บวชอย่างมีเป้าหมาย

บวชอย่างมีเป้าหมาย
หนังสือคำไม่เล็กของคุณครูไม่ใหญ่มินิ 3

“การบวช” นอกจากเป็นการ
สืบทอดอายุพระพุทธศาสนาแล้ว
ยังเป็นกำลังใจให้กับพุทธบุตร
ผู้ที่ตั้งใจบวชอุทิศชีวิต
ให้กับพระพุทธศาสนาอีกด้วย
หากมีการบวชกันทุกๆ วัด
หลวงปู่ หลวงตา หลวงพ่อทั้งหลาย
ท่านก็จะหลับตาลาโลกนี้ไปอย่างสบายใจ
๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

การทิ้งเพศคฤหัสถ์อย่านึกว่าง่ายนะ
สำหรับผู้ที่มีบารมีแก่ๆ เข้มๆ เท่านั้น
ถ้าบารมีอ่อนๆ หรือเจือจาง...ทำไม่ได้
๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

คนที่จะสวนกระแสกิเลส
ออกบวชได้ในโลกนี้มีไม่มาก
เพราะกระแสกิเลสในยุคนี้มีมากเหลือเกิน
ผู้ที่จะบวชได้ต้องมีบารมีแรงมากกว่า
จึงจะสวนกระแสกิเลสออกบวชได้
๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

บวชแต่หนุ่ม
ไม่ใช่
สึกแต่หนุ่ม
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

บวชแต่หนุ่ม
ร่างกายยังอยู่ในวัยแข็งแรง
ความหนุ่ม จะทำให้เราสามารถ
ศึกษาเรียนรู้และบำเพ็ญสมณธรรม
ได้อย่างเต็มที่ เต็มกำลัง
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

ควรบวชตั้งแต่ยังหนุ่ม
ถ้าเฒ่าแล้วมันไม่ไหว
มันได้ “เต็มที” แต่ไม่ได้ “เต็มที่”
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

วัตถุประสงค์ของการบวช
มีเพียงประการเดียว
คือ ทำพระนิพพานให้แจ้ง
ไม่ว่าจะบวชสั้น บวชยาว
หรือบวชแม้เพียงวันเดียวก็ตาม
การบวชก็เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งเท่านั้น
๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

บวชมาแล้วต้องมีวัตถุประสงค์เดียวเป็นหลัก
คือ ทำพระนิพพานให้แจ้ง
นอกนั้นก็เป็นเรื่องปลีกย่อยรองลงมา
สิ่งนี้ต้องอยู่ในใจของลูกทุกรูป
ถ้าไม่มีสิ่งนี้ บวชเป็นพระยาก
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔

----------------------------------

บวชอย่างมีเป้าหมาย
ตามแบบอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และพระอริยสาวกทั้งหลาย
คือ บวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
วัดที่ค่อยๆ ทยอยกันร้าง
ก็จะค่อยๆ ทยอยกันรุ่ง
เพราะการบวชอย่างมีเป้าหมาย
๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

บวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
และตั้งใจทำอย่างนั้นจริงๆ
จึงจะได้ชื่อว่าเป็น “เนื้อนาบุญ”
๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

พระที่สมบูรณ์
ต้องเป็นพระทั้งภายนอกและภายใน
ภายนอกครองผ้ากาสาวพัสตร์
มีศีล ๒๒ ๗ ข้อ
ภายในมี “พระธรรมกาย”
ที่บริบูรณ์ด้วยอธิศีล
ศีลอันยิ่ง ศีลอันบริสุทธิ์
๑๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๓๑

----------------------------------

การบวชเป็นการสั่งสมบุญใหญ่
ให้กับตัวเราเอง และบุคคลที่เรารัก
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

วิธีตอบแทนพระคุณ
คุณพ่อคุณแม่ที่ดีที่สุด
นอกเหนือจากการดูแลท่านอย่างดี
และการเป็นลูกที่ดีแล้ว
ถ้าเป็นแมนๆ ต้องออกบวช
ถ้าเป็นวูแมนๆ
ก็ต้องไปชวนคนบวช
๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗

