เรามีเวลาเหลืออยู่ในโลกนี้
นับจากวันนี้ไปถึงวันสุดท้าย..อีกไม่มาก
เวลาของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันด้วย
เราจะต้องใช้วันเวลาและสิ่งที่เรามีอยู่
สร้างบารมีกันให้เต็มที่
.......
อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต
เราเกิดมาสร้างบารมี
ก็ต้องมาสร้างบารมีให้เต็มที่ อย่ามัวคิดว่า เราทำบุญมามากแล้ว ขอพักก่อน
ขอชะลอไว้ก่อน อย่าคิดอย่างนั้น
บุญเก่า...เราใช้ไปทุกอนุวินาที แต่บุญใหม่นาน ๆ เราสร้างกันทีหนึ่ง
ที่ผ่านมาก็เป็นกันอย่างนี้ เพราะฉะนั้นเวลาที่เหลืออยู่นี้
เราก็จะต้องใช้ทุกอย่างที่เรามีให้เต็มที่ ให้เท่ากับที่เราใช้บุญเก่าไป ให้เพิ่มเติมขึ้นทุก
ๆ วัน
วันธรรมดาให้หมั่นสั่งสมบุญทั้งทาน
ศีล ภาวนา
วันอาทิตย์ธรรมดาเราก็มาพบกัน มาปฏิบัติธรรมร่วมกัน
โดยเฉพาะอาทิตย์ต้นเดือน อย่าขาด
ให้มาพร้อม ๆ กัน อย่าไปกลัวความปวด
ความเมื่อย ความหิวกระหาย ความร้อนอบอ้าว
ความสะดวก ความสบายเหมือนเราอยู่ที่บ้าน
อย่าให้สิ่งเหล่านี้มาเป็นอุปสรรคต่อการสร้างบารมีของเรา เพราะเราก็อยู่ไม่นานแล้ว ถ้าเราอดทนในตอนนี้ เวลาบุญส่งผลในเทวโลกก็ยาวนาน เราจะปลื้มใจกันตรงนั้น
เมื่อเราเดินทางออกจากกายมนุษย์ไปสู่เทวโลกแล้ว
ตอนนั้นมันกลับตัวไม่ได้แล้ว ถ้าเราทำน้อย
เราก็มีบุญน้อย มีบุญน้อยเราก็ต้องไปอยู่ท้ายแถว ถ้าเราสร้างบุญให้มาก ๆ เมื่อเรามีบุญมาก เราก็จะได้ไปอยู่หัวแถว ในภพแห่งการเสวยบุญนั้น เราจะชื่นชมผลบุญที่เราได้กระทำตอนเป็นมนุษย์ เพราะฉะนั้นขอให้ลูกทุกคนพึงคิดสิ่งเหล่านี้ไว้ให้ดีทีเดียว
วันอาทิตย์ที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
คุณครูไม่ใหญ่
วันเสาร์ที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2563
