บูชาข้าวพระแบบเข้าถึง

         วันอาทิตย์ต้นเดือน อย่าขาดกันนะ  แม้วันอาทิตย์ธรรมดา เราอาจจะขาดได้บ้าง กรณีที่จำเป็นนะ เฉพาะผู้ที่ไปมาวัดได้สะดวก แต่วันอาทิตย์ต้นเดือนอย่าขาด เพราะว่าเป็นบุญใหญ่ ซึ่งบังเกิดขึ้นได้ยาก ต้องมีการบังเกิดขึ้นของวิชชาธรรมกาย คือ ฝ่ายบุญภาคปราบที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนั่นแหละ สิ่งนี้จึงจะบังเกิดขึ้นได้ ไม่ใช่ของง่ายเลย

ดังนั้น อาทิตย์ต้นเดือนต้องมาวัด และอย่ามาตามลำพัง ให้ชวนผู้ที่เป็นที่รักของเรามาด้วย แม้แต่ตัวเล็ก ๆ ถ้าตัวเล็กมาก ที่เรายังควบคุมเสียงร้องของเธอยังไม่ได้ เราก็เอาไว้ขอบนอก ถ้าควบคุมได้ เราก็เอาเขยิบเข้ามา เพื่อจะได้ปลูกฝังวัฒนธรรมชาวพุทธ

การบูชาข้าวพระอย่างนี้ เป็นบุญใหญ่ เพราะจะต้องเข้าถึงวิชชาธรรมกายจึงจะทำอย่างนี้ได้ บุญเกิดขึ้นมากในระดับที่เราเอามาแก้ไขวิบากกรรมวิบากมารของเราได้เร็วแรง สามารถย่นย่อระยะเวลาในการเดินทางที่ไปสู่จุดหมายปลายทางที่จะต้องไปเป็นทีมนี้ได้สั้นเข้า ใกล้เข้า กลั่นแก้วิบากกรรมจากหนักเป็นเบา เบาเป็นหาย

เพราะฉะนั้น ในทุก ๆ วันอาทิตย์ต้นเดือน ต้องมากันนะ เป็นบุญใหญ่พิเศษ ที่เราไม่ควรขาดเลย ๑ เดือน มีเพียงครั้งเดียว ๑ ปี มีเพียง ๑๒ ครั้งเท่านั้น เราทำต่อเนื่องกันมา ๕๐ กว่าปีแล้ว

ที่ว่าเป็นบุญใหญ่ เพราะโอกาสที่จะน้อมนำไทยธรรมไปถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระธรรมกายของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายที่ดับขันธปรินิพพานนานมาแล้วนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วนอย่างนี้ ไม่ใช่เกิดขึ้นได้ง่าย เป็นสิ่งที่ยาก ต้องมีการบังเกิดขึ้นของพระพุทธศาสนา และวิชชาธรรมกายที่มีเป้าหมายในการปราบมารประหารกิเลสให้สิ้นเชื้อ ไม่เหลือเศษ และไปสู่ที่สุดแห่งธรรมบังเกิดขึ้นนั่นแหละ สิ่งนี้จึงบังเกิดขึ้นได้ เพราะฉะนั้นเราก็จะไม่ค่อยคุ้นเคยกันเท่าไร

มีแต่คุ้นเคยในการบูชาข้าวพระแบบปกติธรรมดา ที่เรามีจิตเลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อยากทำบุญ อยากใส่บาตรกับพระองค์ แต่ท่านดับขันธปรินิพพานไปแล้ว เราก็ไม่ทราบจะไปเจอพระองค์ได้อย่างไร มีศรัทธาจึงจัดสำรับอาหารหวานคาวอย่างละเล็กละน้อยมาตั้งไว้ที่หน้าโต๊ะหมู่บูชา โดยมีพุทธปฏิมากร หรือพระพุทธรูปเป็นตัวแทนของพระบรมศาสดา กล่าวคำถวายด้วยจิตที่เลื่อมใส แล้วเราก็อธิษฐานจิตนึกถึงบุญนั้น ที่ผ่านมาก็จะทำกันอย่างนี้

การบูชาข้าวพระในวันอาทิตย์ต้นเดือนนี้ ไปถึงถูกตัวจริงที่ทำให้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์ทั้งหลาย คือ พระธรรมกายนับพระองค์ไม่ถ้วน จะต้องมีการบังเกิดขึ้นของวิชชาธรรมกาย เพราะฉะนั้น บุญจึงบังเกิดขึ้นมาก อุปมาแล้ว ถ้าบูชาข้าวพระแบบขอถึง ด้วยจิตที่เลื่อมใสในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้จัดโต๊ะหมู่บูชา อุปมาเหมือนฝนที่ตกลงมาเต็มตุ่มน้ำที่บ้านเราเท่านั้น แต่ถ้าบูชาข้าวพระแบบเข้าถึง เหมือนฝนตกลงมาในจักรวาลที่โล่งกว้าง ไม่มีอะไรกำบัง ที่เราเห็นฟ้าครอบอย่างนี้ ฝนเต็มฟ้าครอบอย่างนี้หลาย ๆ ครั้ง เพราะฉะนั้น บุญนี้มันแตกต่างกันมาก

ถ้ามีบุญน้อย เราก็ไปสู้รบปรบมือกับพญามารไม่ได้ เพราะว่าจะสู้กับบาปศักดิ์สิทธิ์ของพญามาร ก็ต้องด้วยบุญศักดิ์สิทธิ์ของพระนิพพาน ดังนั้น ต้องมีบุญเยอะ ๆ อย่างนี้ แต่ถึงกระนั้น ต้องทำถี่ ๆ บ่อย ๆ แม้บ่อยก็ปีละแค่ ๑๒ ครั้ง เท่านั้น จึงจะพอสู้รบปรบมือกันได้ เพราะขนาดนี้เรายังไม่เห็นตัวจริงเขาเลยนะ จนกระทั่งเข้าถึงวิชชาธรรมกายนี่แหละ ถึงจะไปเห็นตัวจริงเขาได้

ดังนั้น อย่าขาดบุญบูชาข้าวพระกันนะ ทุกอาทิตย์ต้นเดือนต้องมาวัดกัน

 

คุณครูไม่ใหญ่

วันอาทิตย์ที่   ๗   ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

บูชาข้าวพระ, อานิสงส์

วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2564

• Share

Related Posts