๕. ม้า ๒ ปาก
เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่
๔ จบแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศล ก็ทรงเล่านิมิตแห่งความฝันประการที่ ๕ ให้พระบรมศาสดาฟังต่อว่า
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
หม่อมฉันได้ฝันเห็นม้าตัวหนึ่งมีปากสองข้าง ฝูงชนต่างพากันให้หญ้าที่ปากทั้งสองของมัน
แล้วมันก็เคี้ยวกินหญ้าด้วยปากทั้งสองข้างนั้น
นิมิตแห่งความฝันนี้จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า
เมื่อพระบรมศาสดาได้สดับตรับฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่
๕ จบแล้ว พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า อันนี้ก็เป็นเรื่องราวที่เขาเล่าต่อ ๆ กันมายาวนานแล้วนะ
พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า
“มหาบพิตร ผลของความฝันนี้จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์
และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาลเมื่อโลกถึงยุคเสื่อม
ซึ่งจะอยู่ในรัชสมัยของพระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในทศพิธราชธรรม
พระราชาจะแต่งตั้งคนโลเลที่ไม่ตั้งอยู่ในธรรมให้ดำรงตำแหน่งวินิจฉัยคดีความ
ซึ่งผู้วินิจฉัยคดีความโง่เขลาเหล่านั้น จะไม่สนใจบาปหรือบุญทั้งสิ้น ในเวลาที่จะตัดสินคดีความต่าง
ๆ ก็จะรับสินบนจากคู่คดีทั้งสองฝ่าย ส่วนฝ่ายไหนจะชนะคดีนั้น ก็คงประมาณว่า ใครให้สินบนมากกว่า
ฝ่ายนั้นก็ชนะคดีไป เหมือนดั่งม้าที่กินหญ้าจากปากทั้งสองของมัน
ฉะนั้นความฝันนี้จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน
เพราะสิ่งนี้จักบังเกิดขึ้นในอนาคต ขอเชิญมหาบพิตรตรัสเล่าความฝันประการที่ ๖
ต่อไปเถิด”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
วันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2564