การให้ข้าว ให้น้ำ
ให้อาหารหวานคาว และจตุปัจจัยไทยธรรมแด่พระภิกษุสามเณรผู้ประพฤติธรรมนั้น เราจะได้รับอานิสงส์
๕ ประการเป็นอย่างน้อย คือ ได้อายุ วรรณะ สุขะ พละ และปฏิภาณ
การที่เป็นผู้มีอายุยืนยาวไม่มีโรค
ถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐ
การมีผิวพรรณวรรณะที่ผ่องใส
ก็จะเป็นที่ดึงดูดตา ดึงดูดใจ น่าเลื่อมใส แลดูงามทุกวัยเหมือนอย่างมหาอุบาสิกาวิสาขา
ได้ความสุข คือ
ความสบายกาย สบายใจ ความแช่มชื่น เบิกบาน
มีพละกำลังแข็งแรง
และมีปฏิภาณไหวพริบเฉลียวฉลาด
ทั้งอายุ วรรณะ
สุขะ พละ และปฏิภาณนี้จะเป็นของเรา เมื่อเราได้มีโอกาสมาถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์สามเณรผู้ประพฤติธรรม
ส่วนพระภิกษุสามเณรท่านก็จะได้กำลัง
เพื่อเอาไปทำพระนิพพานให้แจ้ง ไปแสวงหามรรคผลนิพพานซึ่งอยู่ภายในตัวของท่าน
ศึกษาเล่าเรียน ฝึกฝนตนเองและสั่งสอนผู้อื่น ทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เทศนา
ศึกษาวิชชาธรรมกาย มุ่งสู่เป้าหมายที่สุดแห่งธรรม ก็จะได้ประโยชน์ใหญ่ทั้งบรรพชิตและคฤหัสถ์
๑๙ มกราคม พ.ศ.
๒๕๔๗
คุณครูไม่ใหญ่
วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2563
