นักเรียนอนุบาลทั้งหลาย
เรากำลังจะฝึกหยุดฝึกนิ่งกันนะ อย่าไปกังวลกับภาพที่เห็น จะมืด จะสว่าง จะเห็นชัด หรือไม่ชัด
เห็นอะไรก็แล้วแต่ ปล่อยไป ดูไปเฉย ๆ อย่างสบาย ๆ เพราะหลวงพ่อกำลังต้องการฝึกให้ทุกคนหยุดกับนิ่งเป็น
ถูกหรือผิดหลวงพ่อยังไม่ได้กังวล ชัดหรือไม่ชัด ยังไม่ได้หวังอย่างนั้น
ถือเป็นผลพลอยได้ เอาว่าเราหยุดนิ่งได้สนิทแล้ว สามารถวางใจเฉย ๆ ได้ในทุกประสบการณ์หรือเปล่า หลวงพ่อต้องการตรงนี้ กับทำสม่ำเสมอทุกวัน อย่าให้ขาดเลย แม้แต่วันเดียว
แล้วก็มีใจรักการปฏิบัติธรรม เห็นคุณค่าของการปฏิบัติธรรม อยากได้ตรงนี้ก่อนนะ
ซึ่งพวกเราทุกคนก็ทำมาได้ผ่านตรงนี้มาได้พอสมควรแล้ว
เพราะฉะนั้น
ในครั้งต่อ ๆ ไป ที่จะมาส่งการบ้าน ต้องไปทำอย่างที่หลวงพ่อว่าอย่างนี้นะ
"ฝึกหยุดฝึกนิ่ง มีอะไรให้ดู เราก็ดูไป
ดูไปเฉย ๆ
ให้ใจมันนิ่งๆ ลงไป นิ่งลงไป พึงพอใจทุกประสบการณ์"
แต่ที่ฟังรายงานประสบการณ์มา
บางประสบการณ์เราพอใจ บางประสบการณ์ก็ชักรำคาญใจ มันผสมกันอยู่
หลวงพ่ออยากจะให้พึงพอใจทุกประสบการณ์ ถ้าทำตรงนี้ได้ ผ่าน เดี๋ยวจะดีเลย
เดี๋ยวจะศึกษาวิชชาธรรมกายง่ายหมด เพราะอันนี้เป็นหลักเลย เป็นจุดสำคัญของการที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายต่อไปในอนาคต
ให้พึงพอใจทุกประสบการณ์ ฝึกหยุดฝึกนิ่ง มืดก็นิ่ง ๆ
ใจก็ยังสบาย สว่างก็สบาย เห็นชัดก็สบายใจ เห็นไม่ชัด
ก็ยังสบายใจ ยังเฉย ๆ เป็นกลาง ๆ ทำตรงนี้ให้ได้ ใจไม่กระเพื่อมในประสบการณ์ทั้งสองอย่าง ถ้าทำตรงนี้ได้ เดี๋ยวง่าย
เพราะการศึกษาวิชชาธรรมกาย
เราศึกษาสิ่งที่มีอยู่แล้ว ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เรามาปรุงแต่ง หรือมาคิด อย่างเช่น
ดวงธรรมก็มีอยู่แล้ว กายภายในก็มีอยู่แล้ว องค์พระก็มีอยู่แล้ว แต่เราไม่ได้เฉลียวใจว่ามี
ไม่เคยรู้จักว่ามีมาก่อน ไม่เคยเจอมาก่อน แต่ที่ให้นึกนิมิต สมมติกันขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นองค์พระ
เป็นดวงแก้ว วัตถุประสงค์ก็เพื่อจะดึงใจให้มันหยุดนิ่ง ให้มันมาอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
เพราะฉะนั้น พึงพอใจ
ดูไปเรื่อย ๆ ฝึกหยุดในหยุด นิ่งในนิ่งไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวจะอัศจรรย์ใจจากการทำอย่างนี้
จะมีความสุขทุกขั้นตอน
ไม่เชื่อ เราลองทำอย่างนี้ดูนะ
พึงพอใจทุกประสบการณ์ แล้วเราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างจากที่เคยเป็นมาก่อน
แต่ถ้าหากว่า บางประสบการณ์เราพึงพอใจ บางประสบการณ์เราไม่ค่อยชอบใจ รำคาญใจ มันก็ขึ้น
ๆ ลง ๆ อย่างนี้ มันไม่เดินทางต่อ แก้ตรงนี้นะ ปรับตรงนี้ให้ดี ถ้าทำตรงนี้ได้
ผ่านขั้นอนุบาลขึ้นเป็นประถมได้เลยนะ ตอนนี้ยังให้เป็นนักเรียนอนุบาลไปก่อน
ถ้าใครเอาชนะตรงนี้ได้
ทำอย่างที่หลวงพ่อว่าได้ พึงพอใจทุกประสบการณ์ แปปเดียว มันเหมือนเส้นผมบังภูเขา
มันง่าย ง่าย ง่าย อย่างที่เรานึกไม่ถึง แต่ตอนนี้เรานั่งไม่เข้าใจตรงนี้
ยังไม่ยอมทำตรงนี้ เกิดรำคาญกันเสียก่อน เพราะฉะนั้นฝึกเอาชนะให้ได้นะ
เราต้องจำคำของหลวงปู่วัดปากน้ำ
ท่านบอกว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ เราต้องจับหลักตรงนี้ให้ได้
เพราะฉะนั้นต้องฝึกหยุดนิ่ง แล้วเดี๋ยวง่ายเลย อย่าลืมนะ
หลวงพ่อตั้งเป้าหมายไว้ลึก
ๆ อยากให้ทุกคนรู้แจ้งแทงตลอดในวิชชาธรรมกาย
เพื่อต่อไปในอนาคตจะได้ไปเป็นกัลยาณมิตรช่วยกันแนะนำเผยแพร่ให้แสงสว่างต่อผู้มีบุญที่ใครเข้ามาใกล้ อยากให้เขาเข้าถึงธรรม เพราะฉะนั้นฝึกหยุดนิ่งตรงนี้ให้ได้นะ
พอฝึกได้แล้ว เดี๋ยวจะค่อย ๆ ปรับให้มันเข้าร่องเข้ารอยเลยทุกอย่าง
แล้วตอนหลังก็จะได้ค่อย ๆ แนะวิธีที่จะเอาตัวเรารอดได้ และแนะคนอื่นได้
คุณครูไม่ใหญ่
เมื่อ : วันอาทิตย์ที่
๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑
ผู้ฟัง : เจ้าภาพทีมแก้วดอยธรรม
สถานที่ : ดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่
วันศุกร์ที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2564