เส้นผมบังภูเขา #พึงพอใจในทุกประสบการณ์

 

         นักเรียนอนุบาลทั้งหลาย เรากำลังจะฝึกหยุดฝึกนิ่งกันนะ อย่าไปกังวลกับภาพที่เห็น จะมืด จะสว่าง จะเห็นชัด หรือไม่ชัด เห็นอะไรก็แล้วแต่ ปล่อยไป ดูไปเฉย ๆ อย่างสบาย ๆ เพราะหลวงพ่อกำลังต้องการฝึกให้ทุกคนหยุดกับนิ่งเป็น ถูกหรือผิดหลวงพ่อยังไม่ได้กังวล ชัดหรือไม่ชัด ยังไม่ได้หวังอย่างนั้น ถือเป็นผลพลอยได้ เอาว่าเราหยุดนิ่งได้สนิทแล้ว สามารถวางใจเฉย ๆ ได้ในทุกประสบการณ์หรือเปล่า หลวงพ่อต้องการตรงนี้ กับทำสม่ำเสมอทุกวัน อย่าให้ขาดเลย แม้แต่วันเดียว แล้วก็มีใจรักการปฏิบัติธรรม เห็นคุณค่าของการปฏิบัติธรรม อยากได้ตรงนี้ก่อนนะ ซึ่งพวกเราทุกคนก็ทำมาได้ผ่านตรงนี้มาได้พอสมควรแล้ว

        เพราะฉะนั้น ในครั้งต่อ ๆ ไป ที่จะมาส่งการบ้าน ต้องไปทำอย่างที่หลวงพ่อว่าอย่างนี้นะ 

        "ฝึกหยุดฝึกนิ่ง มีอะไรให้ดู เราก็ดูไป ดูไปเฉย ๆ 

        ให้ใจมันนิ่งๆ ลงไป นิ่งลงไป พึงพอใจทุกประสบการณ์"

        แต่ที่ฟังรายงานประสบการณ์มา บางประสบการณ์เราพอใจ บางประสบการณ์ก็ชักรำคาญใจ มันผสมกันอยู่ หลวงพ่ออยากจะให้พึงพอใจทุกประสบการณ์ ถ้าทำตรงนี้ได้ ผ่าน เดี๋ยวจะดีเลย เดี๋ยวจะศึกษาวิชชาธรรมกายง่ายหมด เพราะอันนี้เป็นหลักเลย เป็นจุดสำคัญของการที่จะศึกษาวิชชาธรรมกายต่อไปในอนาคต

        ให้พึงพอใจทุกประสบการณ์ ฝึกหยุดฝึกนิ่ง มืดก็นิ่ง ๆ ใจก็ยังสบาย สว่างก็สบาย เห็นชัดก็สบายใจ เห็นไม่ชัด ก็ยังสบายใจ ยังเฉย ๆ เป็นกลาง ๆ ทำตรงนี้ให้ได้ ใจไม่กระเพื่อมในประสบการณ์ทั้งสองอย่าง ถ้าทำตรงนี้ได้ เดี๋ยวง่าย

        เพราะการศึกษาวิชชาธรรมกาย เราศึกษาสิ่งที่มีอยู่แล้ว ไม่ใช่เป็นสิ่งที่เรามาปรุงแต่ง หรือมาคิด อย่างเช่น ดวงธรรมก็มีอยู่แล้ว กายภายในก็มีอยู่แล้ว องค์พระก็มีอยู่แล้ว แต่เราไม่ได้เฉลียวใจว่ามี ไม่เคยรู้จักว่ามีมาก่อน ไม่เคยเจอมาก่อน แต่ที่ให้นึกนิมิต สมมติกันขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นองค์พระ เป็นดวงแก้ว วัตถุประสงค์ก็เพื่อจะดึงใจให้มันหยุดนิ่ง ให้มันมาอยู่ที่ศูนย์กลางกาย

        เพราะฉะนั้น พึงพอใจ ดูไปเรื่อย ๆ ฝึกหยุดในหยุด นิ่งในนิ่งไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวจะอัศจรรย์ใจจากการทำอย่างนี้ จะมีความสุขทุกขั้นตอน 

        ไม่เชื่อ เราลองทำอย่างนี้ดูนะ พึงพอใจทุกประสบการณ์ แล้วเราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างจากที่เคยเป็นมาก่อน แต่ถ้าหากว่า บางประสบการณ์เราพึงพอใจ บางประสบการณ์เราไม่ค่อยชอบใจ รำคาญใจ มันก็ขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างนี้ มันไม่เดินทางต่อ แก้ตรงนี้นะ ปรับตรงนี้ให้ดี ถ้าทำตรงนี้ได้ ผ่านขั้นอนุบาลขึ้นเป็นประถมได้เลยนะ ตอนนี้ยังให้เป็นนักเรียนอนุบาลไปก่อน

        ถ้าใครเอาชนะตรงนี้ได้ ทำอย่างที่หลวงพ่อว่าได้ พึงพอใจทุกประสบการณ์ แปปเดียว มันเหมือนเส้นผมบังภูเขา มันง่าย ง่าย ง่าย อย่างที่เรานึกไม่ถึง แต่ตอนนี้เรานั่งไม่เข้าใจตรงนี้ ยังไม่ยอมทำตรงนี้ เกิดรำคาญกันเสียก่อน  เพราะฉะนั้นฝึกเอาชนะให้ได้นะ

     เราต้องจำคำของหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านบอกว่า หยุดเป็นตัวสำเร็จ เราต้องจับหลักตรงนี้ให้ได้ เพราะฉะนั้นต้องฝึกหยุดนิ่ง แล้วเดี๋ยวง่ายเลย อย่าลืมนะ

        หลวงพ่อตั้งเป้าหมายไว้ลึก ๆ อยากให้ทุกคนรู้แจ้งแทงตลอดในวิชชาธรรมกาย เพื่อต่อไปในอนาคตจะได้ไปเป็นกัลยาณมิตรช่วยกันแนะนำเผยแพร่ให้แสงสว่างต่อผู้มีบุญที่ใครเข้ามาใกล้  อยากให้เขาเข้าถึงธรรม เพราะฉะนั้นฝึกหยุดนิ่งตรงนี้ให้ได้นะ พอฝึกได้แล้ว เดี๋ยวจะค่อย ๆ ปรับให้มันเข้าร่องเข้ารอยเลยทุกอย่าง แล้วตอนหลังก็จะได้ค่อย ๆ แนะวิธีที่จะเอาตัวเรารอดได้ และแนะคนอื่นได้

 

คุณครูไม่ใหญ่

เมื่อ : วันอาทิตย์ที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑

ผู้ฟัง : เจ้าภาพทีมแก้วดอยธรรม

สถานที่ : ดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่

วิธีปฏิบัติธรรม

วันศุกร์ที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2564

• Share

Related Posts