วิชชาธรรมกาย

คำว่า “วิชชาธรรมกาย” ประกอบไปด้วย  ๒ คำ คือ คำว่า  “วิชชา”  กับคำว่า  “ธรรมกาย” คำว่า “วิชชา”  แตกต่างจากคำว่า  “วิชา”  ในทางโลกที่เราได้เคยศึกษาเล่าเรียนกัน

วิชาทางโลกนั้นเป็นความรู้ที่เกิดขึ้นใน ๒ ระดับ คือ ระดับสุตมยปัญญากับจินตามยปัญญา

สุตมยปัญญา คือ ความรอบรู้ที่เกิดจากการได้ยิน ได้ฟัง ได้อ่าน ได้ศึกษาเล่าเรียนมา เป็นการรู้จำ คือ จำในสิ่งที่ผู้รู้ไม่ว่าจะมีความรู้สมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์ก็ตามได้บันทึกเรื่องราวสิ่งที่รู้เห็นเอาไว้เป็นวิทยาทานให้ได้ศึกษากันสืบต่อมา

จินตามยปัญญา  คือ  ความรู้ที่เกิดจากการนำมาคิดพิจารณาหาเหตุผลแบบนักคิดทั่วไป ความคิดบางครั้งถูกบ้างผิดบ้าง นี่เป็นปัญญาใน ๒ ระดับ  แต่ปัญญาในพระพุทธศาสนามี ๓ ระดับ

ระดับที่ ๓ คือ ภาวนามยปัญญา  เป็นปัญญาที่เกิดจากการฝึกฝนลงมือปฏิบัติแล้ว                  ในระดับที่อยู่นอกเหนือเหตุผลธรรมดา เราจะอาศัยเหตุผลธรรมดามาใช้ไม่ได้เลย  เพราะภาวนามยปัญญาเป็นความรู้ที่เกิดจากการเห็นแจ้ง คือ จิตต้องเกิดดวงสว่างขึ้นมา และความสว่างนั้นนำไปสู่จักษุ ธรรมจักษุเกิดขึ้นหรือญาณทัสสนะเกิดขึ้น สว่างแล้วจึงเห็น เห็นแล้วจึงรู้

เพราะฉะนั้น  “วิชชา”  จึงหมายถึง  ความรู้แจ้งที่เกิดจากการเห็นแจ้ง ความเห็นที่เกิดจากจิตที่บริสุทธิ์จากกิเลสทั้งหลายแล้ว เกิดปัญญาบริสุทธิ์  รู้เห็นไปตามความเป็นจริง รู้ทั่วถึง รู้พร้อม แล้วก็รู้ไปสู่เป้าหมาย  ถ้าเราศึกษาคงเคยได้ยินคำว่า  อภิญญายะ สัมโพธายะ นิพพานายะ คือรู้ได้ทั่วถึง  รู้พร้อม รู้ไปตามความเป็นจริงและถูกต้อง

เหมือนของที่อยู่ในที่มืดดึงมาอยู่กลางแจ้งเราก็จะเห็นชัดเจน เช่น  เชือกเปียกน้ำ ถ้าอยู่ในที่มืด ๆ บางทีเราอาจจะคิดว่า  เป็นงู  หรือเป็นตัวอะไรที่มันยาว ๆ หรืออาจจะเป็นเชือก  ต้องใช้สมมติฐานด้นเดาถูกบ้างผิดบ้าง  แต่ว่าเมื่อลากมาอยู่กลางแจ้งก็รู้ชัดว่า  นี่แค่เชือกเปียกน้ำเท่านั้น

คำว่า “ธรรมกาย”  ในพจนานุกรม  แปลว่า หมวดหมู่แห่งธรรม เขาแปลได้แค่นั้น  คือ ธรรม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์รวมประชุมกันเรียกว่า  หมวดหมู่แห่งธรรม

มีนักศึกษาชาวตะวันตกสองสามีภรรยาเขาได้ค้นคว้ารวบรวมความหมายของคำว่า ธรรม  ที่มีอยู่ในพระไตรปิฎกได้ ๕๐ กว่าความหมาย  มีความหมายหนึ่งที่น่าสนใจ เขาบอกว่า  ธรรม  มีลักษณะเป็นดวงกลม ๆ  ใส ๆ สว่าง ๆ และมีตัวตน เพราะฉะนั้น  “ธรรมกาย” คือ กายที่ประกอบไปด้วยธรรม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ รวมประชุมเกิดเป็นก้อนกาย เป็นกายที่มีลักษณะมหาบุรุษครบถ้วนทุกประการ

