ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล (ตอน ๑๕)

๑๕. ฝูงพญาหงส์ทองแวดล้อมฝูงกา

เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๔ จบแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศลก็เล่านิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๕ ให้พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าฟังต่อว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันฝันเห็นฝูงพญาหงส์ทองซึ่งมีขนสีทองสวยงามพากันแวดล้อมฝูงกาที่มีรูปร่างลักษณะอันชั่วช้าและก็ชอบออกหากินตามบ้านเรือน ราวกับเป็นบริวารของพวกมัน นิมิตแห่งความฝันนี้ จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า”

เมื่อพระบรมศาสดาได้ฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๕ ของพระเจ้าปเสนทิโกศลจบแล้ว พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า

“มหาบพิตร ผลของความฝันนี้จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์ และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาลเมื่อโลกถึงยุคเสื่อม ซึ่งอยู่ในรัชสมัยของพระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม และเป็นคนพาล

ในยุคนั้น พระราชาทั้งหลายจะเบาปัญญา และขาดความเฉลียวฉลาดในศิลปวิทยาทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการรบหรือเรื่องการบริหารราชการแผ่นดิน พระราชาในยุคนั้นจะไม่พระราชทานยศตำแหน่งหรืออำนาจใด ๆ ให้แก่คนที่อยู่ในตระกูลสูง หรือเหล่าคนดีมีศีลมีธรรม เพราะกลัวคนที่อยู่ในตระกูลสูง หรือเหล่าคนดีมีศีลธรรมจะมาเสมอเหมือนตัวเอง แต่จะพระราชทานให้แก่คนที่อยู่ในตระกูลต่ำ หรือเหล่าคนพาลที่ไม่ตั้งอยู่ในศีลในธรรม หรือเหล่าข้าทาสบริวารชั้นต่ำ

เมื่อเป็นเช่นนี้ กลุ่มคนที่มีชาติตระกูลสูง หรือเหล่าคนดีมีศีลธรรม ก็จะมีชีวิตที่ลำบากและฝืดเคือง เพราะไม่มีอำนาจใด ๆ ทางสังคมเลย อีกทั้งพวกเขาเหล่านั้นยังต้องพึ่งพาและรับใช้กลุ่มคนที่มีชาติตระกูลต่ำทราม หรือเหล่าคนพาลที่ไม่ตั้งอยู่ในศีลธรรม ซึ่งมียศตำแหน่งและอำนาจทางสังคมมากกว่า เหมือนดั่งฝูงพญาหงส์ทอง ที่ต้องกลับกลายเป็นบริวารของเหล่าฝูงกาที่มีรูปร่างลักษณะอันชั่วช้านั่นเอง

ฉะนั้น ความฝันนี้จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน เพราะสิ่งนี้จักบังเกิดขึ้นในอนาคต ขอเชิญมหาบพิตรตรัสเล่าความฝันประการที่ ๑๖ ต่อไปเถิด

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

1 Comment

ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล, เรื่องในพระไตรปิฏก