ยกชั้นทั้งอาราม

               ลูกพระลูกเณรที่รักทั้งหลาย วันนี้เป็นวันเข้าพรรษา เราได้อธิษฐานอยู่จำพรรษาที่วัดพระธรรมกายนี้ร่วมกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราคงทราบดีถึงวัตถุประสงค์ของการอยู่จำพรรษาร่วมกันเช่นเดียวกับทุกๆ ปีที่ผ่านมา

นอกเหนือจากในพระธรรมวินัยแล้ว วัตถุประสงค์หลักของการอยู่จำพรรษานั้น จะเป็นการอยู่จำพรรษาเพื่อการบรรลุธรรม เพราะวัตถุประสงค์ที่ลูกทุกคนมาบวชนี้ ก็มีเพียงประการเดียว คือ การทำพระนิพพานให้แจ้ง สลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ เพราะฉะนั้นพรรษานี้ เราต้องทำให้ถูกวัตถุประสงค์ของการที่เรามาบวช

ในช่วงเข้าพรรษาเป็นช่วงที่อากาศดี ไม่ร้อนไม่หนาวเกินไป แม้จะมีฝนตกก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการบำเพ็ญสมณธรรม

คุณยายอาจารย์ฯ ตอนยังมีชีวิตอยู่ ท่านชอบฤดูฝนมาก ท่านบอกว่า เหมาะสมต่อสภาพร่างกายของท่านในการทำความเพียร แม้ท่านจะทำได้ทุกฤดูกาล ทุกวัน ทุกคืนก็ตาม ก็แปลว่าเป็นฤดูที่เหมาะสมต่อการบำเพ็ญสมณธรรมเป็นอย่างยิ่ง

พรรษาหนึ่งมีเวลาแค่ ๓ เดือน ๙๐ วัน ซึ่งไม่นานเลย เพราะวันเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน เดี๋ยววันเดี๋ยวคืนเดี๋ยวก็จะออกพรรษากันแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ ลูกจะต้องให้ความสำคัญต่อการอยู่จำพรรษา ที่นอกเหนือจากพระธรรมวินัย คือ การบำเพ็ญสมณธรรมต้องให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ต้องให้มีประสบการณ์ภายใน ให้ได้เข้าถึงพระธรรมกายอย่างที่เราตั้งใจไว้ด้วยดีก่อนที่เราจะมาบวชกัน

จำพรรษาทั้งภายนอกและภายใน

เราลองทบทวนดูสิว่า กาลเวลาผ่านไปนั้น เราได้บรรลุมโนปณิธานที่เราได้ตั้งใจไว้ด้วยดีแล้วหรือยัง ถ้าดีแล้วก็น่าอนุโมทนาสาธุการ แต่ถ้ายังไม่บรรลุ พรรษานี้เราก็จะต้องประกอบความเพียรให้เต็มที่ ปฏิบัติธรรมให้ถูกหลักวิชชา คือ จำพรรษาทั้งภายนอกและภายใน

ภายนอกเราก็ทราบดีแล้ว ขอบเขตของการจำพรรษา กฎเกณฑ์ต่างๆ แต่ภายในนั้น คือ เอาวงกายของเรา กายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี้ เป็นขอบเขตของการอยู่จำพรรษาของใจเรา คือ พูดง่ายๆ ว่า ใจของเราจะต้องหยุดอยู่ภายใน

จำพรรษาอยู่ภายในกลางกายของเราให้ได้ตลอดเวลาในทุกๆ กิจวัตรกิจกรรม ที่เราทำเป็นปกติทุกๆ วัน ให้ใจหยุดนิ่งอยู่ภายใน ไม่ว่ามืดหรือสว่างก็ตาม จะต้องให้ใจมาหยุดมานิ่งอยู่ที่ตรงนี้  อย่าให้อะไรมาเป็นอุปสรรค มาเป็นข้ออ้าง ข้อแม้ หรือเงื่อนไขในการอยู่จำพรรษาแบบพระอริยเจ้า เพื่อประโยชน์สุขแก่ตัวของเรา ความสมปรารถนาของตัวของเรา

