การขอขมาลาบวช

การขอขมาลาโทษก่อนอุปสมบทเป็นสิ่งจำเป็น เพราะชีวิตในสังสารวัฏ เราต่างเคยเกิดเป็นอะไรต่ออะไรกันมาเยอะแยะ เป็นโน่น เป็นนี่ เป็นนั่น คือ มีความเกี่ยวพันกันไปหมด แต่ไม่น่าเชื่อเราลืมไปเพราะมันมีบางสิ่งมาบดบัง ไม่ให้เรารู้ ที่เราคุ้นกับคำว่า “อวิชชา” มันมาบดบัง คือ มันมาหุ้มในใจเรา มาหุ้ม มาเคลือบอยู่ในใจเราเรา หุ้มไปหมดเลย ปิดหู ปิดตา ปิดความรู้ข้างนอก ข้างใน จนไม่รู้เลยว่ามีความเกี่ยวข้องกันในสังสารวัฏนี้

เมื่อพระกับมารยังปะทะกันอยู่ บุญกับบาป มืดกับสว่าง กุศลกับอกุศลกรรม มันปะทะกันอยู่นี้ โอกาสที่อกุศลเข้าสิงจิตมีอยู่ตลอดเวลาในทุกชาติที่เกิดมา พอเราเผลอสติ เมื่อใจเราไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ก็ขาดดวงปัญญา พอขาดดวงปัญญา ปัญหามันก็เกิดขึ้นก็เป็นวิบากกรรม วิบากติดมา

ดังนั้น การกล่าวขอขมาจึงเป็นสิ่งจำเป็น สำคัญอย่างยิ่ง เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ดี แล้วก็ไม่ใช่เฉพาะทำตามธรรมเนียมเท่านั้น แต่ว่าเป็นความตั้งใจจริงด้วย เพราะฉะนั้นที่เคยมีการล่วงเกินกันบ้าง ในข้อผิดพลาดของเรา และเพื่อนมนุษย์ ก็จะได้ล่มสลายหายไป แปลว่าเราก็ใจใส ผู้ที่เตรียมตัวจะบวชก็ใจใส ต่างก็ใจใสด้วยกันทั้งคู่ บุญกุศลก็จะเกิดขึ้น

คุณครูไม่ใหญ่

วันอาทิตย์ที่ ๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

1 Comment

ชีวิตสมณะ