ภาพสุดท้าย

ภาพสุดท้าย
หนังสือผ้าสีสุดท้าย

วันพุธที่ ๒๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙
            ถ้าจะเรียนวิชชาธรรมกายให้ดี ๕ ปีแรก ตั้งแต่
วันที่เป็นนักบวช ต้องไม่ไปเกี่ยวข้องกับทางบ้าน คือ
ต้องตัดขาดกันเลยจากหมู่ญาติ เพื่อนฝูง สิ่งภายนอก 
สื่อสิ่งพิมพ์ สื่อต่างๆ ทั้งหมดเลย เพราะว่าเป็น ๕ ปีแห่ง
การฝึกฝน ใจเรายังไม่มั่นคง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกำหนดเอาไว้ พระนวกะต้อง 
๕  ปี ไม่ควรให้กลับไปเยี่ยมโยม เพราะยังไม่มีอะไรไปโปรด
โยม มีแต่โยมจะโปรดมากกว่า เดี๋ยวโยมก็เทศน์โน่นเทศน์นี่
กลับคืนมาเสียอีก เพราะฉะนั้น ๕ ปีนี้ต้องอยู่ในความดูแล
ของพระอาจารย์ พระอุปัชฌาย์อาจารย์ แม้แต่โทรศัพท์ก็ไม่
ควรติดต่อ


๏ สื่อ...อันตราย
            ยุคนี้การทำธุรกิจต่างๆ มีการแข่งขันกันสูงมาก สื่อต่างๆ 
ไม่ว่าจะเป็นสื่อสิ่งพิมพ์ ทีวี วิดีโอ วิทยุ หรืออะไรต่างๆ ผลิต
ออกมาต้องเอาใจตลาด ต้องขายให้ได้ เมื่อต้องแข่งขันกันใน
ยุคที่กามกำเริบ เขาก็นำภาพที่ทำให้เกิดความร้อนอกร้อนใจ 
นำเรื่องของกามเดินหน้า เพื่อความอยู่รอดของธุรกิจ ในขณะ
ที่ลูกเณรยังอยู่ในวัยหนุ่ม ยังเป็นปุถุชนอยู่ มีเลือดมีเนื้อ มี
ความหิวกระหาย มีความอยากสารพัดอัดแน่นเต็มไปหมด
ในวัยนี้ เพราะฉะนั้นมันระเบิดง่าย ถ้าคลุกคลีกับสิ่งเหล่านี้ 
พอตาเห็นเข้า ใจมันจะคิดปรุงแต่ง กำลังนึกถึงองค์พระ
อยู่ดีๆ หลุดไปเลย ฟุ้งซ่านไปเลย เพราะฉะนั้นถ้าจะให้ดี ๕ 
ปีนี้ต้องหลีกเลี่ยงจากสื่อเหล่านี้นะลูกนะ


๏ ดอกไม้พระอริยะ
             ดอกไม้พระอยู่ในป่าช้า ดอกไม้ชาวโลกอยู่ในแจกัน อยู่
ในบาร์ในคลับ เขาดูแล้วสวย สบายใจ แต่ดอกไม้พระดูแล้ว
สบายใจ สดชื่น ต้องไปดูในป่าช้า เห็นซากศพ หนอน แมลง 
กำลังไต่ยั้วเยี้ยแทนแมลงภู่ เต็มไปหมดเลย ดูแล้วหายกลุ้ม  
คลายจากความกำหนัดยินดีต่างๆ กระทั่งได้บรรลุธรรม 
สมัยพุทธกาลเขาทำกันอย่างนี้นะ


๏ ภาพสุดท้าย
              พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ๓ สิ่งนี้ให้อยู่ในใจ 
ให้เป็นที่พึ่งยามว้าเหว่ ยามเหงา ซึม เครียด เบื่อ กลุ้ม และ
เป็นเครื่องระลึกนึกถึงตลอดเวลา นึกถึงท่านจะได้ชื่นอกชื่นใจ 
มีอยู่ ๓ สิ่งแค่นี้ที่ดีที่สุดในโลกถ้าทั้งวันทั้งคืนลูกเณรมีพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ อยู่ในใจอย่างนี้ ไม่ช้าหรอก ไม่กี่วันจิตต้องละเอียดแล้วพรึบเข้าไปสู่ภายใน สว่างโล่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับองค์พระธรรมกาย เราเป็นพระ พระเป็นเรา เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ยิ่งกว่ารสเปรี้ยวในมะนาว รสหวานในน้ำตาล ตอนนี้อานุภาพ
จะเกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่ไม่เคยเห็นก็จะเห็น สิ่งที่ไม่เคยรู้ก็จะรู้ 
สิ่งที่เคยสงสัยก็จะหายสงสัยไปตามขั้นตอน
กว่าจะมาเป็นสามเณรนั่งต่อหน้าหลวงพ่อได้ เป็นกัน
มาแล้วสารพัด เป็นพระราชามหากษัตริย์ เศรษฐี มหาเศรษฐี 
ยาจก วนิพก เป็นมาหมด แต่ตอนสุดท้ายก็จะมาเป็นพระเป็น
เณรเรื่อยมา

