๓
แม่โคพากันดื่มนมลูกโค
เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่
๒ จบแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศล
ก็ทรงเล่านิมิตแห่งความฝันประการที่ ๓ ให้พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าฟังต่อว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
หม่อมฉันได้ฝันเห็นแม่โคตัวใหญ่ ๆ พากันดื่มนมจากฝูงลูกโคที่เกิดในวันนั้น
นิมิตแห่งความฝันนี้จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า”
เมื่อพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าสดับตรับฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่
๓ จบแล้ว ก็ทรงพยากรณ์ว่า “มหาบพิตร ผลของความฝันนี้ จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์
และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาลเมื่อโลกถึงยุคเสื่อมจากศีลธรรม
ในยุคนั้น
ผู้คนจะไม่อ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ เช่น กับบิดา มารดา พี่ ป้า น้า อา จะไม่รู้จักคำว่า
“อ่อนน้อมถ่อมตน” นอกจากไม่อ่อนแล้วยังแข็งกระด้าง ไอ้แข็งกระด้างนี่ไม่มีปัญหา แต่บางครั้งยังเอาปากเหมือนหอกเหมือนดาบไปทิ่มแทงท่านอีก
ทำให้บิดามารดาต้องเจ็บช้ำน้ำใจ
ใช้ปากที่บิดามารดาให้มา
เพราะตัวไม่สามารถหามาเองได้ เนื่องจากตอนนั้นตัวเป็นกายละเอียด ก็ต้องไปรบกวนท่าน
ขอลูกนัยน์ตาจากท่าน คิ้วจากท่าน จมูกจากท่าน ปากบ้าง หูบ้าง ถ้าท่านรู้ว่า จะเอามาใช้ทิ่มแทงท่าน
ท่านก็จะให้บางส่วนแล้วก็ยกเว้นไม่ให้ปากมา อันนี้ต้องคิดนะ ปากไม่ใช่ของเรานะ เพราะฉะนั้นจะพูดอะไรก็อย่าลืมคิดตรงนี้นะจ๊ะว่า
ท่านให้เรามา
ในยุคนั้นผู้คนจะไม่อ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
แต่ละคนจะไม่เคารพยำเกรงในบิดา มารดา หรือในแม่ยาย พ่อตา สำคัญนะ สองท่านนี้
แม่ยายพ่อตา ถ้าไม่มีท่านทั้งสองล่ะก็ ไม่มีดาร์ลิ้งข้างกายนะ
เมื่อแต่ละคนหาเลี้ยงชีพด้วยตัวเองได้แล้ว เพราะโตเป็นหนุ่มเป็นสาวรุ่นกระทงก็จะไม่ค่อยบำรุงบิดามารดา
หรือผู้มีพระคุณที่เป็นคนแก่คนเฒ่า ที่ไม่บำรุงก็ย่ำแย่แล้ว แต่ยอดแย่หนักเข้าไปอีก
คือ บางครั้งมีอารมณ์ใส่ท่าน หรือมีอารมณ์อยากจะให้ของกินของใช้แก่บิดามารดาหรือคนเฒ่าคนแก่ก็จะให้
ถ้าไม่มีอารมณ์ก็ไม่ให้
เมื่อบิดามารดาหรือคนเฒ่าคนแก่หาเลี้ยงตัวเองไม่ได้
ก็ต้องมานั่งงอนง้อขอให้พวกลูก ๆ หลาน ๆ เลี้ยงชีพให้แก่ตน แทบจะมายกมือไหว้เลยว่า
ลูกเอ๊ย หลานเอ๊ย ตอนนี้พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ไม่ค่อยมีเรี่ยวมีแรงแล้ว จะไปทำมาหากินแบบเดิมไม่ได้
ขอให้ลูกหลานช่วยด้วย ต้องมางอนง้อ ซึ่งแตกต่างจากตอนลูกหลานยังเล็ก ๆ
ซึ่งท่านเลี้ยงดูเราอย่างดี เหมือนดั่งแม่โคตัวใหญ่ ๆ
ที่พากันดื่มนมจากลูกโคที่เกิดในวันนั้น
ฉะนั้น ความฝันนี้จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ
แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน เพราะสิ่งนี้จะบังเกิดขึ้นในอนาคต
ขอเชิญมหาบพิตรตรัสเล่าความฝันประการที่ ๔ ต่อไปเถิด”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
วันเสาร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2564