เราอยากได้บุญมาก...ก็ทำมาก
อยากได้ปานกลาง...ก็ทำปานกลาง
อยากได้น้อย...ก็ทำเล็กน้อย
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเรา
เพราะเราเป็นผู้ออกแบบชีวิต
อยากเป็นอะไรก็แล้วแต่ใจของเรา
ถ้าอยากเป็นบรมเศรษฐีในระดับที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง อย่างท่านชฎิลเศรษฐี
เมณฑกเศรษฐีก็ต้องทำบุญในแหล่งเนื้อนาบุญ และก็ทำแบบสุด ๆ ไปเลย แล้วก็ต้องปลื้มทั้งก่อนทำ กำลังทำ และหลังจากทำไปแล้ว
ถ้าผู้มีบุญมาก ๆ เวลามาเกิดสมบัติจะมารอท่านะ ไม่ต้องเหนื่อย เป็นสมบัติอัศจรรย์ เป็นสมบัติอจินไตย คือเราจะนึกไม่ถึงเลย อย่างท่านชฎิลเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี โชติกเศรษฐี ที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง ที่จริงมีเยอะแยะเลยในกัปนี้ มีมากมายในทุกยุคทุกพุทธันดร
ถ้าบุญปานกลางจะหย่อน ๆ ลงมา ต้องเหนื่อยนะแต่ประสบความสำเร็จ
ได้ทรัพย์มากับความภาคภูมิใจว่าเราเหนื่อย แต่เราทำได้
ถ้าหากมีบุญระดับล่าง ก็จะลดลงมาอีก จะมีความเหนื่อยเพิ่มขึ้น แต่สำเร็จ
ทีนี้เราก็เทียบดูกับชีวิตของเราที่ผ่านมา เราเข้าข่ายประเภทไหน จุลเศรษฐี
มหาเศรษฐี หรือบรมเศรษฐี ไปลองศึกษาดู แล้วภพชาติต่อไป เราควรจะเป็นอย่างไร ก็แล้วแต่เรา เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิต เราคือผู้ลิขิตชีวิตเราเอง
คุณครูไม่ใหญ่
25 กันยายน พ.ศ. 2551
วันพฤหัสบดีที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2560
