อย่าเพิ่งรีบตายนะ
ให้หาพระธรรมกายภายใน คือ พระรัตนตรัยภายในให้ได้ก่อน
อย่าให้วันคืนล่วงไป
ผ่านไป โดยที่ใจไม่มาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ เราสูญเสียเวลาไปกับสิ่งที่ไม่เป็นแก่นสารของชีวิตมาเยอะแยะแล้ว วันเวลาที่เหลืออยู่มีจำกัด
เราจะหมดเวลาของชีวิตวันไหนก็ไม่ทราบ ไม่มีนิมิตหมาย
เพราะฉะนั้น วันเวลาที่เหลืออยู่นี้ ก็ควรให้ความสำคัญกับการฝึกใจให้หยุดนิ่ง
โดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข ใด ๆ ทั้งสิ้น เพื่อตัวของเราเองเป็นอันดับแรก
แล้วก็เพื่อผู้อื่นเป็นลำดับถัดไป
นี่คือสิ่งที่เราต้องหมั่นมาพิจารณาไตร่ตรองอยู่เรื่อย
ๆ ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์หรือว่าบรรพชิตก็ตาม
คุณครูไม่ใหญ่
๒๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
วันจันทร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2562