ทุกครั้งที่เราทำบุญ อย่าลืมอธิษฐานจิต ๒ ข้อเป็นหลัก
คือ
"ด้วยอานุภาพแห่งบุญนี้ ขอให้เราได้ติดรถด่วนขบวนนี้ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
และในระหว่างหนทางสร้างบารมี ขอให้เราได้ไปอยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ"
เราจะได้ไม่พลัดพรากกัน เมื่อหมู่คณะลงมาสร้างบารมีในยุคไหน ก็จะได้ลงมาพร้อม
ๆ กัน มาเติมบารมีแล้วก็กลับไปพร้อม ๆ กัน
ไม่มีหก ไม่มีหล่น
การอธิษฐานนอกนั้น ก็เป็นเรื่องรอง
เราจะอธิษฐานจิตออกแบบชีวิตของเราให้มีอุปกรณ์ในการสร้างบารมีอย่างไรก็แล้วแต่เรา
การไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนั้น
เป็นการสร้างบารมีแบบไม่มีกำหนดเวลา อาจจะเร็ว หรือช้า อยู่ที่เราจะต้องมีบารมีมาก
ๆ
บารมีจะมากได้นั้น
ก็ต้องสั่งสมบารมีมาก ๆ จะสั่งสมบารมีได้มากก็ต่อเมื่อเรามีอุปกรณ์ในการสร้างบารมีได้ครบถ้วน
เช่น มีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผล นิพพาน
วิชชาธรรมกาย สมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง
เป็นต้น
ถ้าเรามีอุปกรณ์พร้อม การสร้างบารมีของเราก็จะสะดวกสบาย ก็ให้สังเกตดูในชาตินี้
ตั้งแต่เราเกิดมาจนกระทั่งบัดนี้ เรามีข้อบกพร่องอะไรบ้าง เมื่อเราทำบุญทุกครั้งก็ต้องอธิษฐานว่า
"ขอให้ภพนี้เป็นภพสุดท้ายที่ขาดตกบกพร่อง
ภพชาติต่อไป ต้องเป็นภพแห่งความสมบูรณ์ของอุปกรณ์ในการสร้างบารมี"
ให้เราสังเกตดูตัวเอง และก็อธิษฐานสร้างบารมีกันไป
๘
สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
คุณครูไม่ใหญ่
วันจันทร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2563