เพราะฉะนั้น “วิชชาธรรมกาย”  ก็คือความรู้แจ้งที่เกิดจากการเห็นแจ้งด้วยธรรมจักขุ แล้วก็รู้ได้ด้วยญาณทัสสนะของธรรมกายนั่นเอง นี่เป็นเรื่องสำคัญ

วิชชาธรรมกายเกิดขึ้นได้ด้วยธรรมกาย  เป็นที่ประชุมรวมอยู่ตรงนั้น มีอยู่ในกลางกายของมนุษย์ทุกคน มีมาดั้งเดิมตั้งแต่ดึกดำบรรพ์โน้น เริ่มต้นเมื่อไรไม่มีใครทราบ

การที่เราเคารพกราบไหว้บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เพราะพระองค์ทรงบรรลุวิชชาธรรมกายก่อน  แล้วก็ได้ทรงนำมาเปิดเผยกระทั่งมีผู้ตรัสรู้ตามพระองค์  เป็นพยานในการตรัสรู้ธรรมมากมาย แต่หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว  ๕๐๐ ปี  ความรู้ยิ่งนี้ก็หายไปคงเหลือไว้แต่ชื่อ  คือ คำว่า “ธรรมกาย”  ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ในทางพระพุทธศาสนาในนิกายต่าง ๆ ทั้งวัชรยาน มหายาน และเถรวาท  แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า  ธรรมกายนั้นมีลักษณะเป็นอย่างไร

จนกระทั่งเมื่อ ๘๔ ปีที่แล้ว  พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้สละชีวิตปฏิบัติธรรมกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกาย  ณ  วัดโบสถ์บน  บางคูเวียงนนทบุรี ความลับนี้จึงได้เปิดเผยออกมาสู่ชาวโลกอีกครั้งหนึ่ง  

หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ  ท่านบวชเมื่ออายุ ๒๒ ปี บวชได้หนึ่งวัน  รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งก็ปฏิบัติธรรมแล้วก็ศึกษาทางด้านปริยัติ ศึกษาหมดทุกสำนักแต่ว่าไม่ได้สอบเป็นมหาเปรียญ รู้ว่าสำนักไหนมีครูดี  ชำนาญในพระไตรปิฎกท่านก็จะไปศึกษาทุกหนทุกแห่ง ศึกษาด้วยตัวเองด้วย จากครูบาอาจารย์ตามสำนักต่าง ๆ ด้วย

แล้วในที่สุดท่านก็สรุปว่า  ความรู้จะสมบูรณ์ได้จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ ปริยัติก็คือการศึกษาด้านทฤษฎีต้องอ่านต้องศึกษา  ท่านอ่านหมดในพระไตรปิฎก  แล้วก็ปฏิบัติด้วยตนเองเรื่อยมา ไม่ว่างเว้นในการปฏิบัติเลยแม้แต่วันเดียว รู้ข่าวคราวว่าครูไหนสำนักไหนมีการปฏิบัติ ก็ยอมตนเข้าไปเป็นศิษย์ไปศึกษา ได้เข้าถึงที่สุดแห่งความรู้ของครูบาอาจารย์ ซึ่งได้แค่ดวงสว่างปรากฏอยู่แล้วครูก็ชวนท่านช่วยกันสั่งสอนศิษย์เช่นเดียวกับครูบาอาจารย์ของท่าน

แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำมีความคิดว่า  ความรู้แค่นี้เหมือนหางอึ่งนิดเดียว จะไปเป็นครูเขาได้อย่างไร ท่านก็กราบลามาด้วยความเคารพ  แล้วก็แวะเวียนไปศึกษาวิธีการต่าง ๆ ที่มีปรากฏอยู่ในวิสุทธิมรรค ๔๐ วิธีก็ศึกษากันมาทั่วหมดทุกสำนัก

แต่ก็ยังไม่จุใจเพราะท่านมีความรู้สึกว่า  ยังไม่ถึงจุดของความรู้ตามที่ได้ศึกษาภาคปริยัติมา ในที่สุด  หลังจากที่ศึกษาทั้งทฤษฎีและปฏิบัติตามสำนักต่าง ๆ มาจนย่างเข้าพรรษาที่ ๑๑ ของการบวช  ในกลางพรรษาขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๑๐   ท่านก็ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่า 

