หน้าที่พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงเป็นหน้าที่ที่สำคัญมาก
เพราะมีหน้าที่บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ให้พร้อมที่จะงอกงาม เจริญเติบโต
พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงที่ทำหน้าที่คอยประคับประคองธรรมทายาท
เรียกได้ว่า ทำหน้าที่ เป็นตัวแทนของหลวงพ่อ ที่จะให้คำแนะนำดีๆ แก่ธรรมทายาท
ให้กำลังใจ ชื่นชม คอยประคับประคองเขาให้ดี ดูแลเอาใจใส่ให้ดี
พยายามทำความเข้าใจกับทุกคน
หากเราเข้าใจธรรมชาติของเขาแล้ว เราไม่ต้องอดทนเลย เราจะไม่ถือ
ไม่ถือเพราะเราเข้าใจ
พอเราใกล้ชิดเขา
เดี๋ยวเราจะเห็นสิ่งที่เราควรจะแนะนำเพิ่มเติมให้เขา
พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยง ต้องมีกิริยามารยาทที่ดูแล้วสุขุม สงบเสงี่ยม สง่างาม นุ่มนวล และวิธีการที่แนะนำเต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี มีรอยยิ้มบนใบหน้า มีคำพูดที่ไพเราะ และมีเหตุผลอยู่ในตัว
ธรรมทายาทจะดูพวกเราอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ถ้อยคำ การพูดคุย การนุ่งห่มจีวร การปัดกวาดเสนาสนะ การขบฉันภัตตาหาร การบิณฑบาต
การนั่งสมาธิ จะอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา
ธรรมทายาทเหล่านี้จะต้องมีบุญมากจึงเข้ามาอบรม ต่อไปจะเป็นกำลังสำคัญต่อพระพุทธศาสนาและต่อชาวโลก
ดังนั้นพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยง จะต้องฝึกตัวเราให้ดี มีจิตสำนึกอยู่ตลอดเวลาว่า
เราเป็นพระอาจารย์ เราเป็นพี่เลี้ยง
มีหน้าที่ที่จะคอยประคับประคองให้เขาเข้าถึงเส้นทางสายกลาง นี้ถือเป็นบุญอันยิ่งใหญ่สำคัญมาก ให้พวกเราทำหน้าที่นี้ให้สมบูรณ์ที่สุด
หากธรรมทายาทที่เข้ามาอบรม “มีประสบการณ์ภายใน”
อย่างน้อยหากเขารู้วิธีวางใจเป็นในเบื้องต้น หรือเข้าถึงดวงธรรมภายใน หลวงพ่อถือว่า การมาอบรมคราวนี้สมปรารถนา จากจุดนี้หากเขาไม่ประมาท
รักการปฏิบัติธรรมตามที่พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงได้พยายามปลูกฝัง เขาก็จะเดินทางต่อไปจนกระทั่งเข้าถึงธรรมกายได้ เราก็จะได้อานิสงส์ใหญ่
เป็นสุดยอดของมหากุศลในการให้ คือ ให้ผลทานที่เข้าถึงธรรมได้
เป็นบุญใหญ่ที่พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงจะได้รับทันที คือ
ได้ทำให้ผู้อื่นเข้าถึง ความสุขที่แท้จริง
เพราะฉะนั้น หลวงพ่อจึงอยากให้พระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงทุกรูปตั้งใจฝึกฝนอบรมตัวเองและทุ่มตัวทำหน้าที่ให้เต็มที่เลยนะลูกนะ
วันจันทร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2565
