ชีวิตของนักรบกองทัพธรรม
ผู้ได้อุทิศตนให้กับพระพุทธศาสนา
เป็นชีวิตที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
ยิ่งกว่าชีวิตของจอมจักรพรรดิ
หรือยิ่งกว่าชีวิตใด
ๆ
ในโลกทั้งหมด
เพราะเป็นชีวิตที่มีเกียรติสูงสุด
ไม่ใช่มีเกียรติเฉพาะในเมืองมนุษย์นี้เท่านั้น
แต่มีเกียรติสูงสุดในสัมปรายภพ
ในเทวโลก
เพราะว่านักรบกองทัพธรรม เป็นผู้ทำงานที่ยิ่งใหญ่และหนักที่สุด
นั่นคือ
งานสร้างสันติสุขอันไพบูลย์ให้บังเกิดขึ้นแก่มวลมนุษยชาติ
การที่พวกเราได้ก้าวเข้ามาสู่เส้นทางธรรม ตั้งใจมาเป็นนักรบกองทัพธรรม ถือว่า เป็นความตั้งใจที่ดีมาก ๆ และดีที่สุดแล้ว เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เพราะภารกิจนี้ คืองานที่แท้จริงของเรา
เราเกิดมาพร้อมกับหน้าที่ที่จะต้องทำกันต่อไป ไม่มีถอยหลังกลับ ฉะนั้นให้รู้สึกเป็นเกียรติ มีปีติ และภาคภูมิใจที่ได้รับหน้าที่นี้
หน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ เราต้องทำกันไปเป็นทีมจึงจะสำเร็จ ตราบใดที่เรายังไปไม่ถึงจุดหมาย คือ ที่สุดแห่งธรรม เราก็จะต้องร่วมมือกันต่อไป สานใจกันให้เป็นหนึ่ง ทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีกันให้เต็มที่ บารมีของเราก็จะได้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ บำเพ็ญบารมีให้มากที่สุดเท่าที่เรายังมีเวลาของชีวิตเหลืออยู่ในโลกนี้
การดำรงชีวิตอย่างนี้ถือว่า เป็นชีวิตที่มีคุณค่าสมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์
มาพบพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย เพราะคุณค่าของชีวิตอยู่ตรงที่
ใครได้ทุ่มเทสร้างบารมีมากกว่ากัน ได้ปรับปรุงแก้ไขฝึกฝนอบรมตนเองจนกระทั่งสามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวได้
แล้วก็ทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่างแก่โลก
เป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรนำพาเพื่อนมนุษย์ให้เข้าไปถึงจุดแห่งความสมปรารถนา
ให้เขาได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงที่เกิดจากการได้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว
ได้รู้จักเป้าหมายชีวิตที่แท้จริง
แล้วก็มีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไปสู่เป้าหมายนั้นได้ตลอดรอดฝั่ง
โดยไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใด
ๆ
กระทั่งมีชัยชนะถึงจุดหมายปลายทาง
คุณครูไม่ใหญ่
๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๕
วันพุธที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564
