คำถาม : สำหรับนักปฏิบัติธรรม ขั้นเตรียมอนุบาล
นอกรอบจะใช้วิธีตรึกได้ไหมครับ เช่น ตอนที่เดินไปไหนมาไหน หรือตอนขับรถ หรือไปทำงานครับ
หลวงพ่อ :
ได้จ้ะ
การตรึก สำคัญมาก ต้องมองผ่าน ๆ ว่า เรามีดวงธรรมหรือองค์พระ หรือหลวงปู่วัดปากน้ำ
๓ อย่าง อย่างใดอย่างหนึ่งนะจ้ะ จะอาบน้ำอาบท่า นั่ง นอน ยืน เดิน ขับรถ หรือจะทำอะไรก็แล้วแต่
ตรึกผ่าน ๆ ไปเรื่อยว่า เรามีสิ่งนี้อยู่ในตัว จะช่วยทำให้เวลาเรามานั่งธรรมะจะทำให้เราเข้าไปถึงจุดนั้นได้เร็วเข้า
ต้องตรึกนึกไปเรื่อย ๆ แต่นึกผ่าน ๆ
เบา ๆ อย่าไปตั้งใจ ใช้คำว่า ทีเล่นทีจริง คือ เราตั้งใจจริง แต่เวลาทำ ทำเล่น ๆ นึกเรื่อย
ๆ ทีเล่นทีจริง เพลิน ๆ นะจ้ะ อย่างนี้จะได้ผล
แต่อย่าไปตรึกแบบเกร็งไว้จนกระทั่งมันตึงไปหมดเลย
เดินก็เกร็ง อย่างนั้นไม่ถูกวิธีนะ อย่างนั้นไม่ใช่การตรึก มันต้องมองผ่านเพลิน ๆ
นึกเบา ๆ มันก็เห็นแล้ว
หลวงพ่อว่า
นึกพระต้องเห็นพระนะ นึกดวงก็เห็นดวง ยกเว้นว่า เราไม่นึก นึกอะไรมันก็เห็นอย่างนั้น
นึกต้นไม้ก็เห็นต้นไม้ นึกถึงคน สัตว์ สิ่งของ ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว
น้ำบนใบบัว น้ำค้างปลายยอดหญ้า นึกอะไรมันก็เห็นอย่างนั้น มันแล้วแต่เรา
นึกพระต้องเห็นพระ
นึกดวงต้องเห็นดวง แต่เวลานั่ง เราไปนึกเรื่องอื่น ไม่ได้นึกพระ ก็เลยไม่เห็น
เพราะฉะนั้น
ตรึกได้นะจ้ะ นั่ง นอน ยืน เดิน ตรึกไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวสมหวัง สมปรารถนา
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่
๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑
ผู้ฟัง : ผู้นำบุญแก้วดอยธรรม
สถานที่ : ดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่
ในโอกาส :ปฏิบัติธรรมผู้นำบุญ
วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2564
