เรามีเวลาเหลืออยู่ในโลกนี้นับจากวันนี้ไปถึงวันสุดท้ายอีกไม่มาก แล้วก็ไม่เท่ากันด้วย เราจะต้องใช้วันเวลาและสิ่งที่เรามีอยู่สร้างบารมีกันให้เต็มที่ อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต
เราเกิดมาเพื่อสร้างบารมีก็ต้องสร้างบารมีให้เต็มที่
อย่ามัวคิดว่า เราทำบุญมามากแล้วขอพักก่อน ขอชะลอไว้ก่อน อย่าคิดอย่างนั้น
บุญเก่าเราใช้ไปทุกอนุวินาที
แต่บุญใหม่นาน ๆ เราสร้างกันทีหนึ่ง ที่ผ่านมาก็เป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้นวันเวลาที่เหลืออยู่ เราจะต้องใช้ทุกอย่างที่เรามีสร้างบารมีให้เต็มที่ให้เท่ากับที่เราใช้บุญเก่าไป
ให้เพิ่มเติมยิ่งขึ้นทุก ๆ วัน
วันธรรมดาให้หมั่นสั่งสมบุญทั้งทาน
ศีล ภาวนา วันอาทิตย์ธรรมดาเราก็มาปฏิบัติธรรมะร่วมกันที่วัด โดยเฉพาะอาทิตย์ต้นเดือนอย่าขาด ให้มาพร้อมกัน
อย่ากลัวความปวด ความเมื่อย ความหิวกระหาย ความร้อนอบอ้าว ความไม่สะดวกสบายเหมือนเราอยู่ที่บ้าน
อย่าให้สิ่งเหล่านี้มาเป็นอุปสรรคต่อการสร้างบารมีของเรา เพราะเราจะอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน ถ้าเราอดทนกันในตอนนี้
เวลาบุญส่งผลในเทวโลกก็ยาวนาน เราจะได้ปลื้มใจกันตรงนั้น
เมื่อเราเดินทางออกจากกายมนุษย์ไปสู่เทวโลกแล้ว
ตอนนั้นมันกลับตัวไม่ได้แล้ว ถ้าเราทำน้อย
เราก็มีบุญน้อย มีบุญน้อยเราก็ต้องไปอยู่ท้ายแถว ถ้าเราสร้างบุญให้มาก ๆ เมื่อเรามีบุญมาก เราก็จะได้ไปอยู่หัวแถวในภพแห่งการเสวยบุญนั้น เราจะชื่นชมผลบุญที่เราได้กระทำตอนเป็นมนุษย์ เพราะฉะนั้นขอให้ลูกทุกคนพึงคิดสิ่งเหล่านี้เอาไว้ให้ดี
๘
สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
คุณครูไม่ใหญ่
วันจันทร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2563
