พระรัตนตรัยเป็นต้นแหล่งแห่งบุญกุศล
เป็นบุญเขตอันเยี่ยมของพวกเราทั้งหลาย
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า
ทานที่บุคคลให้แล้วในบุญเขตใดมีผลมาก พึงเลือกให้ทานในบุญเขตนั้น เราตถาคตสรรเสริญการพิจารณาก่อนแล้วจึงให้
เพราะทานที่บุคคลให้แล้วใน “ทักขิไณยบุคคล” ทั้งหลาย ย่อมมีผลมาก เหมือนบุคคลผู้ฉลาดที่หว่านพืชลงในนาดี ย่อมมีผลอันไพบูลย์
คำว่า “ทักขิไณยบุคคล” หมายถึง บุคคลผู้ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย
หรือเข้าถึงพระธรรมกาย ตั้งแต่ธรรมกายโคตรภู ธรรมกายพระโสดาบัน
ธรรมกายพระสกิทาคามี ธรรมกายพระอนาคามี และธรรมกายพระอรหัต
ใครก็ตามได้เข้าถึงหรือได้เป็นธรรมกายดังกล่าวนี้
ไม่ว่าจะอยู่ในเพศภาวะใด จะเป็นชาติไหน
ภาษาไหน เป็นภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา หรือฆราวาสผู้ครองเรือนก็ตาม
ก็ได้ชื่อว่าเป็นทักขิไณยบุคคลทั้งสิ้น เพราะมีพระธรรมกายปรากฏ จึงเป็นผู้ควรแก่การต้อนรับ
ควรแก่การเคารพสักการะบูชากราบไหว้ ควรแก่ทักขิณาทาน ผู้ที่ทำบุญด้วยก็จะได้บุญมาก
แม้ตัวเราถ้าได้เข้าถึงพระธรรมกายก็ได้ชื่อว่าเป็นทักขิไณยบุคคลเช่นเดียวกัน
ถ้าเราทำบุญกับพระธรรมกาย อานิสงส์ก็ยิ่งเพิ่มพูนทับทวี ยิ่งได้ทำบุญกับพระธรรมกายที่ละเอียดที่มีบารมีแก่กล้าขึ้นไปเรื่อยๆ
อย่างเช่น ทำบุญกับมหาปูชนียาจารย์ ก็จะยิ่งได้บุญมากมายมหาศาล นับกันไม่ไหว
เป็นอสงไขยอัปปมาณัง
และถ้าหากปรารถนาจะให้ได้บุญมากยิ่งขึ้นไปอีกก็ให้ทำบุญด้วยพระธรรมกาย
คือปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็จะเป็นบุญที่ยิ่งใหญ่สำหรับตัวเรา
๒
พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๖
คุณครูไม่ใหญ่
วันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2563