----------------------------------

ลูกผู้ชายต้องบวช
ให้ได้อย่างน้อย ๑ พรรษา
อยู่รับกฐิน
แล้วต้องออกเดินธุดงค์
๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

----------------------------------

สามเณร คือ เทือกเถาเหล่ากอของสมณะ
เป็นผู้ที่จะต้องรับภารกิจอันยิ่งใหญ่
ในการสืบทอดรักษาพระพุทธศาสนา
ไว้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกต่อไป
๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

สามเณรเป็นผู้มีบุญมาก
ที่ได้มาบวชตั้งแต่ยังเยาว์วัย
ไม่ใช่เป็นผู้ด้อยโอกาส
อย่างที่ผู้ไม่รู้
พยายามจะยัดเยียดให้เป็น
๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

ชีวิตนักบวช
เป็นชีวิตของผู้มีบุญ
ผู้ได้โอกาส
ที่ได้สั่งสมบุญกันมา
นับภพนับชาติไม่ถ้วน
๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

บวชแล้วต้องปฏิบัติธรรม
ถ้าไม่ปฏิบัติ
การบวชนั้นทุกข์ทรมาน
๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

----------------------------------

ถ้าบวชแล้วปฏิบัติธรรม
จะมีแต่ความสุขสดชื่น
เบิกบานทุกวันทุกคืน
ไม่มีเบื่อหน่ายในเพศสมณะเลย
๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

----------------------------------

อยากให้ลูกๆ ทุกรูป
เกิดการตื่นตัวในการปฏิบัติธรรม
จะได้เกิดกระแสการปฏิบัติธรรมยกชั้น
มีที่พึ่งภายในกันทั้งหมด
เพราะเราเกิดมาเพื่อการนี้
๒๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๖

----------------------------------

เทวดาชอบ “พระแท้”
คือ พระที่เข้าถึงพระในตัว
และจะคอยตามดูแลรักษา
แล้วสิ่งที่เป็นอจินไตย
เหนือธรรมชาติก็จะเกิดขึ้น
ให้เราได้เห็นอยู่ตลอดเวลาด้วยเทวานุภาพ
เพราะเทวดารักเรา รักพระที่เข้าถึง “พระ”
และที่สำคัญที่สุดคือ...
เข้าถึงแล้วมีความสุข เป็นที่พึ่งแก่เราได้
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔

----------------------------------

อย่าเลิกละการปฏิบัติธรรม
ทำให้เป็นกิจวัตร
เหมือนเราตื่นมาแล้ว
ต้องล้างหน้า แปรงฟัน
ขับถ่าย สรงน้ำ ฉันภัตตาหาร
ทำให้เป็นกิจวัตร ทำบ่อยๆ
เดี๋ยวจะเกิดความเคยชิน
วันไหนที่ไม่ได้ทำก็จะรู้สึกว่า
เหมือนขาดอะไรไป
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔

----------------------------------

เราเป็นพระ...
ให้คิดแบบพระ
พูดแบบพระ
และทำแบบพระ
ทำแค่ ๓ อย่างนี้เท่านั้น
ไม่ต้องทำอะไรเยอะแยะมากมาย
๒๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๓๙

----------------------------------

ต้องมี “พระ” อยู่ในตัว
เป็นเพื่อนคู่ใจอยู่ตลอดเวลา
ถ้าทำอย่างนี้ เดี๋ยวความรู้สึกว่า
เป็น “พระ” จะเกิดขึ้นเอง
โดยที่เราไม่ต้องไปเคร่งครัด
หรือสำรวมระวังอะไร
เพราะความรู้สึกของเรา
อยู่กับ “พระ” ตลอดเวลา
แล้วคุณสมบัติของ “พระ”
ก็จะถ่ายทอดมาเป็นคุณสมบัติของเรา
๒๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๓๙

