พระ : ในการนำญาติโยมปฏิบัติธรรม
ทุกครั้งก็ประสบผลสำเร็จด้วยดี แต่ในใจลึก ๆ ก็ยังกลัวที่จะไม่ประสบความสำเร็จ
ทำอย่างไรถึงจะขจัดความกลัวตรงนี้ไปได้ครับ
คุณครูไม่ใหญ่ :
ทำสบายๆ
สิจ๊ะ ให้เราคิดว่า เราชวนญาติโยมให้เขามีโอกาสทำความดีก็ดีแล้ว
ความสำเร็จของญาติโยมก็มีไปตามขั้นตอน
ความสำเร็จขั้นแรก
คือ พูดให้ญาติโยมศรัทธา อยากนั่ง เห็นประโยชน์ของการนั่ง และเขาเริ่มลงมือนั่ง
นี่คือความสำเร็จในขั้นหนึ่ง ซึ่งเราควรจะมีปีติยินดีว่า เราทำได้สำเร็จ
ขั้นที่
๒ ญาติโยมเริ่มทำภาวนาเป็น แต่ก่อนท่อง สัมมาอะระหัง ตอนหลัง
ภาวนาเหมือนมีความสำนึกลึก ๆ คล้าย ๆ เสียงเพลงที่ดังขึ้นมาในใจ เราสอนเขา แนะนำเขา
เขาทำได้ แม้ยังไม่เห็นอะไร นี่ก็คือความสำเร็จอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นต่อไป เขาสามารถนึกนิมิตได้ หรือวางใจนิ่ง ๆ ในกลางตัวได้
อยู่ตรงนั้นเกิดอาการโล่งใจ ชอบอารมณ์ตรงนั้น นี่เป็นความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นต่อไป
ก็สอนให้ญาติโยมหยุดนิ่ง จนกระทั่งตัวเขาโล่ง เขาโปร่ง เขาเบาสบาย
เหมือนจะเหาะจะลอยได้ อยากอยู่กับอารมณ์นี้ไปนาน ๆ นี่ก็คือความสำเร็จอีกขั้นหนึ่ง
เพราะฉะนั้น
ที่ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่มีเลย จนกระทั่งนำเขานั่ง เขาเลิก แผ่เมตตาจิตนั่นก็คือความสำเร็จว่า
วันนี้เขาได้นั่ง
อย่าเพิ่งไปคำนึงว่า
ทำดีแล้วต้องได้ดีทันที แค่มีโอกาสทำความดีก็เกินพอแล้วนะ การที่ได้นั่ง ดีกว่าไม่ได้นั่ง ส่วนที่นั่งได้นั้นก็เป็นเรื่องต่อ ๆ ไป ค่อยเป็นค่อยไป เพราะฉะนั้นเราไม่มีอะไรเสียเลย
ต่างคนต่างได้ เราก็ได้บุญ เขาก็ได้บุญ เราได้ความบริสุทธิ์ เขาก็ได้ความบริสุทธิ์
ไม่เห็นจะต้องไปซีเรียสอะไร ที่จะไปแนะนำสั่งสอนเรื่องธรรมะ
ญาติโยมอาจถามว่า
ทำไมมีบทซ้ำ ๆ บ่อย ๆ เราก็อย่าไปเครียด วิตกกังวล คิดว่า ญาติโยมอยากฟังอะไรใหม่
ๆ วันไหนเตรียมการดี เราก็พูดไป วันไหนเราเตรียมการไม่ดี เราก็พูดเท่าที่จะพูดได้
ธรรมะของพระพุทธเจ้าแม้คำ สองคำก็มีคุณค่า มีประโยชน์แล้ว เพราะฉะนั้นพูดไปเถอะ
เทศน์ไป สอนไป
หลวงพ่อพูดเรื่องหยุดอย่างเดียวมา
๓๐ ปี แล้ว ยังเฉย ๆ เลย เพราะยังไม่หยุดกันเลย พยายามสรรหาวิธีการสารพัด พูดซ้ำ ๆ
ทุกอาทิตย์ต้นเดือน ไม่มีอะไรใหม่ เขายังไม่ค่อยจำกันเลย บางคนจำ แต่ไม่ค่อยทำ ต้องย้ำบ่อย
ๆ นะ
เพราะฉะนั้น
ไม่ต้องไปกังวล ความสำเร็จก็จะมีไปตามขั้นตอน แค่ชักชวนเขาให้ได้มีโอกาสทำความดีก็ดีแล้ว
บางคนในโลกนี้เกิดมายังไม่มีโอกาสทำความดีเลย ทำแต่ความชั่ว เกิดมาตายฟรี ได้ชวนเขามานั่งหลับตาทำความดีก็ดีแล้วนะ
คำตอบคุณครูไม่ใหญ่
วันศุกร์ที่ ๕ เมษายน
พ.ศ. ๒๕๓๙
ผู้ฟัง : พระภิกษุ
สถานที่ : ดอยสุเทพ จ.เชียงใหม่
วันอังคารที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2563