“มหานรก” เป็นของกลางนะ ก็เหมือนโลกใบนี้ก็เป็นของกลาง ที่คนทุกเชื้อชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์อยู่รวมกันบนโลกใบนี้
มหานรกก็เช่นเดียวกัน เป็นของกลาง เป็นสถานที่รองรับคนที่ทำกรรมชั่ว
ทุกเชื้อชาติศาสนาและเผ่าพันธุ์ เพราะทุกคนมีกิเลสตัวเดียวกัน คือ โลภะ โทสะ โมหะ อยู่ในใจ เนื่องจากทุกคนล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งการกรรม
ดังนั้น ความรู้เกี่ยวกับเรื่องมหานรก จึงเป็นความรู้สากล
ที่ทุกคนควรจะศึกษาเอาไว้ เพื่อจะได้ดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ปิดอบาย ไปสวรรค์ ซึ่งต่อไปจะทำเป็นมินิซีรี่ส์
ไม่อย่างนั้นเราจะได้ยินแค่ว่า ตายไปอยู่บนสวรรค์ แต่เรายังไม่รู้หน้าตานรกสวรรค์เป็นอย่างไร เรายังไม่รู้เลย
ทั้ง ๆ ที่เมื่อ ๒,๕๐๐
กว่าปีโน้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตอนเสด็จลงมาจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พระองค์ทรงเปิดโลกให้ดูครั้งหนึ่ง และเปิดแค่ครั้งเดียวนะ ตอนนั้นทั้งเทวดา มนุษย์
และสัตว์นรก ต่างมองเห็นซึ่งกันและกัน ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างกลัวบาป
และอยากทำบุญ และอยากเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเห็นพุทธานุภาพ
แต่ความทรงจำของมนุษย์มีจำกัด ต่อมาก็ค่อยๆ เลือน ๆ ลงไปเรื่อย ๆ
ผู้ที่เห็นอยู่ในเหตุการณ์ก็เล่าทรงจำกันต่อมา แล้วก็ละโลกไป ผู้ที่ทรงจำ ไม่ได้เห็น ๑๐ ปากว่าก็ไม่เท่ากับตาเห็น เชื่อก็มี
เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้างก็มี ตอนแรกก็เชื่อหมด ตอนหลังก็เชื่อมาก ตอนหลังก็เชื่อบ้าง ตอนหลังก็ชักไม่ค่อยเชื่อ แล้วจึงได้ทำบาปอกุศลกรรม แล้วในที่สุดเรื่องนรกสวรรค์ก็ค่อย
ๆ หายไป บางคนก็บอกไม่มี บางคนบอกมีอยู่เฉพาะในอก
สวรรค์ในอก นรกในใจ บ้างก็ว่า เอาสวรรค์มาล่อ เอานรกมาขู่ บ้างก็ว่า มันน่าจะมีนะ พูดเผื่อ ๆ
ไว้
เพราะฉะนั้น นรกสวรรค์เป็นความรู้สากลที่ทุกคนต้องศึกษานะ
ไม่ศึกษาไม่ได้ ไม่ว่าจะมีความเชื่ออะไรก็ตาม ศึกษาเอาไว้เถิด มันเป็นความรู้ของเรา เพราะหากเราทำผิดพลาดมีอบายรองรับ ซึ่งมันทุกข์ทรมานมากและยาวนานเหลือเกิน กว่าจะมีโอกาสได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง
๒๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
วันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2562
