ฝึกเป็นผู้ให้

ให้มีความมั่นใจว่า สักวันหนึ่งเราต้องเข้าถึงธรรมอย่างแน่นอน ขอแค่มีความเพียรและทำให้ถูกวิธี เพราะสิ่งนี้มีอยู่แล้วในตัวของเรา แล้วทำอย่างสบาย ๆ ไปเถิด

รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย อารมณ์แจ่มใส ให้ใจเป็นกุศลตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา สิ่งนี้จะช่วยให้เราเข้าถึงจุดนั้นได้เร็วเข้า

ฝึกเป็นผู้ให้ ทำความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ ถ้าเมื่อไร มีความรู้สึกว่า เราเป็นผู้ให้ได้และเป็นผู้ให้จริง ๆ ตลอด ๒๔ น. อย่างนั้น ไม่กี่วัน เดี๋ยวเข้าถึงได้

เราสามารถให้อะไรได้บ้าง

ให้ความรัก ให้ความปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่อทุกคนด้วยใจจริง

ให้รอยยิ้มกับทุก ๆ คน

ให้อภัยกับคนที่ล่วงเกินเรา จนกระทั่งใจเราสบาย

ให้วิทยาทาน ให้ความรู้ ให้คำแนะนำ

ให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังกาย กำลังใจ

จนกระทั่งให้อาหาร ให้ข้าว ให้น้ำ ให้วัตถุทานต่างๆ

จนกระทั่งก้าวไปถึงให้ความปลอดภัยในชีวิตทุกชีวิต

ให้เขามีสิทธิ์เลือกการตายด้วยตัวเขาเองได้ ก็คือ ศีลข้อที่ ๑ นั่นเอง

ให้ความปลอดภัยในทรัพย์สิน หรือให้ศีล ข้อที่ ๒

ให้ความปลอดภัยในครอบครัวเขา คือ ศีลข้อที่ ๓

ให้ความจริง (ศีลข้อ ๔)

ให้ความมีสติ (ศีลข้อ ๕)

ผึกเป็นผู้ให้อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ เลย

และให้โอกาสตัวเราเองปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมอ

ถ้าทุกคนฝึกเป็นผู้ให้ไปเรื่อย ๆ ให้ทุกวันๆ ใจจะใส ใจจะสบาย เดี๋ยวจะเข้าถึงธรรมได้อย่างง่าย ๆ

เวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น เราท่องให้คล่องปากขึ้นใจ แล้วสวดออกมาจากตรงกลางบ่อย ๆ เดี๋ยวเราจะเห็นแสงสว่าง จะเห็นดวงธรรม จะเห็นกายภายใน เดี๋ยวจะเห็นองค์พระ เห็นไปเองเลย

เพราะฉะนั้น อย่ากังวล กลัวว่าจะไม่ได้ ถ้าเรากลัว เราก็จะเผลอไปเร่ง อย่ากลัวว่าเราจะเห็นช้า ไม่ทันใจ ไม่ทันใช้ ไม่ทันเพื่อน ไม่ต้องคิดเรื่องนี้เลย ทำอย่างสบาย ๆ ใจเย็น ๆ เดี๋ยวจะต้องถึงอย่างแน่นอน เราทำอย่างนี้แล้วอาการตึงเกินไปก็ตามหย่อนเกินไปก็ตามจะไม่เกิดขึ้นเลย สบาย ๆ

อาทิตย์ที่ ๑๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๑

คุณครูไม่ใหญ่

ปฏิบัติธรรมของผู้นำบุญ ดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่

ทานบารมี, ฝึกตน, สมาธิ

วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2563

คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ฝึกเป็นผู้ให้

Related Posts