การบูชาข้าวพระ คือ
การนำเอาเครื่องไทยธรรม ซึ่งมีอาหารหวานคาว และดอกไม้ธูปเทียนที่จัดไว้น้อมไปที่กลางธรรมกาย
แล้วอาราธนาบารมีธรรมของมหาปูชนียาจารย์ประกอบวิชชาธรรมกาย
นำไปถวายเป็นพุทธบูชาแด่พระธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ท่านดับขันธปรินิพานนานมาแล้ว
ถอดขันธ์ทั้ง ๕ ที่ตกอยู่ในไตรลักษณ์ เหลือแต่ธรรมขันธ์ คือ ธรรมกาย
ปรากฏอยู่ในอายตนนิพพาน นับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน อุปมาว่า มากกว่าเมล็ดทรายในท้องพระมหาสมุทรทั้งหลาย
เม็ดทรายหนึ่งเม็ดก็เป็นหนึ่งพระองค์ คือนับกันไม่ถ้วน การบูชาข้าวพระแบบนี้
เรียกว่า การบูชาข้าวพระแบบเข้าถึง
การบูชาข้าวพระแบบเข้าถึง
เราจะได้บุญมากเป็นอสงไขยอัปปมาณัง คือ จะนับจะประมาณมิได้ แม้ว่าผู้มีรู้
มีญาณทัสสนะ สามารถคำนวณเม็ดฝนได้ ก็ยังไม่อาจคำนวณบุญที่เกิดขึ้นจากการบูชาข้าวพระได้
เพราะเราบูชาข้าวพระถูกตัวจริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ
พระธรรมกายนับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน
แค่ถวายภัตตาหารแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งก็มีอานิสงส์มากมายจะนับจะประมาณมิได้
ให้เราสมบูรณ์ไปด้วย สมบัติทั้ง ๓ ไปทุกภพทุกชาติ ไม่ขาดแคลนเลย ไม่อด ไม่อยาก
ไม่ยาก ไม่จน แต่นี่ถวายถูกตัวจริงที่ทำให้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ใช่ร้อยองค์
พันองค์ หมื่นองค์ แสนองค์ ล้านองค์ แต่มากมายนับกันไม่ถ้วนเลย
อานิสงส์ไม่ต้องพูดถึงกันละ มันเกินควร เกินคาด ต้องใช้คำว่า เป็นอจินไตย
เหนือความนึกคิดของเราทีเดียวว่า จะมีปริมาณอานิสงส์ของบุญที่จะเกิดขึ้นนี้เท่าไร
มันมากมายก่ายกอง เป็นอสงไขยอัปปมาณัง คือ จะนับจะประมาณกันมิได้ หรือจะนับจะประมาณได้ยาก
บุญมาก
จนกระทั่งไม่ทราบว่า จะมาอุปมากันอย่างไร
เพราะเป็นภูมิอันยิ่งใหญ่ กระจกยังดื่มกินภูเขา โลก และจักรวาล
ให้มาปรากฏในภาพ ในกล้อง ในฟิล์มได้ แต่ภูมินี้ยิ่งใหญ่เกินไปกว่านั้นเสียอีก
เพราะฉะนั้น
จึงต้องใช้คำว่า บุญที่เกิดขึ้นจากการบูชาข้าวพระนี้เป็นอสงไขยอัปปมาณัง คือจะนับจะประมาณมิได้
เหมือนสายธารแห่งฝนที่ตกลงมาในจักรวาล ที่ไม่มีลมพายุ ในจักรวาลที่โล่ง ๆ ว่าง ๆ
ไม่มีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาวนักษัตร โล่งหมด มีแต่สายฝน เม็ดฝนเยอะแยะตกมาเต็มฟ้าครอบอย่างนั้น
นี่เป็นคำอุปมาอุปไมยของบุญที่จะเกิดขึ้น กับบุญธรรมดาเปรียบเหมือนน้ำในแก้ว หรือน้ำในตุ่ม
ซึ่งเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย เพราะน้ำในแก้วน้ำในตุ่มนั้นเหมาะสำหรับผู้ที่ทำบุญกันแบบธรรมดาที่ไม่ได้มีเป้าหมายปลายทางอันยิ่งใหญ่
ที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
ที่จะมุ่งไปปราบพญามารซึ่งเป็นศัตรูที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติและสรรพสัตว์ทั้งหลาย
กระแสธารแห่งบุญที่บังเกิดขึ้นจากพระธรรมกายของพระอรหันต์
พระปัจเจกพุทธเจ้า พระสัพพัญญูพุทธเจ้า พระบรมพุทธเจ้า มากมายมาจรดที่กลางกายเรา
นึกถึงท่อน้ำหลาย ๆ สายที่พุ่งมาที่ตัวเราเสมือนเป็นธารรองรับน้ำ
ภาชนะที่ใส่มันก็จะเต็มเร็ว
บุญญาภิสันธานท่อธารแห่งบุญ
มาจรดรวมเป็นดวงบุญในกลางกาย จะเป็นบุญพิเศษ ที่ทำให้ผู้ที่เป็นเจ้าของบุญ
ที่มาประกอบพิธีกรรมทั้งภายในและต่างประเทศทั่วโลก
จะได้บุญใหญ่ติดตามตัวไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
