ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล (ตอน ๔)

๔. ใช้โคเล็กเทียมเกวียน

เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่ ๓ จบแล้ว ก็ทรงเล่านิมิตแห่งความฝัน ประการที่ ๔ ให้พระบรมศาสดาฟังต่อว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันฝันเห็นคนทั้งหลายไม่ใช้โคตัวโต ๆ ที่มีกำลังพอที่จะลากเกวียนไปได้ แต่พวกเขากลับพากันใช้โคแรกรุ่น โคเด็ก ๆ ที่มีกำลังน้อย และเพิ่งฝึกเทียมเกวียน เมื่อโคแรกรุ่นต้องเทียมเกวียนที่มีน้ำหนักมาก สุดท้ายก็ไปไม่ไหว ก็พากันสลัดแอกหยุดยืนอยู่เฉย ๆ นิมิตแห่งความฝันนี้จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า”

เมื่อพระบรมศาสดาได้ฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่ ๔ จบแล้ว พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า “มหาบพิตร ผลของความฝันนี้จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์ และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาล เมื่อโลกถึงยุคเสื่อมจากศีลธรรม ซึ่งจะอยู่ในรัชสมัยของพระราชาผู้มีบุญน้อย และไม่ตั้งอยู่ในธรรม

พระราชาในยุคนั้นจะไม่พระราชทานยศตำแหน่งให้แก่เหล่าอำมาตย์ผู้เป็นบัณฑิต นักปราชญ์ที่ฉลาดในราชกิจทั้งปวง แต่จะพระราชทานยศตำแหน่งให้แก่คนหนุ่ม ๆ ซึ่งยังขาดประสบการณ์ และไม่เข้าใจราชประเพณีต่าง ๆ เมื่อไม่สามารถทำราชกิจให้สำเร็จลุล่วงลงไปได้ ก็จะพากันทอดทิ้งธุระหรือหน้าที่การงานที่ได้รับผิดชอบ จนเป็นผลทำให้บ้านเมืองได้รับความเสียหาย เหมือนดั่งการที่คนจับโคแรกรุ่น มีกำลังน้อยมาเทียมเกวียนแทนโคตัวโต ๆ เมื่อลากเกวียนไม่ไหวก็จะพากันดูอยู่เฉย ๆ

ฉะนั้น ความฝันนี้จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน เพราะสิ่งนี้จะบังเกิดขึ้นในอนาคต ขอเชิญมหาบพิตรตรัสเล่าความฝันประการที่ ๕ ต่อไปเถิด”

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

1 Comment

ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล, เรื่องในพระไตรปิฏก