ถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร
มาบังเกิดขึ้นในโลก โลกก็จะยังคงมืดมนอนธกาลกันต่อไป และคำว่า “ธรรมกาย”
ก็จะไม่มีใครรู้จักอย่างแท้จริง เพราะหลังจากที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าดับขันธปรินิพพานได้
๕๐๐ ปี คำว่า “ธรรมกาย” ก็เหลือเพียงตัวอักษรที่จารึกไว้ในคัมภีร์พระไตรปิฎกของแต่ละนิกาย
แต่ไม่มีใครเข้าใจเรื่องราวของธรรมกายได้อย่างแท้จริง
จวบจนกระทั่งวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐
ปีพุทธศักราช ๒๔๖๐ พระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา ท่านได้อุทิศชีวิต
ค้นพบวิชชาธรรมกายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากลับคืนมาสู่โลกได้อีกครั้งหนึ่ง
ให้มาเป็นแสงสว่างส่องทางชีวิตของมวลมนุษยชาติ ทุกชาติ ทุกภาษา
เพื่อให้มนุษย์ทั้งหลายได้รู้ว่า ในตัวของเขานั้นมีพระรัตนตรัยที่มีคุณไม่มีประมาณ
มีอานุภาพไม่มีประมาณ เป็นที่พึ่งที่ระลึกได้อย่างแท้จริง สามารถขจัดทุกข์ โศก โรค
ภัย วิบัติ บาปศักดิ์สิทธิ์ อาสวะกิเลสได้ ให้ชาวโลกรู้ว่า ของดีที่ประเสริฐสุดนั้นมีอยู่ในตัวของมนุษย์ทั้งหลาย
เมื่อรู้แล้วก็จะได้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกัน
เพราะทุก ๆ ชีวิตไม่ว่าจะเป็นชาติใด ภาษาใด
ถึงแม้จะมีความแตกต่างหลากหลายของความเชื่อ ขนบธรรมเนียม ประเพณี
หรือวัฒนธรรมก็ตาม
ขึ้นชื่อว่าเป็นมนุษย์แล้วล้วนมีพระธรรมกายอยู่ในตัวทั้งสิ้น
ที่ไหนมีมนุษย์ที่นั่นมีพระธรรมกาย ซึ่งท่านสถิตอยู่ในที่ที่ดีที่สุด คือ
ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ แม้ข้างนอกจะดูแตกต่างกัน
แต่ข้างในนั้นเหมือนกันด้วยพระธรรมกาย มีลักษณะที่เหมือนเป็นพิมพ์เดียวกัน
ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสวยงาม ความบริสุทธิ์ ความสุขล้วน ๆ มีความรอบรู้
และอานุภาพที่ไม่มีประมาณ
พระเดชพระคุณหลวงปู่ ท่านได้ค้นพบสิ่งนี้
แล้วนำมาเปิดเผย มาแสดง
มาชี้แจงแนะนำให้พวกเราและชาวโลกได้เข้าถึงพระธรรมกาย
ใครก็ตามเกิดมาแล้วได้เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ชื่อว่าเกิดมาคุ้มค่า
เกิดมาชาตินี้มีกำไร ยิ่งถ้าได้ศึกษาวิชชาธรรมกายก็ยิ่งวิเศษมาก เพราะจะได้ไปทำงานที่แท้จริงเช่นเดียวกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเรา
๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗
คุณครูไม่ใหญ่
วันอังคารที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2563