             ภาพพระ ภาพสุดท้ายของโลก หลังจากภาพสวมมงกุฎ
ถือคทาว่าราชการ เหนื่อยแทบตาย จะถูกแย่งชิงราชสมบัติอยู่
ตลอดเวลา กระทั่งมาเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี ผู้ครองเรือน รบ
กับลูกเมียสารพัด เดี๋ยวภาพเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นเปรต 
เป็นอสุรกาย วนกันไปวนกันมา แต่ภาพสุดท้ายคือภาพนี้ ภาพ
ที่นุ่งห่มผ้ากาสายะ เป็นภาพที่เทวดา ผู้รู้ บัณฑิต นักปราชญ์
ทั้งหลายกราบไหว้บูชาภาพนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ กว่าจะมาอยู่ตรงนี้ได้ ต้องสร้างบารมีมามากมาย ตอนนี้ลูกเณรมาอยู่ในภาวะอันสูงสุด
แล้ว ภาพสุดท้าย เพศสุดท้ายของการเวียนว่ายตายเกิด อย่า
ไปเริ่มต้นใหม่อีกนะ อย่าไปเปลี่ยนแปลงเป็นภาพกางเกงล่ะ
คนนุ่งกางเกงเขาไหว้ผู้ที่นุ่งสบง ที่มีผ้าเยอะไหว้คนที่มี
ผ้าน้อย ไหว้คนมีผ้า ๓ ผืน คนที่นุ่งผ้าที่เปลี่ยนแปลงอยู่
ตลอดเวลา ไหว้คนที่ผ้าไม่เปลี่ยนแปลง ที่สวมใส่ผ้าหลากสี 
กราบไหว้บูชาผู้ที่มีสีเดียวผ้าผืนสุดท้าย สีเดียว เหมือนทองคำแห่งความบริสุทธิ์ ทองไม่กลัวไฟ ใครสวมชุดนี้ไม่กลัวความทุกข์ยากลำบาก ยิ่งเจอความทุกข์ยากลำบากเท่าไร ยิ่งสุกใสเหมือนทองที่เจอ
ไฟยิ่งใสยิ่งสว่าง ผ้าผืนนี้มีตบะอยู่ในตัว 
            ใครสวมชุดนี้แม้กิเลสอาสวะจะทุบจะถอง ดิน แดด ลม ฝน ทนได้ทุกอย่างช่างทองเขายืดทองเส้นนิดเดียว เล็กเท่าเส้นผม บาท
หนึ่งยืดได้ยาวเป็นกิโลเมตร ไม่ขาดตอนเลย ผ้าผืนนี้ก็เช่น
เดียวกัน เป็นหนทางแห่งความดีที่ยาวไม่มีที่สิ้นสุด สีทอง
เป็นสีแห่งความบริสุทธิ์ ทองคำนอกจากมีมูลค่าแล้วยังเป็น
สิ่งที่มีคุณค่า ทองน้ำหนัก ๑ บาท ช่างทองนำมาทุบแบนๆ 
ตีเป็นแผ่นทองคำเปลว ไปติดที่ไหนก็มีคุณค่า แล้วแปลกที่
ทุกประเทศทั่วโลก เขาไม่นำรัตนชาติอย่างอื่นมาตีเป็นราคา
ที่รักษาคุณค่าของทรัพย์หรือเงินตรานะ แต่เขาใช้ทองคำ
แล้วผู้ที่จัดหัวไม่เสร็จไหว้ผู้ที่จัดหัวเสร็จแล้ว ไปดูเถอะ
ทั่วโลก จัดทรงผมบนหัวไม่เสร็จสักที เดี๋ยวสั้น เดี๋ยวยาว เดี๋ยว
หยิก เดี๋ยวยืด กลับไปกลับมา ของเราใช้มีดโกนเป็นหวีทีเดียว 
เพราะฉะนั้นควรภูมิใจทรงผมทรงสุดท้ายที่ทันสมัย
ลูกเณรมาอยู่ในภาวะอันสูงสุดแล้ว ผ้าสีสุดท้าย ผม
ทรงสุดท้าย นี่คือภาพสุดท้าย อย่าให้หลุดไปจากร่างกายนี้
นะ

ภิกษุผู้มีใจฟุ้งซ่าน กลับกลอก
ถึงจะนุ่งห่มผ้าบังสุกุล
ภิกษุนั้นย่อมไม่งดงามด้วยผ้าบังสุกุลนั้น
เหมือนกับวานรคลุมด้วยหนังราชสีห์ ฉะนั้น
ส่วนภิกษุผู้มีใจไม่ฟุ้งซ่าน ไม่กลับกลอก
มีปัญญาเครื่องรักษาตน สำรวมอินทรีย์
ย่อมงดงามเพราะผ้าบังสุกุล 
ดังราชสีห์ในถ้ำ ฉะนั้น
ขุ.เถร.(บาลี) ๒๖/๓๙๘/๔๐๙

ชีวิตสมณะ

วันพฤหัสบดีที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2560

• Share

Related Posts