รักแม่ต้องเป็นพระแท้

  

รักแม่ต้องเป็นพระแท้

ยิ่งเป็นพระแท้ได้มากเท่าไร

โยมพ่อโยมแม่ยิ่งได้บุญมากเพิ่มขึ้นเป็นทับทวี

 

ตอนนี้โยมพ่อโยมแม่ ท่านกำลังรอคอยอยากจะได้บุญจากพระลูกชายมาก ๆ ขึ้นอยู่กับว่า เรารักท่านมากแค่ไหน ถ้าอัศจรรย์ชายก็ต้องรักยิ่งกว่าหมดหัวใจ เพราะตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาจนมาถึงวันที่ท่านรอคอย ความลำบากตลอดชีวิตของท่านทั้งสองรอคอยเพียงวันนี้วันเดียว คือ วันบวชของพระลูกชาย         

 

เพราะฉะนั้น...ถ้ารักโยมพ่อโยมแม่...ก็ต้องเป็นพระแท้ให้เกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์

 

การที่ช่วยปิดอบายเปิดประตูสวรรค์ให้ท่าน หรือที่เราได้ยินว่า ให้ท่านเกาะชายผ้าเหลืองไปสู่สวรรค์นั้น ไม่ใช่เรื่องพูดกันเล่น ๆ หรือเป็นเรื่องเล็ก ๆ  เพราะชีวิตในอบายนั้นทุกข์ทรมานและยาวนานมาก สวรรค์ก็สุขยาวนานเช่นกัน นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เรามองข้ามไปไม่ได้

 

“บุญ” เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่เราตัดสินใจบวชแล้ว แม้ยังไม่ได้บวชก็ตาม แต่บุญนั้นเกิดขึ้นที่เราแล้วไปถึงท่าน มันเป็นจุดเริ่มต้นที่เป็นทางมาแห่งบุญ และเมื่อเราตัดสินใจทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่งจริง ๆ แล้วก็เข้ามาวัด บุญเกิดขึ้นอีกวาระ

 

เมื่อเราตัดสินใจบวช เราเข้าข่ายที่จะเข้าใกล้การเป็นเทือกเถาเหล่ากอของสมณะ ความบริสุทธิ์ต้องเริ่มตั้งแต่เราตัดสินใจแล้ว ต้องทิ้งทุกอย่างจริง ๆ น้ำเมา บุหรี่ยาเสพติด สิ่งไม่ดีต่าง ๆ ต้องเอาออกไปให้เกลี้ยงจากตัวเรา แต่ถ้ายังแอบนำมาวัด อย่างนี้บุญหย่อนลงมา เพราะความไม่บริสุทธิ์มลทินของใจเกิดขึ้นแล้ว ไม่อยู่ในร่องรอยแห่งความเป็นพระแท้

 

การได้มาบวชเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเราที่ได้เกิดมาในชาตินี้ เพราะเป็นเส้นทางของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

ซึ่งเรารอคอยวันนี้มายาวนาน ไม่ใช่แค่อย่างน้อย ๒๐ ปี ของอายุเรา  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์รอคอยมากว่า ๒๐ อสงไขยแสนมหากัป แล้วก็ถ่ายทอดคำสอนตกทอดมาถึงเรา เพราะฉะนั้นเราต้องทำความบริสุทธิ์ของเราให้สมกับที่เรารอคอย

 

ไม่ใช่เฉพาะบิดามารดารอคอยอย่างเดียว เราก็รอคอยด้วย  แต่เราไม่รู้ตัวเองว่า เรากำลังรอคอยอะไรอยู่ แต่มีสำนึกลึก ๆ ในใจว่า เรากำลังแสวงหาอะไรบางอย่าง ซึ่งเราก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น วันนี้คือวันแห่งความสมปรารถนาของเราแล้ว

 

ดังนั้น เมื่อเรามีบุญได้เกิดเป็นชาวพุทธ มีบุญในการตัดสินใจมาบวช เราต้องมีวาสนาในการฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะให้เป็นพระแท้ให้ได้ ให้นึกแล้วปลื้มทุกวัน วันต่อคืน นึกถึงเมื่อไรก็ปลื้ม นึกย้อนหลังก็ปลื้ม อยู่ตามลำพังก็ปลื้ม  เวลาเล่าให้ลูกหลานฟังหรือญาติสนิทมิตรสหายฟังเขาก็ปลื้ม และเกิดแรงบันดาลใจจะทำอย่างเราบ้าง

 

แปลว่า เราก็เป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของเพื่อนมนุษย์ เป็นประดุจดวงตะวันที่มีแสงสว่างในตัว แล้วก็ยังให้แสงสว่างต่อสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลายด้วย

