ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล (ตอน ๑๖)

 

๑๖. ฝูงแกะไล่กวดเสือเหลือง

เมื่อพระบรมศาสดาทรงพยากรณ์นิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๕ จบแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศลก็ทรงเล่านิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๖ ซึ่งเป็นประการสุดท้าย ให้พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าฟังต่อว่า

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันฝันเห็นฝูงแกะพากันไล่กวดฝูงเสือเหลือง และกัดกินฝูงเสือเหลืองอย่างเมามัน ส่วนพวกเสือดาวและเสือโคร่งเมื่อเห็นฝูงแกะเหล่านั้น ต่างก็สะดุ้งกลัวแล้วก็พากันวิ่งหนีไปหลบซ่อนตัวในพุ่มไม้หรือในป่ารก นิมิตแห่งความฝันนี้ จะมีผลเป็นอย่างไรหรือพระเจ้าข้า”

เมื่อพระบรมศาสดา ได้สดับตรับฟังนิมิตแห่งความฝันประการที่ ๑๖ของพระเจ้าปเสนทิโกศลจบแล้ว พระองค์ก็ทรงพยากรณ์ความฝันว่า

“มหาบพิตร ผลแห่งความฝันนี้จะยังไม่เกิดขึ้นในสมัยของพระองค์ และในยุคสมัยที่พระศาสนาของเราเจริญรุ่งเรืองอยู่ แต่จะบังเกิดขึ้นในอนาคตกาล เมื่อโลกถึงยุคเสื่อม ซึ่งอยู่ในรัชสมัยของพระราชาผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรมและเป็นคนพาล

ในยุคนั้น คนที่อยู่ในตระกูลต่ำทรามหรือเหล่าคนพาลที่ไม่ตั้งอยู่ในศีลในธรรมจะได้เป็นราชวัลลภ หรือพวกทหารรับใช้ใกล้ชิดพระราชา โดยแต่ละคนจะมียศตำแหน่งอยู่ในระดับสูง ส่วนคนที่อยู่ในตระกูลสูงหรือเหล่าคนดีที่ตั้งอยู่ในศีลในธรรมจะอับเฉาตกยากและใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก เพราะพวกราชวัลลภซึ่งเป็นคนพาลจะทำให้พระราชาเชื่อถือในคำพูดของพวกตน แล้วพากันใช้อำนาจอันมิชอบ ยึดเอาที่ดินของพวกคนที่อยู่ในศีลในธรรมในตระกูลสูงไปแบบไม่มีเหตุผล

เมื่อเจ้าของที่ดิน ซึ่งเป็นคนที่อยู่ในตระกูลสูง หรือเหล่าคนดีที่ตั้งอยู่ในศีลในธรรมมาฟ้องร้องขอความเป็นธรรมต่อศาล พวกราชวัลลภก็จะข่มขู่ คุกคาม เฆี่ยนตี และลากคอเจ้าของที่ดินเหล่านั้นออกไปข้างนอก ทำให้กลุ่มคนที่อยู่ในตระกูลสูงต่างพากันเกรงกลัวและหวาดผวาไปตาม ๆ กัน จนสุดท้ายแต่ละคนจำต้องยินยอมยกที่ดินให้ แล้วก็พากันกลับบ้านของตนไป

ส่วนทางฝ่ายบรรพชิต ภิกษุอลัชชีที่หวังในลาภสักการะ และมีนิสัยนอกรีตนอกรอย ก็จะพากันเบียดเบียนเหล่าภิกษุผู้ตั้งใจรักษาศีลแบบตามอำเภอใจ เมื่อเหล่าภิกษุผู้มีศีลโดนกลั่นแกล้งและไม่มีที่พึ่งพิง แต่ละรูปก็จะพากันหลบหนีเข้าไปอยู่ในป่า เหมือนดั่งพวกเสือดาว เสือโคร่ง ที่พากันหวาดกลัว แล้วก็หลบหนีฝูงแกะเข้าพุ่มไม้และป่ารก

