การทำหน้าที่กัลยาณมิตร

การไปชวนคนทำความดี เราจะเจอคนอยู่ 3 ประเภท บางคนก็ง่าย บางคนก็ยากนิดหน่อย บางคนก็ยากมาก เป็นเรื่องธรรมดา

เหมือนต้นไม้ที่เราเอาเมล็ดไปฝังดินปลูก คอยรดน้ำ แล้วมันเจริญงอกงาม ก็ คล้ายกับเราไปชวนคนที่อินทรีย์แก่กล้ามาร่วมบุญ ถ้าเขา Alert ก็เหมือนต้นไม้ที่ได้น้ำ แปลว่า เขาพร้อมที่จะทำกับเรา

ประเภทที่สอง ไปชวนแล้วเขานั่งเฉยๆ ขอคิดดูก่อน ก็เหมือนตอไม้ เอาน้ำรด มันเปียก แต่มันไม่งอก

ประเภทสุดท้าย เหมือนแมว เอาน้ำไปให้ด้วยความหวังดี กลับสลัดทิ้งอย่างนี้ก็มีเหมือนกัน

เพราะฉะนั้น หากเราไปชวนใคร แล้วเขาปฏิเสธ สลัดน้ำมาโดนเรา พูดตัดทอนกำลังใจเรา ให้ถ้อยคำอะไรที่เราไม่พึงปรารถนา กับท่าทางที่เราไม่ค่อยชอบก็มี เราอย่าถือเอามาเป็นอารมณ์ หรือมาตัดทอนกำลังใจในการทำความดีของเรา

มนุษย์ในโลกก็มี ๓ ประเภทแค่นี้แหละ ชวนแล้วทำ ชวนแล้วเฉย ชวนแล้วไม่เอา

ดังนั้นความเหนื่อยของเราก็จะมีอยู่แค่นั้น แต่ถ้าใจเราอยู่ในศูนย์กลางกาย เหนื่อยเหมือนไม่เหนื่อย ความเหนื่อยเราจะหายไปเพราะมันมีความสุขในการชวนคนทำความดี

คุณครูไม่ใหญ่

๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

3 Comments

กัลยาณมิตร