 

เราอยู่ในสายตาสวรรค์

ไม่ใช่เรื่องธรรมดาเลย ที่เราได้เข้ามาสู่โครงการบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูป ในคราวนี้ หลวงพ่อว่ามันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากลำบากอะไรสำหรับบางคนที่ห่วงใย พูดผ่านทางอากาศว่า บวชพระตั้งแสนรูป จะมีระบบระเบียบได้อย่างไร

 

หลวงพ่อว่า มันเรื่องเล็กสำหรับอัศจรรย์ชาย เมื่อเราเป็นอัศจรรย์ชาย เราจะต้องฝึกตนให้หนัก จนเทวดาทนไม่ไหว แม้ในเทวโลกจะมีความสุขสำราญเพียงใดก็ตาม ก็มาร่วมอนุโมทนาบุญกับอัศจรรย์ชายที่มาบวชกับโครงการบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูปนี้

 

เราจะริบสายตาของชาวสวรรค์ที่ไม่สนใจดูอย่างอื่นที่น่าเพลิดเพลินในเทวโลก ให้ดูแต่เราอย่างเดียว ดูทั้งวันทั้งคืน เพราะดูอย่างอื่นยังมีอิ่ม แต่ดูเราแล้วไม่อิ่มไม่เบื่อ เราต้องฝึกตนของเราให้ได้อย่างนี้

 

ตอนนี้เราอยู่ในสายตาของชาวสวรรค์นะลูกนะ ชาวสวรรค์เวลาเขาดูที เขาดูได้ไกลและลึกซึ้ง เพราะฉะนั้นเราต้องฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะกันให้ดี ให้มือที่สวยงามของชาวสวรรค์ยกประคองอัญชลีอนุโมทนาสาธุการด้วยความปลื้ม

 

มือของชาวสวรรค์ไม่ใช่จะประคองอัญชลีใครได้ง่าย ๆ การที่มือเทวดาเขาประคองอัญชลี แปลว่า บุคคลนั้นมีความดี มีความบริสุทธิ์เหลือเฟือที่เขาจะต้องมาประคองอัญชลี อนุโมทนาสาธุการ

 

เพราะฉะนั้น ให้แต่ละวัน แต่ละคืนของอนุวินาทีในการเข้าสู่ขบวนการฝึกตนเป็นพระแท้ในโครงการบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูป ต้องบริสุทธิ์บริบูรณ์ แม้ไม่ถึงขั้นพระอรหันต์ แต่อยู่ในระดับ บวช ๒ ชั้น คือ ภายในให้เราหาพระในตัวให้เจอ เราจะเป็นพระก่อนบวชพระ อย่างนี้อัศจรรย์ชาย

 

เราบวชกันทั้งที มันไม่ใช่เกิดขึ้นได้ง่าย ๆ ดังนั้นต้องทำให้ในระดับที่โลกธาตุหวั่นไหวให้ได้ ด้วยความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ จากการฝึกฝนอบรมตนเองของเรา

 

ความบริสุทธิ์ไม่ใช่ได้มาเพราะใครบันดาลให้ แต่ได้มาเพราะเราฝึกตน การที่เราจะภาคภูมิใจอะไรก็ต้องเกิดจากเรา ที่ใคร ๆ ว่า ทำได้ยาก จนกระทั่งถึงยากที่สุด แต่เราทำได้ นี่เป็นเรื่องที่จะทำให้เกิดความปีติและภาคภูมิใจ

 

การฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะให้เป็นพระแท้ ต้องเริ่มเลยนะลูกนะ อะไรที่เป็นอุปสรรคต่อการฝึกเราเอาไปขว้างทิ้งเลย เอาออกจากใจ เอาออกจากกระเป๋า

 

ฝูงนกก็ต้องเข้าฝูงนก ฝูงปลาก็ต้องอยู่ในหมู่ปลา บัณฑิตก็อยู่ในหมู่บัณฑิต เราจะไปหาปลาก็ต้องไปหาในฝูงปลา หาเงินก็ต้องไปหาที่แหล่งเงิน หาผู้มีบุญก็ต้องมาหาที่พระแท้ และถ้าอยากจะหาบุญก็ต้องไปหาแหล่งแห่งเนื้อนาบุญ

 

หลวงพ่อธัมมชโย

วันที่ ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓

(วันเริ่มอบรมบวชพระ ๑๐๐,๐๐๐ รูป)

 

 

ชีวิตสมณะ, ฝึกตน, พระแท้

วันอังคารที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2564

• Share

Related Posts