สมาชิกวัดพระธรรมกาย ทั้งที่เป็นพระภิกษุสามเณรต่างก็รักที่จะเข้าถึงธรรม เพราะรู้อานิสงส์ว่า เข้าถึงแล้วดี มีประโยชน์ แต่ถ้าปฏิบัติย่อหย่อน ไม่เอาจริงเอาจัง เอาเวลาไปทำอย่างอื่น ไปเล่นเกมคอมพิวเตอร์บ้าง หรือว่าไปทำสิ่งที่ไร้สาระนอกเหนือจากการปฏิบัติธรรม หากปล่อยเวลาไปอย่างนี้ นั่งร้อยปีก็ไม่เข้าถึงธรรม เพราะเสียเวลาไปเปล่ากับสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์
เสียทั้งเวลาในการปฏิบัติธรรม เสียทั้งค่าใช้จ่ายในการเล่นอินเทอร์เน็ต ซึ่งกว่าจะได้คอมพิวเตอร์มาสักเครื่องหนึ่ง ญาติโยมต้องทำมาหากินด้วยความยากลำบาก กว่าจะเกิดกุศลศรัทธามาถวาย แล้วเอาปัจจัยมาซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อทำงานพระศาสนา แต่ถ้าเอาไปทำอะไรที่ไม่เกี่ยวกับงานพระศาสนา สิ่งนี้ก็ไม่เกิดประโยชน์ แถมเกิดโทษกับบุคคลที่ใช้เครื่องนี้อย่างผิดวัตถุประสงค์ บาปก็เกิดขึ้นกับตัว บุญก็ห่างไกล ยิ่งธรรมะไม่ต้องพูดถึง จะส่งผลให้ภพชาติต่อไปต้องทุกข์ยากลำบาก ต้องไปเกิดเป็นวัวเป็นควายใช้หนี้เขา เป็นต้น
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์หรือบรรพชิตในวัดพระธรรมกาย จะต้องเอาใจใส่ในการปฏิบัติธรรม ใช้เวลาที่มีจำกัดในโลกนี้ให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่ โดยเฉพาะตอนนี้ที่กำลังแข็งแรง ยังสดชื่นอยู่ สังขารยังประคับประคองกันไหว โรคภัยยังน้อย ความปวดเมื่อยังน้อย เครื่องกังวลยังน้อยอยู่ ควรจะรีบฉกฉวยโอกาสที่ดีนี้ มาทำความเพียร มาปฏิบัติธรรม เดี๋ยวเราก็เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวได้ ฉะนั้นอย่าปล่อยให้โอกาสนี้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์
คุณครูไม่ใหญ่
วันที่ ๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
วันศุกร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2563