ความตายไม่มีนิมิตหมาย

พรรษานี้ หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกรูป ให้ความสำคัญกับตรงนี้ให้มากๆ ประเดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืน เดี๋ยวมันก็จะหมดเวลาของชีวิตไปแล้ว มีเพื่อนสหธรรมิกของเราหลายรูป ดูภายนอกยังอยู่ในวัยที่เจริญ แข็งแรง แต่ว่าต่อมาไม่นาน ท่านก็จากพวกเราไปทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงวัยแห่งอายุขัยเฉลี่ยมนุษย์ในยุคนี้ ซึ่งเราก็เห็นกันอยู่ สมาชิกเขตนอกเราก็ได้เห็น

เรื่องนี้ควรจะเป็นเรื่องสอนใจ กระตุ้นเตือนจิตสำนึกของเรา ให้เราให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องความตายซึ่งไม่มีนิมิตหมาย เรามีชีวิตอย่างจำกัดจริงๆ ในโลกใบนี้ การที่เรามาบวชเพื่อวัตถุประสงค์ของการทำพระนิพพานให้แจ้ง เพราะฉะนั้นต้องให้ความสำคัญต่อสิ่งนี้เป็นอันดับแรก อย่างอื่นเป็นส่วนประกอบ เป็นเรื่องรองๆ กันไป

ร่วมมือกับหลวงพ่อ

หลวงพ่อเข้าไปในอาคาร ๖๐ ปี หมู่บ้านปฏิบัติธรรม เห็นการปฏิบัติธรรมของสมาชิกในหมู่คณะของเรา ที่พวกเราให้โอกาสท่านเหล่านั้นปลีกวิเวกไปทำความเพียร แล้วก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีในระดับหนึ่ง และดีในระดับที่นึกไม่ถึง ซึ่งเป็นสิ่งที่หลวงพ่อมีความปลื้มปีติและภาคภูมิใจ

แต่ลูกๆ ที่อยู่ภายนอก ไม่ได้เข้าไปในอาคารเหล่านั้น ให้โอกาสกับท่านเหล่านั้นไปบำเพ็ญสมณธรรมให้เต็มที่ แล้วเราก็รับภารกิจงานหยาบ และงานส่วนอื่น พร้อมกับการบำเพ็ญสมณธรรมควบคู่กันไป ท่านเหล่านั้นมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีหลายๆ รูป หรือเกือบจะทั้งหมดก็ว่าได้

เมื่อจุดเริ่มต้นก็ไม่ได้แตกต่างจากลูกๆ ทุกรูปที่ไม่ได้เข้าไปในหมู่บ้านปฏิบัติธรรม หรืออาคาร ๖๐ ปี ทุกรูปผ่านงานหยาบมาทั้งสิ้น ซึ่งจะมีอารมณ์ความหยาบเช่นเดียวกับลูกๆ ทั้งหมด ไม่แตกต่างกันเลย จุดเริ่มต้นจึงเหมือนกัน คือ ทั้งฟุ้ง ทั้งตึง ทั้งมืด ทั้งเมื่อย เจอกันทั้งหมด ไม่มีรูปใดที่ไม่เจอหรือไม่ผ่านสิ่งนี้มาก่อนเลย

หลายๆ รูป ตอนช่วงที่ยังอยู่ในหมู่บ้านปฏิบัติธรรม ยังนึกไม่ถึงว่า ตัวเองจะได้โอกาสเข้าไปสู่อาคาร ๖๐ ปีด้วยซ้ำ ด้วยเหตุนี้ หลวงพ่อจึงเกิดแรงบันดาลใจ มั่นใจว่าลูกๆ ทั้งหมดนี้ที่ได้อยู่จำพรรษาร่วมกันนี้ สามารถเข้าถึงได้เช่นเดียวกับท่านเหล่านั้น ถ้าหากว่าลูกทุกรูปได้ทำอย่างท่าน คือ ประกอบความเพียรให้กลั่นกล้า อย่างถูกหลักวิชชา ควบคู่กับกิจวัตรกิจกรรมที่เราทำเป็นประจำอยู่ทุกๆ วัน ถ้าเอาใจใส่หลวงพ่อเชื่อว่าพรรษานี้ก็เป็นพรรษาแห่งการสมความปรารถนาของลูกทุกๆ รูปได้