----------------------------------

กิริยาต่างๆ ไม่ว่า ยืน เดิน นั่ง
ขบฉัน รับประทาน ให้ทุกคนประทับใจ
เหมือนเห็นเทพบุตร เทพธิดา
เห็นสาวกของพระบรมศาสดา
เป็นเนื้อนาบุญ เป็นอายุพระศาสนา
เห็นแล้วปลื้มปีติ เกิดกำลังใจในการสร้างความดี
เมื่อเราทำสิ่งที่ดี พูดสิ่งที่ดี
ยิ้มแย้มแจ่มใส ทุกคนจะรับภาพที่ดี
เก็บความรู้สึกที่ดีกลับไปบ้าน ไปพูดกันต่อ
สิ่งนี้จะมีผลดีต่อการขยายงาน
พระศาสนาต่อไปในอนาคต
๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

----------------------------------

ความน่าเลื่อมใส
เป็นเหตุให้เกิดความเลื่อมใส
๑๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๘

----------------------------------

บวชมาแล้วต้องศึกษาคำสั่งสอน
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แล้วนำมาฝึกฝนอบรมตนเอง
และนำไปถ่ายทอดให้กับมวลมนุษยชาติ
เราผู้บวช ก็จะได้ชื่อว่า
เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นสายโลหิตแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
อย่างแท้จริง
๒๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๗

----------------------------------

ฝึกตน ทนหิว
บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้
การฝึกฝนอบรมตนเอง
ถือเป็นการฝึกใจเพื่อสวนกระแสกิเลส
ที่ไหลเชี่ยวกรากอยู่ตลอดเวลา
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

ฝึกตน ทนหิว
บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้
อาจจะได้รับความยากลำบากบ้าง
แต่ยังดีกว่าที่ต้องไปทุกข์ทรมาน
ในนรกอีกยาวนาน
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

เรามาจากคนละทิศละทาง
มาอยู่รวมกันด้วยบุญที่เคยสร้างร่วมกันมา
ต้องอดทน ให้อภัยซึ่งกันและกัน
๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

ถ้าหากเราอดทนต่ออุณหภูมิได้
เราก็อดทนต่ออารมณ์
และกิเลสอาสวะต่างๆ ได้
๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๖

----------------------------------

บวชชาติต่อชาติ
ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น
ไม่ลำบากอะไรเลย
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

เป็นพระอยู่เหนือ
ความรวย ความจน
พระไม่ได้คิด
เรื่องรวย เรื่องจน
มันเหนือตรงนั้นไปแล้ว
๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

----------------------------------

พระฝากท้องไว้กับโยม
โยมฝากเรื่องจิตใจไว้กับพระ
ต่างก็เกื้อกูลกัน
๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

----------------------------------

ใครมองแคบๆ ตื้นๆ ว่า
พระขี้เกียจ เอาเปรียบสังคม
ไม่ถูก เลิกคิดนะ มองใหม่
พระเป็นพระ ก็ต้องทำแบบพระ
โยมเป็นโยม ก็ต้องทำแบบโยม
พระทำประโยชน์ให้สังคม
เป็นครูสอนศีลธรรมที่ถูกที่สุด
ปีหนึ่งมีผ้าแค่ ๓ ผืน เปลี่ยนปีละชุด
อาหารวันละ ๒ มื้อแค่นั้น
๑๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖

----------------------------------

ตื่นมาเห็นผ้าเหลือง
ก็ให้คิดว่า
วันนี้เราจะเป็นนักบวชที่สมบูรณ์
๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

----------------------------------

เมื่อเราบวชแล้ว
ก็ควรจะลืมเรื่องราวในอดีต
ที่เราเคยทำผิดทำพลาดมาแล้วให้หมด
จะได้ไม่ฟุ้ง ไม่กังวล
แล้วก็เริ่มต้นชีวิตใหม่
เตือนตัวเองว่า...
เราจะไม่ทำสิ่งที่ไม่ดีอีก
จะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง
๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๕