ฉะนั้น ความฝันนี้รวมถึงความฝันที่ผ่านมาทั้งหมด จะไม่ทำให้เกิดภัยใด ๆ แก่มหาบพิตรอย่างแน่นอน เพราะคำพยากรณ์ทั้งหลายเหล่านี้จักบังเกิดขึ้นในอนาคต เมื่อโลกถึงยุคเสื่อม คือยุคที่มนุษย์เสื่อมจากศีลธรรม เห็นผิดเป็นถูก เห็นถูกเป็นผิด อีกทั้งเป็นยุคที่พวกอลัชชีหรือภิกษุนอกรีตมีจำนวนมากกว่าภิกษุผู้เคร่งครัดในศีลและข้อวัตรปฏิบัติ

ส่วนที่พวกพราหมณ์ทั้งหลายทำนายว่า จะมีภัยพิบัติอย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้นแก่มหาบพิตรนั้น แท้ที่จริงแล้วเป็นเพราะพวกพราหมณ์เหล่านั้นอยากจะได้ทรัพย์จากมหาบพิตรนั่นเอง ดังนั้น มหาบพิตรจงรับสั่งให้ยกเลิกพิธีบูชายัญดังกล่าวเสียเถิด แล้วเปลี่ยนเป็นให้อภัยทานแก่มหาชนและสัตว์ทั้งหลายแทน”

ภายหลังจากที่พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ทรงสดับตรับฟังคำพยากรณ์จากพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระเจ้าปเสนทิโกศลก็เกิดความแจ่มแจ้ง หมดความลังเลสงสัย และก็ทรงหายจากอาการหวาดกลัวในทันที

หลังจากนั้น พระองค์ก็ทรงรับสั่งให้เลิกพิธีบูชายัญทั้งหมด และยังทรงให้อภัยทานแก่คนและสัตว์ทั้งหลาย เมื่อชาวเมืองเห็นว่าพระองค์ทรงตัดสินพระทัยเช่นนั้น ต่างก็พากันชื่นชมยินดีในตัวพระองค์กันเป็นอย่างมาก

บทส่งท้าย

จะเห็นได้ว่า จากนิมิตแห่งความฝัน ๑๖ ประการ ที่พระเจ้าปเสนทิโกศลฝัน  เหมือนฝ่ายบุญเอาอนาคตส่งผ่านความฝันไปยังกายมนุษย์ละเอียดหรือกายฝันของพระเจ้าปเสนทิโกศล เพื่อจะเตือนให้มนุษย์ยุคต่อ ๆ มา อย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิต  ให้คิดแก้ไขกันตั้งแต่ตอนนั้น  แต่ว่าพอกิเลสกล้ามากเข้า  มนุษย์ก็ประมาทในการดำเนินชีวิต ไม่ได้คิดแก้ไข  กลับคิดและทำตามอำนาจกิเลสเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  จนกระทั่งมนุษย์เสื่อมจากศีลธรรมมากเข้า ๆ ผลหลาย ๆ อย่างจึงมาปรากฏในยุคนี้ 

แต่พระพุทธองค์ก็ทรงแนะนำวิธีแก้ไขไว้แล้วว่า  เหตุการณ์ทั้งหลายเหล่านี้จะไม่เกิดในยุคที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง แต่จะเกิดขึ้นในยุคที่มนุษย์เสื่อมจากศีลธรรม เพราะฉะนั้นถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องเร่งช่วยกันฟื้นฟูศีลธรรมโลกให้หวนกลับคืนมา ช่วยกันฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้เจริญเหมือนย้อนยุคพุทธกาล  เพื่อที่ว่าเหตุการณ์ร้ายต่าง ๆ จะได้ไม่เกิดขึ้นในยุคของเราและจะได้เป็นมรดกล้ำค่าที่จะตกทอดไปสู่ลูกหลานสืบไป

ความฝันพระเจ้าปเสนทิโกศล, เรื่องในพระไตรปิฏก

วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

• Share

Related Posts