พรรษาที่ผ่านมา เราอาจจะชะล่าใจ ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยความประมาท ไม่ได้ให้ความสำคัญมาก แต่ให้ความสำคัญบ้าง หมดเวลาแล้วสำหรับที่เราจะชะล่าใจหรือประมาทในการดำเนินชีวิตเหมือนพรรษาที่ผ่านมา

พรรษานี้ หลวงพ่ออยากให้ลูกทั้งหมดร่วมมือกับหลวงพ่อ เอาใจใส่ที่จะขวนขวายในกิจที่สำคัญสำหรับชีวิตของสมณะ เพราะว่าแม้ตัวแทนของหมู่คณะของเราเข้าไปอยู่ในอาคาร ๖๐ ปี มีผลการปฏิบัติธรรมที่ละเอียดเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ทุกวันทุกคืนทุกเวลานาที มีความห่วงใยเพื่อนสหธรรมิกทุกรูป ทั้งภิกษุ สามเณร และสมาชิกในองค์กร ได้ใช้หลักวิชชาธรรมกายที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คุณยายอาจารย์ฯ ท่านได้ถ่ายทอดนี้ คอยแก้ไขปรับปรุงส่วนละเอียดให้กับพวกเราทุกรูปอยู่แล้วทุกวันทุกคืน เหลือแต่ส่วนหยาบนี้ ลูกต้องขวนขวายเอง

ถ้าสองเราร่วมมือกัน คือ ลูกประกอบความเพียรไปด้วยควบคู่กับภารกิจ กิจวัตรกิจกรรมอย่างนี้ ภายในอาคาร ๖๐ ปี ช่วยในส่วนละเอียด ถ้าสองเราร่วมมือกันอย่างนี้ หลวงพ่อว่าสิ่งที่เราตั้งใจไว้ด้วยดีนี้จะต้องสมความปรารถนา แล้วก็เป็นความมหัศจรรย์ของสังฆมณฑล ของพระพุทธศาสนา

ยกชั้นทั้งอาราม

ถ้าวัดใดวัดหนึ่ง อารามใดอารามหนึ่ง ภิกษุสามเณรหรือสมาชิกเขตในของวัดนั้น มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี จากการตั้งใจบำเพ็ญสมณธรรมควบคู่กับกิจวัตรกิจกรรมอย่างนี้ ถ้ามีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีบังเกิดขึ้นทั้งอาราม ก็จะเป็นแสงสว่างให้กับอารามอื่นๆ เพราะกิตติศัพท์อันดีงามนี้ จะต้องขยายกันต่อๆ กันไป

กาลเวลาผ่านมา หลังจากพุทธปรินิพพานมาแล้ว ๕๐๐ ปี สังฆมณฑลตอนนี้ไม่เหมือนในสมัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังมีพระชนม์ชีพอยู่ ที่ยกชั้นกันทั้งอารามเลย จะมีก็แต่เพียงประปราย สำหรับผู้ที่ขวนขวายในการบำเพ็ญสมณธรรม มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีเป็นที่พึ่งสำหรับตนเองได้ และเป็นที่พึ่งสำหรับผู้อื่นได้ กาลเวลาผ่านมาเป็นพันปี ยังไม่มีอารามใดเลย ที่ทั้งอารามยกชั้นกันเข้าถึงธรรม บรรลุธรรมกันทั้งหมด