----------------------------------

ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ดีที่สุด
เหมาะสมกับชาวโลกที่สุด
เพราะเป็นชีวิตที่ปลอดกังวล
มีเวลาสำหรับแสวงหาความรู้ภายใน
ที่เรายังไม่รู้อีกมากมาย
มีไว้สำหรับแสวงหาความสุข
ที่มีมากกว่า...
ความสุขด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ
อย่างที่มนุษย์เข้าใจ
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔

----------------------------------

การบวชมีอานิสงส์มากถึง ๖๔ กัป
คือ จะเกิดกี่ครั้งก็แล้วแต่
จะปิดประตูอบาย ไม่ต้องไปมหานรก
สำหรับตัวเองถึง ๖๔ กัป
โยมพ่อโยมแม่ได้ครึ่งหนึ่ง ๓๒ กัป
ผู้มาอนุโมทนาก็ลดหย่อนลงไปตามส่วน
๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๗

----------------------------------

ชีวิตนักบวชเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด
เป็นชีวิตที่เอื้ออำนวยต่อการบรรลุธรรม
๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๒

----------------------------------

เพศนักบวช...
เหมาะสมที่สุดในชีวิตของสังสารวัฏ
เพราะสร้างบารมีได้สะดวกสบายที่สุด
๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙

----------------------------------

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงสรุปชีวิตของพระองค์ว่า
ไม่มีอะไรที่ยิ่งกว่าพระนิพพาน
ควรแสวงหานิพพานอันเป็นเยี่ยม
จึงได้สละทรัพย์ทุกอย่าง
อวัยวะ แม้กระทั่งชีวิต
เพื่อที่จะให้เข้าถึงธรรมภายใน
เข้าถึงดวงธรรม เข้าถึงกายในกายภายใน
เข้าถึงความจริงของชีวิต
เราต้องดูท่านเป็นต้นแบบ
๑๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๔

----------------------------------

นักรบแห่งกองทัพธรรม
คือ สายโลหิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แม้สิ่งแวดล้อมจะเปลี่ยนแปลง
แต่หัวใจจะไม่เปลี่ยนไป
๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗

----------------------------------

นักรบกองทัพธรรม
ไม่มีวันปลดประจำการ
๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๕

----------------------------------

ชีวิตของนักรบกองทัพธรรม
ผู้ได้อุทิศตนให้กับพระพุทธศาสนา
เป็นชีวิตที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕

----------------------------------

นักรบกองทัพธรรม
เป็นผู้ทำงานที่ยิ่งใหญ่และหนักที่สุด
คือ งานสร้างสันติสุขอันไพบูลย์
ให้บังเกิดขึ้นแก่มวลมนุษยชาติ
๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕

----------------------------------

ควรจะดีอกดีใจ
ที่ได้มาอยู่ในเส้นทางนี้
แทนที่จะเบื่อหน่าย ท้อแท้ ท้อถอย
ในการทำภารกิจ
หรือนึกถึงแต่ความสะดวกสบาย
ความเพลิดเพลินต่างๆ
เราต้องหมั่นนึกถึงเรื่องจริงของชีวิต
๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓

----------------------------------

หลวงพ่อไม่เข้าใจเลยว่า
ทำไมพระบวชแล้วถึงสึกกัน
ชีวิตอะไรจะดีประเสริฐกว่าชีวิตสมณะ
สึกออกไปลำบากนะ
ที่คิดว่าจะได้...มันจะไม่ได้
แต่จะได้...ที่ไม่ได้คิด
๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗

----------------------------------

ให้ดีใจเถิดว่า…
ลูกเป็นผู้มีบุญมาก
อย่าทิ้งบุญ
อย่าทิ้งกองทัพธรรมไป
เดี๋ยวบุญก็หกหมด
น่าเสียดาย…จะตามไม่ทันหมู่คณะ
๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓

คำไม่เล็ก(มินิ), วรรคธรรม

วันจันทร์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2560

• Share

Related Posts