มากลั่นธาตุธรรมเห็น จำ คิด รู้ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์
หลุดพ้นจากการบังคับบัญชาของพญามาร จากวิบากกรรม
วิบากมาร วิบัติ บาปศักดิ์สิทธิ์ อุปสรรคต่าง ๆ นานาในชีวิต ทุกข์ โศก โรค
ภัยต่าง ๆ แก้ไขไปในตัวเสร็จ
แล้วก็เชื่อมสายสมบัติให้มาติดอยู่ในกลางกายของทุก
ๆ คน สายสมบัตินี่สำคัญ ที่อยู่เบื้องหลังของมนุษย์ทุกคน ทำหน้าที่ดึงดูดสมบัติ
เอามาให้เราได้เอาไว้ใช้หล่อเลี้ยงสังขาร และสร้างบารมี
ถ้าสายสมบัตินี้ขาดตอนเป็นช่วง
ๆ จะทำให้บางช่วงชีวิตเราก็ราบรื่น
บางช่วงก็เกิดอุปสรรคในชีวิต
บุญนี้ก็จะเชื่อมกระแสสายสมบัติให้เชื่อมต่อกันตลอดเลย จะทำให้เราประสบกับความสุขความสำเร็จในชีวิตตลอดเวลา
สายสมบัติที่เกิดจากบุญนี้จึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ที่เราจะต้องสั่งสมเอาไว้ให้มาก ๆ
ทำให้เราสร้างบารมีอย่างสะดวกสบายไปทุกภพทุกชาติกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
เราจะสมบูรณ์พร้อมไปด้วย
รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มรรคผลนิพพานและวิชชาธรรมกาย
เราจะเลิกอดอยากยากจน ใครมีอุปสรรคต่าง ๆ นานา ในชีวิตก็จะพ้นอุปสรรคนั้น
จะค้าขายก็มั่งคั่งร่ำรวย ซื้อง่ายขายคล่องกำไรงาม สมบัติใหญ่จะพรั่งพรู
มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง ป่วยก็จะหาย คนหน่ายก็จะรัก จนก็จะรวย
ปฏิบัติธรรมก็จะบรรลุธรรมเข้าถึงพระธรรมกาย
เมื่อตามระลึกนึกถึงคราใดก็สุขใจทุกครั้ง
และจะเป็นภาพสุดท้ายที่ทำให้ใจเราสดใส ในยามที่จะละจากโลกไปสู่สุคติ บุญนี้ยังตามส่งผลไปในสุคติโลกสวรรค์อีก
ปิดประตูอบาย เปิดประตูสวรรค์ เราจะท่องเที่ยวอยู่ในสองภพภูมิ คือ มนุษย์กับเทวโลก เกิดมาใหม่ก็ระลึกชาติได้ สมปรารถนาในทุกสิ่ง
ถึงพร้อมด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ
ที่จะไปเป็นอุปกรณ์ในการสร้างบารมีของเราไปในภพเบื้องหน้ากระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
เพราะฉะนั้น
ต้องหมั่นสั่งสมบุญให้เยอะ ๆ
สร้างกุศลธรรมให้มาก ๆ มาบูชาข้าวพระทุกเดือน ไม่ให้ขาดเลยจนกระทั่งหมดอายุขัย แล้วก็บุญทุก ๆ บุญที่แนะนำให้ทำ ทำไปเถอะ ทำทุกบุญอย่าให้หกหล่น อย่าไปทำมัวทำมาหากินกันอย่างเดียว หรือสนุกสนานเพลิดเพลินกัน ต้องสร้างบารมีควบคู่กันไปด้วย
อย่างที่ลูกทุกคนทั้งภายในและต่างประเทศนั่นแหละ ที่ได้มาร่วมพิธีประกอบพิธีบูชาข้าวพระกันในทุก ๆ เดือน ที่มาวัดพระธรรมกายนี้ บางท่านก็มาไกล จากชายแดนก็มี ต่างจังหวัดไกล ๆ ก็มี บางท่านอยู่ต่างจังหวัดมาไม่ได้แต่ก็รวมกัน ชุมนุมกัน
ประกอบพิธีบูชาข้าวพระ
บางท่านอยู่ต่างประเทศตื่นมาดึก ๆ ดื่น ๆ มาประกอบพิธีบูชาข้าวพระกัน นี่เป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนา และก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องและดีงาม เพราะบุญบูชาข้าวพระนี้เป็นบุญใหญ่จริง ๆ เราจะเห็นบุญได้เมื่อเราเข้าถึงธรรมกาย ถึงพระรัตนตรัยในตัว ได้ศึกษาวิชชาธรรมกายแล้วเราจึงจะไปรู้ ไปเห็น ไปเห็นแล้วก็ไปรู้ เราจะยิ่งมีความปีติ มาความเบิกบาน ชุ่มชื่นใจ
ภาคภูมิใจทีเดียว เพราะเราได้ใช้วันเวลาที่ผ่านมา ได้สร้างบุญใหญ่ขนาดนี้ มันจะปลื้มใจ
แล้วเราจะได้อานิสงส์ในการบูชาข้าวพระดังกล่าว
ติดอยู่ในศูนย์กลางกายของเรา เป็นผังสำเร็จไปทุกภพทุกชาติ
เพราะฉะนั้นอย่าขาดกันนะลูกนะ
วันพฤหัสบดีที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2564