หลวงพ่อมีความตั้งใจอยู่ลึกๆ ว่า เราเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีในหลายๆ สิ่งที่ผ่านมาแก่สังฆมณฑลและพระพุทธศาสนาทั่วโลก เหลือสิ่งนี้ คือสิ่งที่หลวงพ่ออยากจะให้บังเกิดขึ้น เพราะสิ่งนี้มีความสำคัญสำหรับทุกๆ อาราม มีความสำคัญต่อพระพุทธศาสนาและชาวโลก

ถ้าอารามของเราทั้งหมดได้เข้าถึงธรรมจริงๆ เป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีแล้ว หลวงพ่อยืนยันได้ว่า อารามอื่นๆ ก็อยากจะเป็นเช่นเดียวกับเรา

เมื่อความอยาก ความปรารถนา ที่จะเป็นเช่นเดียวกับเราเกิดขึ้นอย่างแรงกล้า การแสวงหาและการขวนขวายก็จะตามมา ซึ่งจะนำไปสู่จุดหมายคือ ความสำเร็จ แล้วลูกก็นึกต่อแล้วกันว่า อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าอารามของเราได้บรรลุธรรมยกชั้นกันทั้งหมด คือ แรงบันดาลใจที่จะเกิดขึ้น ลูกก็จะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีสำหรับพระพุทธศาสนา แล้วสำหรับทุกๆ คนที่เกิดมาในโลกในยุคนี้ ชาวสวรรค์ก็จะอนุโมทนาสาธุการ

พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ มหาสมณเทวบุตรที่อยู่สวรรค์ชั้นดุสิต กับทีมงานของท่าน ก็จะเกิดความรู้สึกที่ดีว่า บุญบารมีที่ทุ่มมาปรับปรุงแก้ไขธาตุธรรมของพวกเรานั้นไม่สูญเปล่า เพราะฉะนั้นกายหยาบของลูกภายในพรรษานี้ ต้องมีความพร้อมสำหรับรองรับสิ่งเหล่านี้

ดังนั้น ขอให้ลูกทุกรูป ทั้งภิกษุสามเณร พึงตั้งจิตอธิษฐานให้ดี ตั้งใจมั่นว่า เราจะประกอบความเพียรกันให้เต็มที่อย่างจริงจัง ให้เป็นพรรษามหัศจรรย์ให้ได้นะลูกนะ

หลวงพ่ออำนวยพร

ในที่สุดนี้ หลวงพ่อขออนุโมทนาสาธุการ และขออำนวยพรให้ลูกทุกรูปที่ได้มาอยู่จำพรรษาร่วมกันในพรรษานี้

ขอให้ลูกทั้งหมดมีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง อย่าเจ็บ อย่าป่วย อย่าไข้ ให้ปลอดกังวลจากสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อการกุศลและพรหมจรรย์ ให้จิตใจเกลี้ยงเกลาสว่างไสว ไม่มีอะไรเหนี่ยวรั้ง

เป็นภิกษุสามเณรที่สมบูรณ์ ทั้งกาย วาจา ใจ จะได้เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับมรรคผลนิพพาน ให้ลูกทุกรูปได้บรรลุธรรมภายใน เข้าถึงดวงธรรม เข้าถึงกายภายใน เข้าถึงพระธรรมกาย ได้ศึกษาวิชชาธรรมกาย ให้สมหวังดังใจเป็นอัศจรรย์ ทุกๆ รูป จงทุกประการเทอญ

เรื่อง : ยกชั้นทั้งอาราม

โดย  : พระราชภาวนาวิสุทธิ์  (หลวงพ่อธัมมชโย)

ผู้ฟัง :  พระภิกษุ สามเณร

สถานที่ : อุโบสถ วัดพระธรรมกาย  จ. ปทุมธานี

ในโอกาส : วันเข้าพรรษา

เมื่อ : วันศุกร์ที่  ๑๘  กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

เวลา : ๐๙.๐๐ - ๑๑.๐๐ น.

 

 

Add Comment

ชีวิตสมณะ, โอวาทเขตใน, โอวาทเข้าพรรษา

วันพฤหัสบดีที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

• Share

Related Posts