วันนี้เป็นไงเป็นกัน ถ้าหากว่า ไม่ได้บรรลุธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบรรลุจะไม่ลุกจากที่ จะนั่งปล่อยชีวิตอย่างนี้เรื่อยไป แม้เนื้อเลือดจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่กระดูกหนังช่างมัน ถ้าไม่รู้ไม่เห็นธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ตายเถอะ นี่เป็นความอัศจรรย์ของภิกษุหนุ่มวัย ๓๓ ปีซึ่งยังไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรเลยเกี่ยวกับหนทางไปนิพพาน  ได้ศึกษาแต่พระปริยัติ

แล้วในที่สุดวันนั้นตามประวัติที่ท่านได้บันทึกเอาไว้  ท่านได้ทำความเพียรที่วัดโบสถ์บน บางคูเวียง ปัจจุบันนี้ในโบสถ์นั้นก็ยังมีพระพุทธรูปองค์ดั้งเดิมอยู่  ที่นั่งก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ ไม่ราบเรียบ ท่านก็เลือกเอามุมหนึ่งเป็นสถานที่นั่งสมาธิตัดสินใจยอมสละแม้ชีวิต เอานิ้วจุ่มน้ำมันก๊าดเพื่อจะขีดวงกันมดที่ไต่ตามช่องแตกของพื้นหินไม่ให้มารบกวน แต่ขีดไปได้ครึ่งหนึ่งท่านก็นึกละอายใจว่า  สละชีวิตแล้วยังมากลัวมดอีกจึงตัดสินใจหลับตาปล่อยชีวิตไปเลย 

ท่านบอกว่า  ค่อนคืนทีเดียวจึงได้บรรลุถึงธรรมกาย บรรลุถึงธรรมกายแล้วท่านก็บอก  โอ้! มันยากอย่างนี้นี่เอง มันต้องดับก่อนแล้วจึงเกิด คือ ใจต้องหยุดต้องนิ่งเสียก่อน ถูกส่วนถึงจะเห็นไปตามลำดับ เห็นไปได้ ๕ กายจนกระทั่งถึงกายธรรม 

พอถึงกายธรรมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเข้าก็รู้ว่านี่แหละ  คือ  กายธรรม เป็นกายตรัสรู้ธรรมอยู่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ท่านตรวจตราดูทบทวนดูอย่างดีทีเดียว  จนกระทั่งมั่นใจว่า  นี่ถูกทางพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ท่านก็ทบทวนทำความเพียรไปทั้งคืน  จนกระทั่งติดอยู่ในกลางท่าน  แล้วต่อมาท่านก็เห็นในญาณทัสสนะว่า  จะมีผู้บรรลุธรรมกายตามท่านอยู่ที่วัดบางปลา อำเภอบางเลน  จังหวัดนครปฐม

ภายในพรรษานั้น  ท่านก็ทบทวนแล้วก็ศึกษาวิชชาธรรมกายด้วยธรรมกายภายในกลางกายเรื่อยไป  ในที่สุดออกพรรษาแล้วก็ได้ไปที่วัดบางปลา  มีผู้บรรลุธรรมตามท่าน เป็นพระภิกษุ  ๓  รูป  ฆราวาส  ๔  ท่าน  ตามที่ท่านได้เห็นในญาณทัสสนะ  แล้วก็เริ่มเผยแผ่ธรรมเรื่อยมาจนกระทั่งได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

เพราะฉะนั้น การที่หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ  ได้ค้นพบ “วิชชาธรรมกาย”  ทำให้พวกเราทั้งหลายรู้จัก “ธรรมกาย”  ว่ามีอยู่ในกลางกายของมนุษย์ทุกคน  เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด  และเป็นเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์  ที่ต่างเกิดมาก็เพื่อแสวงหาธรรมกาย  เพราะฉะนั้นหลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ  จึงเป็นบุคคลสำคัญที่มีพระคุณต่อชาวโลกและเป็นบุคคลที่ควรแก่การเคารพบูชาเป็นอย่างยิ่ง

คุณครูไม่ใหญ่

วันอาทิตย์ที่  ๒  กันยายน  พ.ศ. ๒๕๔๔

Add Comment

วิชชาธรรมกาย, วิปัสสนา, หลวงปู่

วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

• Share

Related Posts