ฝ่ายบุญแก้อยู่ตลอดเวลา
เช่นเดียวกับฝ่ายบาปอกุศลก็ทำงานตลอดเวลาเช่นกัน
แต่กายมนุษย์หยาบเรานั้น ไม่รู้เรื่อง
บางทีเราประสบทุกข์
ทั้ง ๆ ที่เราปัจจุบันเราทำบุญ สร้างความดีมาตลอด ด้วยความไม่รู้
บางทีเราจะรำพึงว่า “บุญไม่เห็นช่วยเลย” ใจก็เริ่มคลอนแคลน
เมื่อเกิดความไม่มั่นใจในการสร้างบุญกุศล
ใจก็จะน้อมไปทางบาปอกุศลกรรม และความเชื่อง่ายในสิ่งที่ไร้เหตุผลก็จะบังเกิดขึ้น
จะถูกชักจูงไปในสิ่งเหล่านั้น ก็จะตกไปอยู่ในวงจรของผู้ไม่รู้อีก
ก็จะหลุดพ้นออกนอกบุญเขตของพระพุทธศาสนา คือ
คำสอนของท่านผู้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรม ซึ่งเป็นอันตรายอย่างยิ่งสำหรับชีวิตในสังสารวัฏ
คุณครูไม่ใหญ่
๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐
วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2564
