ขอให้ลูกทุกคนจำเอาไว้
ในฐานะเราเป็นนักเรียนใหม่ ที่จะต้องศึกษาวิชชาธรรมกายต่อไป ซึ่งหลวงพ่อสมมติว่า เป็น
นักเรียนอนุบาล
ให้ทำสิ่งที่หลวงพ่อแนะนำเอาไว้ คือ การทำใจหยุดนิ่งอยู่ภายในให้สมบูรณ์ อย่างสม่ำเสมอ
ทุก ๆ วัน โดยไม่ให้ขาดแม้แต่วันเดียว ไม่ว่าเราจะมีภารกิจอันใดก็ตาม หรือเราจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
จะเจ็บไข้ได้ป่วย ก็อย่าให้สิ่งนั้นมาเป็นอุปสรรคต่อการที่ปฏิบัติธรรม
ให้ทำความพึงพอใจในทุก ๆ ประสบการณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะชอบใจ หรือไม่ชอบใจ จะดี หรือไม่ดีก็ตาม จะชัดเจน หรือไม่ชัดเจน จะมืด หรือจะสว่างก็ตาม
ให้ทำความพึงพอใจในทุก ๆ ประสบการณ์ เพราะการทำอย่างนี้จะทำให้ใจของเราหยุดนิ่งและจะก้าวไปสู่การหยุดที่สมบูรณ์
ถ้าหากเราไม่พอใจในทุกประสบการณ์ จะพึงพอใจเฉพาะบางประสบการณ์นั้น
จะมีผลทำให้เกิดการล่าช้าต่อการเดินทางเข้าไปสู่ภายใน
ขณะนี้ เรากำลังเรียนเกี่ยวกับเรื่องการหยุดนิ่งกันอยู่เท่านั้น
เพราะฉะนั้นถ้าทำอย่างที่หลวงพ่อแนะนำ เราก็จะก้าวไปสู่การหยุดนิ่งที่สมบูรณ์
ซึ่งเป็นรากฐานในการศึกษาวิชชาธรรมกายอย่างสำคัญต่อไปในอนาคต ถ้าเราทำตรงนี้ได้ ที่จะศึกษาต่อไป
มันก็ง่าย อยู่ในวิสัยที่เราจะเรียนรู้ได้
เรื่องราวต่าง ๆ ที่หลวงพ่อเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับเรื่อง จุตูปปาตญาณ
เรื่องภพ เรื่องชาติ เรื่องสวรรค์ นรก หรือเรื่องที่นอกเหนือจากนี้
ฟังดูแล้วเหมือนสุดเอื้อม เหมือนอยู่ในที่ไกล ๆ แต่หลวงพ่อขอยืนยันว่า สิ่งเหล่านี้ลูกๆ
ทุกคนสามารถที่จะคว้าเอามาครอบครองได้
เพราะความสามารถมันมีอยู่แล้วในตัว หนทางการดำเนินจิตของเราเข้าไปสู่ภายใน
มันมีอยู่แล้ว
หลวงพ่อว่า ลูกทุกคนสามารถทำได้
ถ้าทำตามขั้นตอนที่หลวงพ่อแนะนำอย่างเคร่งครัดและสม่ำเสมอ สักวันหนึ่งเราก็จะไปถึง
ณ จุดนั้น
เมื่อเราได้ธรรมะปฏิบัติถึง
ณ จุดที่เป็นที่พึ่งแก่ตัวของเราได้แล้ว ต่อไปก็จะได้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกทั้งหลาย
ผู้มีบุญที่จะเข้าถึงธรรมเขาจะเข้ามาใกล้เรา เราก็จะได้แนะนำเขาให้ถูกต้อง
อย่าได้ท้อแท้ในกรณีที่เรายังไม่สมหวังในการเข้าไปถึงการหยุดนิ่งที่สมบูรณ์
ให้ฝึกฝนต่อไป ทำไปอย่างสม่ำเสมอทุก ๆ วัน เพิ่มชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลาง
ให้ได้เยอะ ๆ ผู้ที่เขาทำได้ในปัจจุบันนี้
ก็คือผู้ที่ทำไม่ได้เมื่อก่อนในอดีต ผู้ที่เขาสว่างในวันนี้
ก็คือผู้ที่มืดมาในอดีต เพราะฉะนั้น สิ่งที่ใคร ๆ เคยทำได้ เราก็สามารถทำได้
ขอให้มีความเพียรและทำให้ถูกวิธีเท่านั้น
หลวงพ่อดีใจทุกครั้งที่ลูกๆ
ทุกคนมาปฏิบัติธรรมร่วมกัน โดยเฉพาะขึ้นมาปฏิบัติธรรมบนดอยสุเทพ หลวงพ่อหวังว่า คำแนะนำต่าง
ๆ จะเป็นประโยชน์อันยิ่งใหญ่ เมื่อลูกกลับไปที่บ้านแล้ว ขอให้พยายามไปฝึกฝนให้ได้
พบหลวงพ่อที่วัดตอนไหน
หรือทุกหนทุกแห่งที่มีโอกาส ให้ส่งการบ้าน ให้ส่งประสบการณ์ตามความเป็นจริงเท่าที่เราทำได้
แม้ประสบการณ์นั้น เรามีความรู้สึกว่า เราไม่ได้ก้าวหน้าอะไรเลย
บางทีเราอาจจะเข้าใจผิดก็ได้ว่า เราไม่ก้าวหน้า พลอยทำให้เกิดความท้อแท้ ท้อถอย
หรือบางประสบการณ์ทำให้เกิดความสับสน หลวงพ่อก็จะเป็นที่พึ่งได้
หลวงพ่อหวังอยากจะได้ลูกทุก
ๆ คนเป็นตัวแทนของหลวงพ่อในการเผยแผ่วิชชาธรรมกายต่อไปในอนาคต ขอให้ทุกคนตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ดี
และขอยืนยันว่า การปฏิบัติธรรมไม่เป็นอุปสรรคต่อชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะธุรกิจการงาน การครองเรือน นอกจากไม่เป็นอุปสรรคแล้วยังช่วยเสริมเพิ่มเติมความสุขความสมบูรณ์ในชีวิตให้สูงยิ่งขึ้นไปด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นกลับไปแล้ว ขอให้ไปฝึกกันต่อนะ
เมื่อสักครู่นี้ ลูกทุกคนเกิดกุศลศรัทธาได้ถวายปัจจัย ๔ ร่วมสร้างมหาธรรมกายเจดีย์กับหลวงพ่อเป็นจำนวนมหาศาล ที่ใช้คำว่า มหาศาล เพราะว่าลูกทุกคนยังไม่ใช่มหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย
แต่ว่ามีใจที่เป็นบุญเป็นกุศล มีความตั้งใจจริงที่จะเอาบุญใหญ่ในการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์
และเพื่อปลดภาระหยาบให้กับหลวงพ่อ
เพื่อให้หลวงพ่อได้ปลอดกังวลและมีโอกาสได้ทำวิชชา ซึ่งเป็นงานที่แท้จริงของหลวงพ่อ
ก็ให้ได้บุญเยอะ ๆ กันทุกคนนะ
คุณครูไม่ใหญ่
อาทิตย์ที่
๒๖ เมษายน พ.ศ.
๒๕๔๑
ผู้ฟัง : เจ้าภาพแก้วดอยธรรม
สถานที่ : ดอยสุเทพ
จ.เชียงใหม่
#แทนความคิดถึง
วันพฤหัสบดีที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2564