ชีวิตในสังสารวัฏนี่
อตร. อันตราย เราเป็นพระ เป็นเณร เราเห็นภัยในวัฏสงสาร
แต่ว่าน้อยคนในโลกนี้ที่จะเห็นภัยในวัฏสงสาร
ท่านผู้รู้
ท่านเห็น เมื่อท่านเห็น ท่านถึงได้สอนว่า มาเกิดเป็นมนุษย์แล้วต้องมาสร้างบารมีนะ ที่สำคัญที่สุดคือไปทำพระนิพพานให้แจ้ง นี่เป็นหลักเลย
ถ้าหากว่าไม่หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะไปสู่นิพพานแล้วละก็..อันตราย
ถ้าจะอยู่ในวัฏสงสาร
ภัยมันเยอะ สารพัดภัย ภัยพาล ภัยจากสัตว์ร้าย ของร้าย คนร้าย ภัยธรรมชาติ
ภัยจากโรคภัยไข้เจ็บ ภัยจากกิเลสบังคับ ภัยในอบาย
เยอะแยะไปหมดเลย
มีทางเดียวที่จะรอดได้คือ
ต้องขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้น จะได้หลุดพ้นจากที่เขาบังคับไปนิพพานนั่นแหละ เพราะฉะนั้นการทำพระนิพพานให้แจ้งจึงเป็นวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ของทุกคนในโลก
จะรู้หรือไม่รู้ก็แล้วแต่ จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม แต่ทุกคนเกิดมาเพื่อการนี้ นอกนั้นเป็นวัตถุประสงค์รองลงมา คือ การสร้างบารมี ก็คือการทำความดีนี่แหละ ต้องละชั่ว ทำดี ทำใจให้ใสนี่แหละเป็นหลัก ของเกิดการเกิดมาเป็นมนุษย์
จับหลักตรงนี้ให้ได้
ฉะนั้น
เรามีทางเลือกอยู่ทางเดียวที่จะเป็นทางรอด
คือ ต้องฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง
ให้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวให้ได้ ชีวิตจึงจะปลอดภัย
คุณครูไม่ใหญ่
๑๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564