สวรรค์...เป็นที่เสวยผลบุญ ที่เราได้กระทำเมื่อตอนเป็นมนุษย์
สวรรค์...เขาไม่ได้ดูว่า
ตอนเป็นมนุษย์ใครมียศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำแค่ไหน
จะหล่อรวยสวยฉลาดแค่ไหน...
เขาดูที่ใครสั่งสมบุญมามาก
สวรรค์...เขาไม่ได้ดูว่าใครอายุยืนยาว
หรืออยู่มานานจึงจะให้เป็นผู้มียศใหญ่ มีความเป็นใหญ่
แต่เขาดูที่ใครมีบุญมาก
เขาก็ให้โอกาสผู้มีบุญมากเป็นผู้มียศ มีความเป็นใหญ่
สวรรค์...เทพบุตรเทพธิดาผู้มีบุญมาก
รัศมีที่ออกจากกาย จากเครื่องประดับก็มาก
บริวารสมบัติก็มาก
วิมานใหญ่โตโอฬาร
สวรรค์...มีพื้นที่ใหญ่โตโอฬาร มีการปกครองแบ่งออกเป็นเขต ๆ
ประชากรชาวสวรรค์ในแต่ละชั้นมีจำนวนมากกว่าในเมืองมนุษย์มาก
สวรรค์...มีฤดูเดียว
คือ ฤดูสบาย ไม่มีฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ
สวรรค์...ไม่มีความมืด
มีแต่ความสว่างไสว แม้วัตถุสิ่งของก็สว่างไสว
สวรรค์...มีแต่ความเป็นหนุ่มเป็นสาว
เทพธิดาอายุ ๑๖-๑๘ ปี เทพบุตรอายุ ๑๘-๒๐ ปี
สวรรค์...มีแต่เกิดกับตาย
ไม่มีแก่ ไม่มีเจ็บ
สวรรค์...มีสังคมใหม่
มีวัฒนธรรมใหม่ ขนบธรรมเนียมประเพณีใหม่ และมีความคิดไม่เหมือนมนุษย์
สวรรค์...มีจริง พิสูจน์ได้ ไปรู้ไปเห็น ไปถูกต้องสัมผัสได้
ถ้าเราได้เข้าถึงธรรมกาย
ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ไปกันได้ทุกคนช
คุณครูไม่ใหญ่
วันศุกร์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2559