความเข้มแข็งคึกคักอยากรู้ แล้วใจจะไม่วอกแวกไปในเรื่องอะไรเลย เราจะเรียนด้วยความเคารพ เรียนด้วยความสนุกสนานเพลิดเพลิน เรียนด้วยความสุข มีความปีติ มีความเบิกบานว่า เรามีบุญมากจริงๆ ที่ได้เข้ามาใกล้คำสอนของพระพุทธเจ้า เพราะคำสอนอื่นที่ยังอยู่ในโลก เขาเรียนไปเพื่อครองเรือน มีครอบครัว มีลูกมีเต้า มีภาระ มีพันธะของชีวิต ชาวโลกเขาเรียนกันอย่างนั้น แต่ลูกเณรกำลังเรียนความรู้ที่จะทำให้หลุดพ้นจากโลก เรียนให้เป็นผู้ที่สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะนะจ๊ะ
(๓๐ เมษายน ๒๕๓๙)


กระหายศึกษาเพื่อความรู้แจ้ง
            ขอให้ลูกทุกองค์มีความคิดว่า พระปริยัติธรรมที่เก็บไว้ในภาษาบาลีนั้น เหมือนเป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แม้ขณะนี้พระองค์จะดับขันธปรินิพพานไปแล้วแต่ยังมีคำสอนที่เก็บไว้ในภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่คงที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เราจะได้ถือโอกาสนี้ เป็นเสมือนโอกาสที่จะได้เข้าเฝ้าพระองค์ท่าน จะได้ฟังธรรมด้วยการศึกษาพระปริยัติธรรมนั้น แล้วนำมาใคร่ครวญ พิจารณา
ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ยิ่งศึกษา ยิ่งพิจารณา ใจจะยิ่งละเอียด ยิ่งบริสุทธิ์ เยือกเย็น ยิ่งมีปีติ มีความสุขนะลูกนะ เพราะฉะนั้นให้กระหายในการศึกษาพระธรรมวินัยเพื่อความรู้แจ้งของเรา
(๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๐)


เครื่องวัดความอยากรู้
            ผลสอบที่ออกมา จะเป็นเครื่องวัดว่าเรามีความเข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแค่ไหน นี่สำหรับผู้ที่เรียน ป.ธ.๓ แล้วนะจ๊ะ สำหรับของ ประโยค ๑-๒ ผลสอบจะเป็นเครื่องวัดว่าเราสนใจหรือกระหายที่จะศึกษาพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เก็บไว้เป็นภาษาบาลีมากน้อยแค่ไหน ถ้าเราสอบได้ทั้งหมด แสดงว่าเรามีความกระหายอยากรู้จริงๆ ว่าพระพุทธเจ้าท่านสอนอะไรเอาไว้ทำไมท่านจึงหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ ทำไมท่านจึงเป็นพระบรมครูที่ได้รับการเคารพ สักการะบูชาเหนือกว่ามนุษย์และเทวดาใดๆ ทั้งสิ้น เป็นเวลายาวนานมากว่า ๒,๕๐๐ ปีหลวงพ่ออยากให้ลูกเณรมีความกระหายอยากรู้อย่างนี้ และให้มีความคิดว่า เราจะได้เอาสิ่งนี้มาสอนตัวเราและเมื่อเรียนรู้แล้ว เราจะได้เป็นยอดกัลยาณมิตร แนะนำให้ชาวโลกเขาได้รู้ต่อไป
(๘ พฤษภาคม ๒๕๔๑)


อย่าหวังเพียงสอบได้ 
           ในการศึกษาพระปริยัติธรรม อย่าหวังเพียงแค่สอบได้เท่านั้น เพราะไม่เกิดประโยชน์อะไร ถ้าเราหวังเพียงแค่สอบได้ พอถึงเวลาใกล้สอบเราจึงจะมาดูหนังสือกันสักที และการดูช่วงสั้นนั้น โอกาสพลาดก็มีมาก แม้ลูกจะสอบได้ก็ตาม ก็คือเดาเอาว่า ครูบาอาจารย์ท่านจะออกข้อสอบอย่างนี้ แล้วบังเอิญลูกสอบได้ อย่างนี้ก็ไม่น่าภาคภูมิใจนะลูกนะ สอบได้ไปก็เท่านั้น เป็นมหาเปรียญก็เป็นไปอย่างนั้นเอง รับพัดมาแล้วก็เท่านั้น ไม่ได้เกิดประโยชน์อันใด
            ดังนั้น ลูกต้องเรียนด้วยความกระหายใคร่รู้แล้วน้อมนำมาปฏิบัติให้ได้ เรียนจนกระทั่งเกิดธรรมปีติ มีความสุขใจที่ได้ศึกษาเล่าเรียน อย่างนี้จึงบรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาพระธรรมวินัย
(๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๐)

ชีวิตสมณะ

วันอังคารที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

• Share

Related Posts