พญามารจะกันสมบัติได้อีกอย่าง คือ
เขาเอาความตระหนี่ซึ่งเป็นธาตุสำเร็จมาปิดมาบังช่องทางที่จะให้สมบัติมาถึงตัวเรา
ตัดสายสมบัติได้ด้วยความตระหนี่ ทั้งตัด ทั้งปิด ทั้งบังให้มาไม่ถึงเลย ตัดด้วย ปิดด้วย
บังด้วยสารพัด
ความตระหนี่ เป็นธาตุสำเร็จสีดำมืดสนิท
มีฤทธิ์มาก เวลาหุ้มเห็นจำคิดรู้ทีล่ะก็ คิดที่จะ “ให้” ไม่เป็นเลย เมื่อไม่ให้...ก็ไม่ได้
บุญเขาก็ไม่ได้ช่องที่จะสอดสายสมบัติมาถึงเรา
เพราะถูกกำแพงแห่งความตระหนี่หุ้มล้อมไว้หมดแล้วทุกด้านเลย นี่คืออันตรายสำหรับชีวิตในอนาคตทั้งในปัจจุบันนี้ด้วย
ความตระหนี่ทำงานตลอด ๒๔ น. และเช่นเดียวกัน บุญก็ทำตลอด ๒๔ น. เพื่อจะหาช่องที่จะทำลายความตระหนี่ในใจ
แต่กายมนุษย์ของเราช่วยด้วยอีกแรงหนึ่ง คือมีความตั้งใจจะเอาชนะความตระหนี่
บุญเขาก็ได้ช่องแวบเดียวความตระหนี่หายไปเลย สายสมบัติก็เชื่อมมาถึงเราได้
เป็นสมบัติละเอียดที่มองไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า แต่เห็นได้ด้วยธรรมกาย
เชื่อมติดแล้วก็จะเป็นกระแสดึงดูดสมบัติหยาบมาถึงตัวเรา แผ่ไปทุกทิศทุกทางเลย
ดึงดูดตามกำลังบุญ บุญมากก็แรงมาก บุญน้อยก็แรงน้อย
นี่คือความจริงของชีวิตนะ
คุณครูไม่ใหญ่
13 ตุลาคม พ.ศ. 2545
วันศุกร์ที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2560
